ابن قتیبة (عالم بزرگ اهل تسنن) : بسیاری از محدثین و علما عامدانه فضائل علی بن ابی طالب را نقل نکرده اند و خون امام حسین را حلال دانسته اند!

ابن قتیبه ی دینوری می نویسد:
بسیاری از محدثین از نقل فضائل علی بن ابی طالب کرم الله وجهه و یا اظهار آن چه که در حق او واجب است خودداری کرده اند در حالی که تمام این احادیث مخارج و طرق صحیح دارند و فرزند علی بن ابی طالب، حسین بن علی، را به دلیل کلام پیامبر که فرموده اند : «هرکس بر امتم خروج کند در حالی که امت متفق و یکپارچه و متحد است ،هرکس که باشد او را بکشید» خارجی و از بین برنده ی وحدت و یکپارچگی مسلمانان و حلال الدم دانسته اند و علی بن ابی طالب و اهل شورا را در فضیلت مساوی می دانند به این دلیل که معتقدند اگر عمر قائل به افضلیت علی بن ابی طالب می بود وی را بر آنان در شورا مقدم می کرد و آن شورا را بین آن ها تشکیل نمی داد و این محدثین نسبت به کسانی که علی بن ابی طالب و یا یکی از فضائل او را نقل کرده بی اعتنایی کرده اند تا جایی که بسیاری از محدثین از این که فضائل علی بن ابی طالب را نقل کنند خودداری کرده اند و به جمع فضائل عمرو بن العاص و معاویه پرداخته اند و گویی منظورشان (از نقل این احادیث) خود عمرو بن العاص و معاویه نبوده است بلکه منظورشان علی بن ابی طالب بوده است.(یعنی به منظور تضعیف جایگاه امیر المؤمنین این کار را کرده اند) بنابراین اگر کسی بگوید برادر رسول الله (ص) علی است و پدر دو نوه ی رسول الله ،حسن و حسین، علی است و اصحاب کساء علی و فاطمه و حسن و حسین هستند، چهره شان درهم می شود و حالت چشمانشان (از شدت ناراحتی و عصبانیت) تغییر می کند و بغض و کینه ها در دلشان پدید می آید و اگر کسی این قول پیامبر (ص) که فرمودند : « من کنت مولاه فعلی مولاه» و « أنت منی بمنزلة هارون من موسى» و مانند آن را نقل کند برای این احادیث اشکالاتی می تراشند تا ارزش آن را به دلیل بغض و کینه شان نسبت به شیعیان و الزامی برای علی بن ابی طالب به سبب شیعیان که در حقیقت موجب الزام او نیست پایین بیاورند و این عین جهل است.

منبع :
الدینوری، أبو محمد عبد الله بن مسلم بن قتیبة (المتوفى 276 هـ)، الاختلاف فی اللفظ والرد على الجهمیة والمشبهة،صص 54 - 56، المحقق: عمر بن محمود أبو عمر، الناشر: دار الرایة، الطبعة: الأولى 1412 هـ - 1991 م.