آیا می دانید ام کلثومی که عمر بن خطاب با او ازدواج کرد دختر ابوبکر بود ؟

(زمان خواندن: 2 - 3 دقیقه)

برای دیدن تصویر در اندازه بزرگتر بر روی آن کلیک کنید

أبو زکریا یحیی بن شرف النووی (۶۳۱ قمری - ۶۷۶ قمری) مشهور به امام النووی عالم، مجتهد و محدث برجستهٔ شافعی در مورد ازدواج ام کلثوم با عمربن الخطاب در کتاب تهذیب الاسماء و اللغات می نویسد :
دو خواهر عایشه ، همان دو نفری که مقصود ابوبکر صدیق از سخنانش به عایشه بودند ، که به او گفت : دو برادرت و دو خواهرت از من ارث می برند .
 عایشه گفت : این دو نفر برادران من هستند اما دو خواهر من چه کسانی هستند ؟
 در پاسخ گفت : آن کسی که در شکم دختر خارجه است ، من گمان دارم که او نیز دختر است .
 این ماجرا را در باب هبه کتاب مهذب آورده است و سخن درباره آن دو در اسماء الرجال در باب چهارم در خواهران گذشت .
 این دو خواهر ، اسماء دختر ابوبکر و ام کلثوم دختر ابوبکر هستند و او است که در شکم مادرش بود و در آنجا توضیح ماجرا گذشت و همین ام کلثوم است که عمر با او ازدواج کرده است .(1)

آیت اللّه العظمی مرعشی نجفی رحمه الله در این باره می فرمایند:
 «امّ کلثوم که با عمر ازدواج کرد، ربیبه علی علیه السلام و دختر اسماء بنت عمیس از ابوبکر بود. او کودک بود و با ازدواج اسماء با علی علیه السلام پس از مرگ ابوبکر به خانه علی علیه السلام آمد و بزرگ شد و با عمر ازدواج کرد. او را همه جا امّ کلثوم بنت علی علیه السلام می گفتند. او با پسرش زید بن عمر در زمان امام مجتبی علیه السلام فوت کردند. امام علیه السلام بر او و پسرش یک نماز میّت خواند و همین دلیل بر جواز نماز بر دو میّت در یک نماز شد.(2)
1-أبو زكريا يحيى بن شرف الحزامي النووي الشافعي (631هـ-1233م / 676هـ-1277م) المشهور باسم "النووي" هو مُحدّث وفقيه ولغوي ، وأحد أبرز فُقهاء الشافعية يكتب في كتابه :
أختا عائشة:
اللتان أرادهما أبو بكر الصديق، رضى الله عنه، بقوله لعائشة:
إنما هما أخواك وأختاك،
قالت: هذان أخواى، فمن أختاى؟
فقال: ذو بطن بنت خارجة، فإنى أظنها جارية.
ذكر هذه القصة فى باب الهبة من المهذب، وقد تقدم بيانهما فى أسماء الرجال فى النوع الرابع فى الأخوة، وهاتان الأختان هما أسماء بنت أبى بكر، وأم كلثوم، وهى التى كانت حملاً، وقد تقدم هناك إيضاح القصة، وأم كلثوم هذه تزوجها عمر بن الخطاب، رضى الله عنه.
تهذيب الاسماء واللغات نویسنده : النووي، أبو زكريا    جلد : 2  صفحه : 369
2-احقاق الحق، ج 2، ص 490