عن الباقر (علیه السلام) قال:
قال علی بن الحسین (علیه السلام) مرضت مرضاً شدیداً فقال لی أبی (علیه السلام): ما تشتهی؟
فقلت: أشتهی أن أکون ممن لا أقترح علی الله ربی ما یدبره لی،
فقال لی: أحسنت ضاهیت ابراهیم الخلیل صلوات الله علیه حیث قال: جبرئیل (علیه السلام): هل من حاجة؟ فقال: لا اقترح علی ربی، بل حسبی الله و نعم الوکیل.
امام باقر (علیه السلام) فرمود:
امام علی بن الحسین (علیه السلام) فرمود: من به مریضی شدیدی مبتلا شدم پدرم بمن فرمود: چه چیزی میل داری؟
گفتم: میل دارم از کسانی باشم که در مورد چیزی که خدا برایم اندیشیده، پیشنهادی نداشته باشم. (یعنی: راضی و خوشنودم به آنچه را که خدا برایم پیش آورد)
پدرم فرمود: آفرین بر تو که شبیه ابراهیم خلیل (علیه السلام) هستی که وقتی جبرئیل به او گفت: آیا حاجتی داری (هنگامی که می خواستند او را در آتش بیندازند) فرمود: پیشنهادی به پروردگارم نمی کنم او بهترین وکیل است و مرا کفایت می کند.
بحار الانوار، ج 46، ص 67.
32: ادب امام سجاد (علیه السلام)
- بازدید: 360