زید بن أرقم گوید: رأس شریف امام حسین علیه السلام را بر روی نیزه دیدم و از مقابل من که عبور کرد، شنیدم که می‌فرمود:
«أَم حَسِبتَ أَنَّ أَصحَابَ الكَهفِ وَ الرَّقِيمِ كَانُوا مِن آيَاتِنَا عَجَبًا»
آیا گمان کردی که اصحاب کهف و رقیم از نشانه‌های عجیب و شگفت انگیز ما بودند؟! (سوره کهف، آیه ۹)
چون این کلام را شنیدم، به خدا موی بر تنم راست شد و گفتم: «نه ای فرزند رسول الله! به خدا قسم (قرآن خواندن) رأسِ شما بسیار عجیب تر از آن است.»
متن عربی روایت :
«عَن زَيدِ بنِ أَرقَمَ أَنَّهُ قَالَ مُرَّ بِهِ عَلَيَّ وَ هُوَ عَلَى رُمحٍ وَ أَنَا فِي غُرفَةٍ فَلَمَّا حَاذَانِي سَمِعتُهُ يَقرَأ أَم حَسِبتَ أَنَّ أَصحابَ الكَهفِ وَ الرَّقِيمِ كانُوا مِن آياتِنا عَجَباً فَقَفَّ وَ اللَّهِ شَعرِي وَ نَادَيتُ رَأسُكَ وَ اللَّهِ يَا ابنَ رَسُولِ اللَّهِ أَعجَبُ وَ أَعجَب.»
کتب شیعه:
الارشاد (شیخ مفید)، ج۲، ص۱۱۷
مناقب (ابن شهر آشوب)، ج۳، ص۲۱۸
کتب عامه:
شرح الصدور (سیوطی)، ج۱، ص۲۰۹
تاریخ مدینة دمشق (ابن عساکر)، ج۶۰، ص۳۷۰