سوره واقعه
ترتيب	بانواي	زمان	حجم	دانلود	پخش
59	هدایت فر	00:07:44	1.77 MB

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
هنگامى كه واقعه عظيم (قيامت) واقع شود، (1)
هيچ كس نمى‏تواند آن را انكار كند! (2)
(اين واقعه) گروهى را پايين مى‏آورد و گروهى را بالا مى‏برد! (3)
در آن هنگام كه زمين بشدت به لرزه درمى‏آيد، (4)
و كوه‏ها در هم كوبيده مى‏شود، (5)
و بصورت غبار پراكنده درمى‏آيد، (6)
و شما سه گروه خواهيد بود! (7)
(نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند)؛ چه سعادتمندان و خجستگانى! (8)
گروه ديگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانى! (9)
و (سومين گروه) پيشگامان پيشگامند، (10)
آنها مقربانند! (11)
در باغهاى پرنعمت بهشت (جاى دارند)! (12)
گروه زيادى (از آنها) از امتهاى نخستينند، (13)
و اندكى از امت آخرين! (14)
آنها ( مقربان) بر تختهايى كه صف‏كشيده و به هم پيوسته است قراردارند، (15)
در حالى كه بر آن تكيه زده و رو به روى يكديگرند! (16)
نوجوانانى جاودان (در شكوه و طراوت) پيوسته گرداگرد آنان مى‏گردند، (17)
با قدحها و كوزه‏ها و جامهايى از نهرهاى جارى بهشتى (و شراب طهور)! (18)
اما شرابى كه از آن درد سر نمى‏گيرند و نه مست مى‏شوند! (19)
و ميوه‏هايى از هر نوع كه انتخاب كنند، (20)
و گوشت پرنده از هر نوع كه مايل باشند! (21)
و همسرانى از حور العين دارند، (22)
همچون مرواريد در صدف پنهان! (23)
اينها پاداشى است در برابر اعمالى كه انجام مى‏دادند! (24)
در آن (باغهاى بهشتى) نه لغو و بيهوده‏اى مى‏شنوند نه سخنان گناه آلود؛ (25)
تنها چيزى كه مى‏شنوند «سلام‏» است «سلام‏»! (26)
و اصحاب يمين و خجستگان، چه اصحاب يمين و خجستگانى! (27)
آنها در سايه درختان «سدر» بى‏خار قرار دارند، (28)
و در سايه درخت «طلح‏» پربرگ ( درختى خوشرنگ و خوشبو)، (29)
و سايه كشيده و گسترده، (30)
و در كنار آبشارها، (31)
و ميوه‏هاى فراوان، (32)
كه هرگز قطع و ممنوع نمى‏شود، (33)
و همسرانى بلندمرتبه! (34)
ما آنها را آفرينش نوينى بخشيديم، (35)
و همه را دوشيزه قرار داديم، (36)
زنانى كه تنها به همسرشان عشق مى‏ورزند و خوش زبان و فصيح و هم سن و سالند! (37)
اينها همه براى اصحاب يمين است، (38)
كه گروهى از امتهاى نخستينند،(39)
و گروهى از امتهاى آخرين! (40)
و اصحاب شمال، چه اصحاب شمالى (كه نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده مى‏شود)! (41)
آنها در ميان بادهاى كشنده و آب سوزان قرار دارند، (42)
و در سايه دودهاى متراكم و آتشزا! (43)
سايه‏اى كه نه خنك است و نه آرامبخش! (44)
آنها پيش از اين (در عالم دنيا) مست و مغرور نعمت بودند، (45)
و بر گناهان بزرگ اصرار مى‏ورزيدند، (46)
و مى‏گفتند: «هنگامى كه ما مرديم و خاك و استخوان شديم، آيا برانگيخته خواهيم شد؟! (47)
يا نياكان نخستين ما (برانگيخته مى‏شوند)؟!» (48)
بگو: «اولين و آخرين، (49)
همگى در موعد روز معينى گردآورى مى‏شوند، (50)
سپس شما اى گمراهان تكذيب‏كننده! (51)
قطعا از درخت زقوم مى‏خوريد، (52)
و شكمها را از آن پر مى‏كنيد، (53)
و روى آن از آب سوزان مى‏نوشيد، (54)
و همچون شتران مبتلا به بيمارى عطش، از آن مى‏آشاميد! (55)
اين است وسيله پذيرايى از آنها در قيامت! (56)
»ما شما را آفريديم؛ پس چرا (آفرينش مجدد را) تصديق نمى‏كنيد؟! (57)
آيا از نطفه‏اى كه در رحم مى‏ريزيد آگاهيد؟! (58)
آيا شما آن را (در دوران جنينى) آفرينش (پى در پى) مى‏دهيد يا ما آفريدگاريم؟! (59)
ما در ميان شما مرگ را مقدر ساختيم؛ و هرگز كسى بر ما پيشى نمى‏گيرد! (60)
تا گروهى را به جاى گروه ديگرى بياوريم و شما را در جهانى كه نمى‏دانيد آفرينش تازه‏اى بخشيم! (61)
شما عالم نخستين را دانستيد؛ چگونه متذكر نمى‏شويد (كه جهانى بعد از آن است)؟! (62)
آيا هيچ درباره آنچه كشت مى‏كنيد انديشيده‏ايد؟! (63)
آيا شما آن را مى‏رويانيد يا ما مى‏رويانيم؟! (64)
هرگاه بخواهيم آن را مبدل به كاه در هم كوبيده مى‏كنيم كه تعجب كنيد! (65)
(بگونه‏اى كه بگوييد:) براستى ما زيان كرده‏ايم، (66)
بلكه ما بكلى محروميم! (67)
آيا به آبى كه مى‏نوشيد انديشيده‏ايد؟! (68)
آيا شما آن را از ابر نازل كرده‏ايد يا ما نازل مى‏كنيم؟! (69)
هرگاه بخواهيم، اين آب گوارا را تلخ و شور قرار مى‏دهيم؛ پس چرا شكر نمى‏كنيد؟! (70)
آيا درباره آتشى كه مى‏افروزيد فكر كرده‏ايد؟! (71)
آيا شما درخت آن را آفريده‏ايد يا ما آفريده‏ايم؟! (72)
ما آن را وسيله يادآورى (براى همگان)و وسيله زندگى براى مسافران قرار داده‏ايم! (73)
حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او را پاك و منزه بشمار)! (74)
سوگند به جايگاه ستارگان (و محل طلوع و غروب آنها)! (75)
و اين سوگندى است بسيار بزرگ، اگر بدانيد! (76)
كه آن، قرآن كريمى است، (77)
كه در كتاب محفوظى جاى دارد، (78)
و جز پاكان نمى‏توانند به آن دست زنند ( دست يابند). (79)
آن از سوى پروردگار عالميان نازل شده؛ (80)
آيا اين سخن را ( اين قرآن را با اوصافى كه گفته شد) سست و كوچك مى‏شمريد، (81)
و به جاى شكر روزيهايى كه به شما داده شده آن را تكذيب مى‏كنيد؟! (82)
پس چرا هنگامى كه جان به گلوگاه مى‏رسد (توانايى بازگرداندن آن را نداريد)؟! (83)
و شما در اين حال نظاره مى‏كنيد (و كارى از دستتان ساخته نيست)؛ (84)
و ما از شما به او نزديكتريم ولى نمى‏بينيد! (85)
اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمى‏شويد، (86)
پس آن (روح) را بازگردانيد اگر راست مى‏گوييد! (87)
پس اگر او از مقربان باشد، (88)
در روح و ريحان و بهشت پرنعمت است! (89)
اما اگر از اصحاب يمين باشد، (90)
(به او گفته مى‏شود:) سلام بر تو از سوى دوستانت كه از اصحاب يمينند! (91)
اما اگر او از تكذيب‏كنندگان گمراه باشد، (92)
با آب جوشان دوزخ از او پذيرايى مى‏شويد! (93)
و سرنوشت او ورود در آتش جهنم است، (94)
اين مطلب حق و يقين است! (95)
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او را منزه بشمار)! (96)

نوشتن دیدگاه