وضو بگيرم و در حال روزه با تكبير
كنم مباهله با دشمنان حی غدير

زبان حق شوم و آيه مباهله را
به شأن فاطمه و شوهرش كنم تفسير

ز قول دوست ودشمن شنو كه اين آيه
به وصف اهل كسا از خدا شده تعبير

محمد و علی و فاطمه، حسن و حسين
كه پنج در عددند و يكی چو حی غدير

پی مباهله كردند روی در صحرا
يكی چو مهر فروزان، چهار مهر منير

فتاد چشم نصاری به آن خدارويان
كه نور طلعتشان گشته بود عالم گير

مسيحيان پی نفرين پنج تن ديدند
كه نيست غير هلاكت برايشان تقدير

همه به خاك قدوم پيمبر افتادند
كه ای ز جانب حق، خلق را بشير و نذير

به حضرت تو نصاری تمام تسليمند
كه تو بلند مقامی و ما تمام حقير

هزار مرتبه نفرين به دشمنان علی
كه می كنند در اين آيه حيله و تزوير

كنند فضل علی را به دشمني انكار
خدای نگذرد ازاين خطا و اين تقصير

چرا شدند فراری از اين حقيقت محض
چرا به سلسلۀ نفس خود شدند اسير

قسم به جان علی، منكر مباهله را
خدای لعن نموده، پيمبرش تكفير

گرفتم آن كه شود خصم منكر خورشيد
كجا به تابش انوار آن كند تأثير

فضائل علی بود از حد فزون، چه زيان
كه بر مباهله منكر شوند يا به غدير

علی كسی است كه در جنگ بدر شد پيروز
خدا به جنگ احد می دهد به او شمشير

عليست فاتح احزاب و فاتح خيبر
عليست تير الهی به قلب خصم شرير

عليست بت شكن كعبه روی دست رسول
علی به بيشه اسلام شد خروشان شير

علي به جای نبی خفت و جان گرفت به دست
كسی نيافت جز او اين چنين مقام خطير

حديث منزلت چون آفتاب می تابد
به اين دليل علی بعد مصطفی است امير

وصی احمد مرسل كسی بود ميثم
كه در تمام فضايل ورا نبود نظير

شاعر : استاد سازگار