سؤال: آیا ممکن است کسی دارای كمالات همه‌جانبه نباشد و باز امام را ببیند؟
جواب: در مباحث قبلی در حدّی جواب این سؤال را عرض كردم، اوّلاً؛ رؤیت مراتبِ عالی امام(ع) و ارتباط با مقام امام(ع) یك شایستگی‌های قابل قبولی می‌خواهد. ثانیاً؛ عرض كردم گوسفند کوچك تازه متولّد ‌شده را چوپان برمی‌دارد و می‌برد جلوی گله می‌گذارد، ولی همان‌طور كه عرض شد اساتید می‌فرمایند: این‌كه فكر كنیم افرادی هم كه از كمالات عالیه برخوردار نیستند با امام(ع) ارتباط برقرار كرده‌اند، درست نیست. اگر شما یک صورت غیبی‌ دیدید که کمک‌تان‌ کرد و حالا زود به امام زمان(ع) نسبت ‌بدهید، معلوم نیست درست نسبت داده باشید ولی كمكی است كه به لطف امام(ع) از طریق شاگردان حضرت رسیده است، البته این غیر از صورت‌های وَهمی است كه عموماً خیال انسان آن‌ صورت‌ها را در شرایط تنهایی - مثل بیابان‌ها- می‌سازد و یا بعضاً از طریق ریاضت‌های غیرشرعی در نفس خود آن خیال‌ها را ایجاد می‌كند.
آری؛ وقتی انسان با رعایت كاملِ حرام و حلال خداوند خود را شایسته نزدیكی به امام زمان(ع) كرد - كه تعیّن كامل شریعت الهی هستند- همان‌طور كه حضرت به قلب او نظر می‌كنند و به او در راه و رسم بندگی بهتر كمك می‌كنند، برای او ظاهر هم می‌شوند و شعف او را كامل می‌گردانند تا مزد او را در همة ابعاد وجودی‌اش داده باشند. بعضی از بزرگان از قول علامه ‌طباطبایی(ره) نقل می‌كنند كه چون حضرت ‌علامه(ره) از نجف به تبریز برگشتند، خواستند خانه پدری را جهت سُكنی تعمیر كنند، بنّا و عمله‌ای را جهت آن امر دعوت كردند. ایشان ملاحظه می‌كنند آن شخص عمله در مواقعی كه استاد بنّا دستوری به او نمی‌دهد، بیكار نمی‌ایستد. سعی می‌كند كاری پیدا كند و انجام دهد و ظهر هم كه شد نماز با طُمأنینه‌ای خواند و تكه نانی خورد و قبل از این‌كه استاد بنّا بیاید برای كار، خودش بلند شد و مشغول كار شد، تا این‌که عصر نیاز به نردبان پیدا كردند، علامه طباطبایی(ره) آدرس می‌دهند كه در كوچه آن‌طرفی برود و نردبان را بگیرد و بیاورد، می‌بینند برعكس صبح تا عصر كه هر كاری را خیلی زود انجام می‌داد، آوردن نردبان را خیلی طول داد. در آخر روز كه علامه(ره) می‌خواستند مزد بنّا و عمله را بدهند، وقتی استاد بنّا رفت، به آن عمله می‌گویند: من سؤالی برایم پیش آمده، اگر اجازه دهید بپرسم. می‌گوید: بفرمایید! می‌پرسند: كار صبح تا عصر شما با آوردن نردبان شما خیلی فرق داشت، چه شد كه در آوردن نردبان این‌قدر طول دادید، در حالی‌كه از صبح تا عصر هر كاری كه به شما می‌گفتند خیلی زود انجام می‌دادید؟! آن شخص در جواب می‌گوید: نردبان خیلی بلند بود و كوچه‌های شما هم خیلی باریك بود و هر لحظه امكان داشت سر نردبان به دیوارهای كوچه بخورد و مقداری از كاهگل‌های دیوار مردم بریزد و من مسئول باشم، لذا بسیار با احتیاط نردبان را آوردم و این بود كه خیلی طول كشید. علامه طباطبایی(ره) كه خودشان اهل این مسائل هستند، یك مرتبه از طرف می‌پرسند: این روزها آقا را ملاقات كرده‌اید؟ او هم می‌فرماید: بلی! علامه می‌پرسند: در چه لباسی؟ او می‌گوید: در لباس جُنْدی؛ یعنی نظامی.
عرض بنده از طرح این قضیه این بود كه این نوع ملاقات‌ها با این سبك و سیاق یك چیز دیگری است و برای مقصد و مقصود خاص و عملاً آن آقا هم می‌فهمد برای چه كسی اسرار را بازگو كند و علامه‌طباطبایی(ره) هم می‌فهمند قضیه از چه قرار است كه یك مرتبه آن سؤال را از او می‌كنند، چون تا این حدّ رعایت حرام و حلال الهی را کردن زمینة ارتباط با تعین کامل شریعت یعنی حضرت امام زمان(عج) خواهد شد.