در نوجوانيش همه مويش سپيد شد ...
ای كاش ياد مادرش اينقدر غم نداشت

مردی كه بين خانۀ خود هم غريب بود
مثل حسين همسر دلسوز هم نداشت

مثل حسين شاعر و نقاش و روضه خوان
مثل حسين ؛ فرشچيان ؛ محتشم نداشت

از كل خانوادۀ خود مادری تر است
تاريخ گفته مادر او هم حرم نداشت

از ياد كوچه ها جگرش پاره پاره بود ...
اين قلب زخم خورده ، نيازی به سم نداشت

بر پيكر امام ، جسارت روا نبود ...
حتی اگر كه آن همه جود و كرم نداشت

شاعر : ابوالفضل ملک نیا

نوشتن دیدگاه