پرسش : چرا در توسّلات خود، سراغ خود خداوند نمی‌ریم و از اهل بیت (علیهم السلام) حاجت می‌خواهیم، آیا این کار شرک نیست؟!
پاسخ :
از آیات قران به خوبی استفاده می‌شود که وسیله قرار دادن مقام صالحی در نزد پروردگار جهان، و طلب چیزی از خداوند به خاطر او، به هیچ وجه ممنوع نبوده و منافات با توحید ندارد. به دو نمونه در آیات اشاره می‌شود:
آیه ۶۴ سوره نساء : اگر آنها هنگانی که بخود ستم کردند به سراغ تو (یا رسول الله) می آمدند و از خداوند طلب عفو و بخشش می کردند، و تو نیز برایشان طلب عفو می‌کردی، خدا را توبه پذیر و رحیم می یافتند.
آیات ۹۷ و ۹۸ سوره یوسف علیه السلام: فرزندان یعقوب خطاب به پدر گفتند: ای پدر، برای گناهان ما آمرزش خواه که ما خطا کار بودیم.حضرت یعقوب علیه السلام گفت: به زودی از پرودگار برای شما آمرزش میخواهم که او همانا آمرزنده و مهربان است.
در روایات شیعه و سنی هم امر توسل فراوان به چشم می‌خورد. یک نمونه از اهل تسنن ذکر می‌شود:
عثمان بن حنیف می‌گوید: مرد نابینایی خدمت رسول الله (صلى الله عليه وآله و سلم) رسید و عرض کرد: از خدا بخواه که خداوند مرا شفا بدهد.
حضرت فرمود: اگر بخواهی دعایم را برای تو به تأخیر اندازم (و بعداً دعا کنم) که برایت بهتر است و اگر خواهی الان دعا کنم؟
مرد نابینا گفت: الان دعا بفرمایید.
حضرت دستور داد: وضو پاکیزه‌ای بگیرد و دو رکعت نماز بخواند و در پایان بگوید: "خدایا، من از تو میخواهم و به تو توجه پیدا کردم، به وسیله محمد که نبی و فرستاده رحمت است. ای محمد! من به تو توجه پیدا کردم به سوی پروردگار خودم در حاجتی که دارم تا این که برآورده شود. خدایا او را شفیع خود قرار دادم".
منابع:
-- مسند أحمد، ج۴، ص۱۳۸، ح۱۶۷۸۹
-- سنن ابن ماجه، ج۱، ص۴۴۱
-- مستدرك علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۱۳
-- جامع الصغير، سیوطی، ص۵۹