برای دیدن تصویر در اندازه بزرگتر بر روی آن کلیک کنید

هر روز صبح كه می‌شد وارد بازار مسلمين می‌شد در حالی كه تازيانه‌ای (*) بر دوش مبارک بود، اول بازار می‌ايستادند و می‌فرمودند:
ای اهل بازار و تجّار ابتدا از خدا طلب خير كنيد و با آسان‌گيری بر مردم، خير و بركت را به كسب خود وارد كنيد، ‌شغل را به زينت حلم مزيّن نماييد، حتماً از دروغ و قسم پرهيز كنيد، از ظلم و بی‌انصافی اجتناب نماييد و به داد محرومين برسيد و به هيچ وجه به ربا و معاملات ربوی نزديك نشويد.
 
براي كارگزاران مملكتی می‌نوشت كه قلم‌ها را كوتاه بگيريد، خطها را نزديك هم قرار دهيد، حرف و سخن‌های اضافی را حذف كنيد، جداً مواظب باشيد كه در استفاده از بيت المال مسلمين زياده روی نكنيد.
بحار، ج۴۱، ص۱۰۴-۱۰۵
 
(*) یک زمان لازم است مجرمی تعزیر شود؛ و مثلاً، زناکاری تازیانه بخورد. او را می‌خوابانند و با تازیانۀ مخصوص که «سوط» نامیده می‌شود، تعدادی تازیانه بر پشت او می‌نوازند. سوط تازیانۀ عذاب و مجازات است.
 اما «درة» تازیانه تعلیمی کوچکی است