وقال (علیه السلام): انا محمد المصطفی، انا علی المرتض کما قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): علی ظهر منی، انا الممدوح بروح القدس، انا المعنی الذی لایقع علیه اسم ولا شبه.

(زمان خواندن: 1 دقیقه)

 چون مقام تحدیث نعم ربانی بود به اتم نعم و اعظم آن ختم نموده فرموده (علیه السلام) که: تفرقه و امتیاز میانه محمد مصطفی و علی مرتضی - صلوات الله علیهما - من حیث الحقیقه نیست زیرا که شی ء از نفس خود ممتاز نمی باشد و امتیاز شخص حسی به مرتبه ای است که در روح مؤثر نمی آید و در این معنی احادیث بسیار است و رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده که: علی پیدا شد از من و در آینه من چهره حقیقت خود دیده و مرتبه علویت او به ظهور من ظاهر گشته، پس من محمد مصطفی ام زیرا که من علی مرتضی ام و بالعکس، و من آن حقیقتم که سابقان پیشگاه قدم مرا بر روح القدس مدح گفته اند، پس قدس حقیقت من در مرتبه ای است که از آن هیچ اسم و رسم خبر نمی توان داد و بر این معنی که منم در حقیقت نه اسم واقع می شود و نه تشبیه، زیرا که چون روح قدسی مدح من باشد، قدس قالب من خواهد بود. پس حقیقت من جز حقیقتی منزه و مقدس از جمیع قیود نباشد لهذا اسم و شبه بر آن واقع نمی شود، والله اعلم.