ای شکافنده علم‏ ها ! ای پادشاه خطه خرد و دانایی! ای از تبار نور و روشنایی! سال‏ها پیش، پیامبر اعظم صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله فصل شکوفایت را نوید داده بود. وقتی چشم‏های جابر از تشعشع خورشید روی تو منور شد، نشانه ‏هایی را که پیامبر صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله گفته بود، در باغ جمال تو به تماشا نشست. اسمت را پرسید؛ نام زیبای تو چون مرواریدی از لب‏هایت تراوید. آن‏گاه، جابر بر پیشانی آسمانی ‏ات بوسه زد و گفت: «جدت پیامبر به وسیله من به تو سلام رساند». درود و سلام خدا بر تو ای پنجمین امام عشق که عطر یادت، آرامش جان ‏هاست.
****
درهای دانش تو
جهان در برابر علم و درایت تو ذره ‏ای بیش نیست. تو اقیانوسی از خردی که جهان را به حیرت واداشته ‏ای. هر واژه از کلامت، دریا دریا معناست که انسان را غرق در ژرفای اندیشه ‏ات می‏کند، تو «باقرالعلومی»؛ شکافنده علم‏ها. علمت بر بلندای تاریخ می‏درخشد. ای آینه تمام ‏نمای دانایی! تو درهای دانش را رو به کویر نادانی باز کرده ‏ای تا هستی در هوای معطر علمت شکوفا شود.
****
تا همیشه جاری
ای پنجمین شکوفه شکوفا شده باغ امامت! ای پرچم‏دار سرزمین رسالت! تو در شب‏های تاریک چند خلیفه تاریک‏دل، طعم تلخ ظلمت را چشیدی؛ خلیفه‏ هایی چون ولیدبن عبدالملک، سلیمان‏ بن عبدالملک، یزیدبن عبدالملک و هشام بن عبدالملک.
اما حالا فقط عطر یاد توست که تا ابد در کوچه ایام جاری خواهد بود. تو چکیده عشق خدایی.
شهادت سریر ملک علم و درایت، خورشید فروزان، امام محمدباقر علیه‏ السلام را تسلیت عرض می‏کنیم.
مرثیه رفتن تو را می‏سرایم در شب غمگین شهادت، ای امام عطوفت و مهربانی، یا باقرالعلوم!
حمید باقریان

نوشتن دیدگاه