آقای ما که نیست بدهکار هیچ کس
مدیون نمی شود به دل زار هیچ کس
هرگز کسی نگفت که رنجورم از رضا
جز او نبود جود، سزاوار هیچ کس
ای آشنا به غیر تو از روز اولم
چشمم نبود تشنۀ دیدار هیچ کس
مانند تو میان رئوفان نمی‌شود
دلدادۀ صدای گنه کار هیچ کس
تو آبروی روی سیه را نمی‌بری
این‌گونه کس نبوده خریدار هیچ کس
قلب رئوف تو همه را مهربان کند
ورنه کسی نبود هوادار هیچ کس
آن که سرشت آب و گل فاطمی ما
ما را نساخت غیر تو غم خوار هیچ کس
خوشبخت آن دلی که گرفتار زلف تست
این دل نمی‌رود پی رخسار هیچ کس
ما را برای عاشقی‌ات آفریده‌اند
این گونه نیست نیّت معمار هیچ کس
ما را شبیه آهوی صحرا رها مکن
جز تو نمی‌شویم گرفتار هیچ کس
ما که دخیل پنجره فولاد بسته‌ایم
دیگر نمی‌رویم به دربار هیچ کس
شاه غریب و این همه سائل کنار خود
جز ما نداشت سید و سالار هیچ کس
ایوان طلای تو به نجف می‌برد مرا
این‌گونه نیست جذبۀ تالار هیچ کس
جز از برای منتظران و حسینیان
روی تو نیست یوسف بازار هیچ کس
محمود ژولیده