عن اسباط بن سالم، قال: دخلت عل ابی عبدالله (علیه السلام) فسألنا عن عمر بن مسلم ما ما فعل؟ فقلت: صالح ولکنه قد ترک التجاره، فقال ابوعبدالله (علیه السلام): قال: الشیطان ثلاثاً اما علم ان رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) اشتری عیراً اتت من الشام فاستفضل فیهما ما قضی دینه، و قسم فی قرابته، یقول الله عزوجل: رجال لا تلهیهم تجاره و لا بیع عن ذکر الله... الی آخر الایه (1) یقول القصاص: ان القوم لم یکونوا یتجرون کذبوا و لکنهم لم یکونوا یدعون الصلاه فی میقاتها و هو افضل ممن حضر الصلاه و لم یتجر؛(2)
اسباط بن سالم می گوید: بر امام صادق (علیه السلام) وارد شدم، از حال عمر بن مسلم پرسید و گفت: به چه کاری مشغول است؟ گفتم: خوب است و لکن تجارتش را کنار گزارده است، آن حضرت سه بار فرمود: این کار شیطان است، آیا نمی داند پیامبر کاروانی را که از شام می آمد خریداری کرد و آن قدر سود برد که تمام قرض هایش را پرداخت و مابقی آن را بین اوقوامش تقسیم کرد. خداوند عزوجل - می فرماید: مردانی که نه تجارت و نع معامله آنان را از یاد خدا باز ندارد و داستان گویان آورده اند که آنان تجارت نمی کردند، دروغ است ولی نماز را در اوقات آن نمی خواندند و آن افضل و برتر است از کسی که به نماز حاضر شود و معامله و تجارت را ترک کند.
***********************************
1) نور، آیه 37.
2) فروع کافی، ج 5، ص 75، ح 8.
ترغیب به تجارت و نهی از ترک آن
- بازدید: 429