به طورى که حساب کرده اند مقدار انرژى که از آفتاب به منظومه اش که زمين ما يکى از آنهاست مى رسد دو ميلياردم انرژى است که از آفتاب صادر مى شود. حال اگر بر بخشى از کره خاک نورش مستقيما نتابيد بلکه از پس ابر نور افشانى کرد، از هزاران خاصيت و فايده ديگرش نمى توان چشم پوشيد حتى همين تابش از پس آفتاب نيز منافعى در بر دارد که در تابش مستقيم نيست. به برکت همين غيبت وجود شريفش، به اين معنى که مردمان او را نمى شناسند چه بهره ها که به آنها مى رسد. 

نوشتن دیدگاه