هیثمی در کتاب مجمع الزوائدش روایت کرده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود:
«أنت و شیعتک تردون علیّ الحوض رواة مرویین ، مبیضّة وجوهکم ، و ان أعداءک یردون علیّ الحوض ظماء مقمحین» (مجمع الزوائد هیثمی - ج9 -ص 131)
تو وشیعیانت بر حوض من وارد می شوید در حالی که سیراب و شادکام و رو سفید هستید و همانا دشمنانت بر حوض من وارد می شوند در حالی که تشنه لب و اندوهگین اند .
ابو سعید خدری از ام سلمه نقل می کند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به علی فرمود :
«أنت و اصحابک فی الجّنه . أنت و شیعتک فی الجّنه»(1)
یا علی ، تو و یارانت در بهشت هستید ، تو و شیعیانت در بهشت هستید .
ابن عدی و ذهبی نیز که هر دو از علمای بزرگ اهل سنت اند ، در کتابشان از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل کرده اند که به علی فرمود :
«أما انک یا ابن ابی طالب و شیعتک فی الجّنة»(2)
هان . تو ای فرزند ابوطالب و شیعیانت در بهشت هستید.
احمد بن محمّد فقیه طبری در فضایل به استنادش از طاوس از ابن عباس نقل کرده است که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود :
«لو اجتمعت الخلائق علی ولایتک لما خلق الله النار و لکن أنت و شیعتک الفائزون یو القیامة»
اگر تمام آفریدگان بر ولایتت اجتماع می کردند ، خداوند هرگز جهنّم را نمی آفرید و همانا تو و شیعیانت ، رستگاران روز ستاخیز هستید .
در کشف الغّمة ، ابو بکر بن مردویه به اسنادش از ابو هریره نقل کرده که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود :
«أنت معي و شیعتک فی الجنّة».
تو و شیعیانت همراه من در بهشت هستید . سپس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) این آیه را تلاوت فرمود :
«إخواناً علی سًٌرر متقابلین»(کشف الغمه:1/325)
برادرانی که روبروی یکدیگر بر تخت های بهشتی تکیه زده اند .
در کنز الکراجکی ، و کفایه الطالب حدیثی از جابر بن عبدالله نقل کرده اند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود:
«و ان شیعتک علی منابر من نور مبیضّةٌ وجوههم حولی أشفع لهم و یکونون غدا في الجنّة جیراني» (کنز الکراجکی ج2/179،کفایته الطالب 265)
همانا شیعیانت با سیمایی نورانی بر منبرهایی از نور گرداگرد من (در روز رستاخیز) خواهند بود و من شفاعتشان خواهم کرد و آنان فردا در بهشت همسایگان من هستند .
در املی از سنائی ، از اسدی ، طیّ روایتی از علی (علیه السلام) نقل کرده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:
«همانا تو وصی ، خلیفه ، وزیر ، وارث و پدر فرزندان من هستی و شیعیانت شیعیان من و دوستانت دوستان من و دشمنانت دشمنان من ...خوشا به حال کسی که از تو پیروی کرد و چه بدبخت شد کسی که با تو دشمنی نمود . و بی گمان فرشتگان با ولایت و محبت تو ، به خدای متعال نزدیک می شوند . به خدا قسم یاران و دوستانت در آسمان بیشتر از زمین هستند»
ابن جریر طبری در تفسیرش ، در تفسیر آیه «ان الذین آمنو و عملو الصالحات أولئک هم خیر البریة» می گوید :
حافظ جمال الدین زرندی از ابن عباس نقل می کند که وقتی این آیه نازل شد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود:
«هو أنت و شیعتک ، تاتی أنت و شیعتک یو القیامة راضین مرضیین»(3)
خیر البریه (بهترین مردم) تو و شیعیانت هستید . همانا تو و شیعیانت در روز قیامت محشور می شوید در حالی که از خداوند راضی هستید و خداوند از شما راضی خواهد بود .
ابن حجر هیثمی در الصواعق المحرقه نیز این حدیث را آورده است . و هم چنین ابن عساکر در تاریخ خود از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل می کند که فرمود :
« یا علی ! نخستین چهار نفری که وارد بهشت می شوند ، من و تو و حسن و حسین هستیم و سپس ذریّه ما و پس از آنها همسران ما هستند و شیعیانمان در طرف راست و چپ ما قرار دارند »(4)
در مستدرک حاکم آمده است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود :
« من اصل درختم و فاطمه فرعش و علی لقاحش و حسن و حسین میوه هایش و شیعیانمان برگ های آن درخت اند »(5)
1- با وجود چنین روایت های صریح و روشنی چه جای ابهامی باقی می ماند؟
2- آیا باز هم باید تأویل کرد و این روایت ها را نادیده گرفت؟ و اصلاً جایی برای تأویل باقی مانده است؟
3- آیا می شود جایگزینی برای اهل بیت پیامبر در ولایت قرار داد؟
4- آیا می شود از حق و حقیقت چشم پوشی کرد و پیروی از دیگران نمود؟
5- و آیا بازهم می شود شیعیان را سرزنش کرد و آن ها را رافضی نامید؟
6- مگر نه پیامبر صدها بار دستور داده است که فقط و فقط از اهل بیتش پیروی کنیم؟
پس چی شده است که گروهی از مسلمین به سوی دیگران روی آوردند و از آل علی (علیه السلام) روی برگردانده اند؟
«أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذي هُوَ أَدْنى بِالَّذي هُوَ خَيْرٌ» (سوره البقره آیه 61)
چگونه چیزی که پست تراست با چیزی که خوب است جایگزین می کنید؟
« خودتان عادلانه بدون هیچ تعصبی قضاوت کنید »
***************************
1- تاریخ بغداد- ج12 -ص 358، مجمع الزوائد هیثمی-ج10-ص21 ، صواعق المحرقه ص161
2- میزان الاعتدال-ج2 /18 ،الکامل لابن عدی: ج3 /950-951
3- صواعق المحرقه ص161 ، نور الأبصار شبلنجی - ص 159 ، تفسیر ابن جریر الطبری ج 20 -ص171 ،النور المشتعل من کتاب ما نزل من القران فی علی ص 273-274 تاریخ ابن عساکر ج2/ح852 ،در المنثور السیوطی ج6 ص379 ، فتح القدیر شوکانی ج5 ص477 ، ینابیع الموده قندوزی ص74
4- تاریخ ابن عساکر ج2 ص 329-332 ، مجمع الزوائد هیثمی ج9 ص 131 - صواعق المحرقه ص161
5- مستدرک حام ج3 ص 160 - تاریخ ابن عساکر ج- ج1 ص 148 ح183 ،فصول المهمه ابن الصباغ ص 27
شیعه علی (علیه السلام) از زبان پیامبر (صلی الله علیه و آله) در کتب اهل سنت
- بازدید: 1491