نبی اكرم می‌فرماید: «اَفضَلُ العِبادَةِ اِنتِظارُ الفَرَجِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ»(80) بالاترین عبادت، انتظار فرج است. «افضل» یعنی آن جنبه‌ای كه بالاتر از آن چیزی نیست، حالا می‌فرماید افضل عبادت، انتظار فرج است. توجه كنید روایت نگفته است انتظار ظهور. منظور از فرج در روایت، صِرفاً ظهور نیست، چون ظهور مقدس حضرت برای هركس موجب فرج نیست. به عنوان مثال؛ ابوسفیان چندین سال کنار پیامبر(ص) زندگی می‌کرد و آن حضرت برای او ظهور داشتند ولی چه بهره و فرجی از پیامبر(ص) گرفت؟ فرج یعنی «گشایش جان به سوی عالم غیب». پیامبر(ص) ظاهر بودند ولی ابوسفیان از وجود مقدس حضرت استفاده نکرد. حال اگر امام‌زمان(عج) ظهور کند، از کسی که به فرج فکر نکرده باشد مشکلی حل نمی‌شود. فرج مؤمنین به جهت وجود مقدس امام زمان(عج) به خودی خود ربطی به غیبت و ظهور حضرت ندارد. فرج در ابتدای امر به این است که آماده شوی، موانع را رفع و زمینه‌ها را ایجاد کنی تا امام(ع) نظر کنند و به آدمیّت نزدیک شوی. در روایات داریم که؛ امام صادق(ع) انتظارِ فرج امام زمان(عج) را می‌کشیدند.(81) آیا امام صادق(ع) نمی‌دانستند که ظهور حضرت حجت(ع) چندین نسل بعد از خودشان واقع می‌گردد و با این حال انتظار فرج به معنی ظهور جسمانی آن حضرت را می‌خواستند؟ مسلّم می‌دانستند، ولی فرجی را که حضرت می‌خواستند و انتظار آن را می‌كشیدند، با تجلی وجود مقدس امام زمان(عج) - به عنوان نور چشم همة انبیاء و اولیاء- برای امام صادق(ع) محقق می‌شد، هر چند ظهور جسمانی آن حضرت محقق نشده باشد. بنابراین «ظهور» یک بحث است و «فرج» بحث دیگری.
در این‌جا می‌خواهیم در مورد «فرج» مطالبی را بیان کنیم تا خود این بحث‌ها إن‌شاءالله وسیله تسریع ظهور آن حضرت بشود و ما در ظهور ایشان به عالی‌ترین فرج نایل شویم، عمده آن است که فرج را با ظهور یکی ندانیم، هر چند کامل‌ترین فرج برای مؤمنین، ظهور مبارک آن حضرت است
80 - «بحارالانوار»، ج52، ص125.
81 - حضرت صادق(ع) می‌فرمایند: «لَوْ اَدْرَكْتُهُ لَخَدَمْتُهُ اَیّامَ حَیاتی» اگر مهدی را ادراك كردم در تمام عمر خدمت‌گذارش می‌شوم(بحارالانوار ج51 ص148).
