اعمال و رفتار امام علی علیه السلام در حکومت شان بر گرفته از ارزشهای دینی و انسانی بود ولی سیاستهای حاکمان طاغوتی بر مبنای نمایش زر و زور و تزویر است.
یعنی اعطای ثروت های جامعه به وفاداران به حکومتشان و سرسپردگانشان,برخورد قهر آمیز با مخالفان و منتقدانشان و فریب و نمایش دروغین برای توده مردم.
شهر انبار در دوره ساسانيان، شهر مهمي بود، چه آنكه در كنار مزر ايران و روم قرار داشت. از آنجا كه ايران و روم بسيار با همديگر مي‌جنگيدند، ارتش ايران اين شهر را انبار مهمات كرد، لذا در آن شهر زره، نيزه، كمان، شمشير و خواربار به مقدار زياد انبار مي‌شد و از اين جهت اسمش را شهر انبار گذاشتند.
زماني كه حضرت علي علیه السلام رهسپار جنگ صفين بود وقتي كه به نزديكي شهر انبار رسيد، [متوجه شد] عده زيادي در زير آفتاب، سواره و پياده، از مالك و دهقان و تاجر و... ايستاده‌اند،
حضرت وقتي كه نزديك آنها رسيد ناگهان سواره‌‌ها پياده شدند و همه مردم با پاي پياده در پيشاپيش حضرت علي علیه السلام (در ركاب) دويدند.
حضرت علي علیه السلام كه رهبر آزادي و دشمن بردگي است وقتي كه اين منظره ذلت‌بار را ديد، افسار را كشيد و به والي فرمود:
چرا مردم چنين مي‌كنند؟
والي عرض كرد: اين عادت و برنامه‌اي است كه از حكومت ساسانيان مانده، ... و هرگاه امير و رئيس، يا سلطان وارد اين شهر مي‌شود، مي‌بايست طبقات مختلف مردم پياده شوند و زير آفتاب براي تعظيم امير در ركاب او بدوند...».
در نهج‌البلاغه آمده حضرت علی علیه السلام به آنها چنين پاسخ داد:
«سوگند به خدا، زمامداران شما از اين‌گونه كار، سودي نمي‌برند و شما خود را در دنيا با اين كار به مشقت و سختي مي‌اندازيد، و در آخرت بدبخت خواهيد بود و چقدر زيانبار است مشقتي كه مجازات الهي را در پي داشته باشد؟
و چقدر پر سود است آرامشي كه در پرتو آن، انسان از عذاب الهي محفوظ بماند.»
علاوه بر اين روزي حضرت علي علیه السلام در كوفه سوار بر مركب بود و عبور مي‌كرد، «حرب بن شَرَحْبيل» يكي از سران قبيله شباميين، پياده در ركاب حضرت علي علیه السلام حركت كرد،
امام به او رو كرد و فرمود: «اِرْجِعْ، فَاِنَّ مَشْيَ مِثْلِكَ مَعَ مِثْلِي فِتْنَةٌ لِلْوالي، وَ مَذَلَّةُ لِلْمُؤْمِنِ؛
باز گرد! زيرا پياده آمدن شخصي مثل تو، در ركاب مثل من، مايه غرور حاكم، و ذلت براي مؤمن است».
نهج‌البلاغه، حكمت دوم,ص۳۳۷
