در جلد 28 بحارالانوار صفحه 104 ذكر شده كه در سال یازدهم (ه . ق) صحیفه ملعونه ای نوشته شد و به امضای منافقین رسید .
محتوای آن چنین بود :
كه نگذارند خلافت و امامت مسلمین بعد از پیامبر صلی الله و علیه وآله و سلم به علی بن ابی طالب و اهل بیت او (علیهم السلام) برسد و بر اساس آن مقدمات و زمینه های غصب خلافت و گرفتن بیعت از آن حضرت به هر صورت ممكن را فراهم نمودند با نوشتن آن صحیفه اساس ظلم و ستم به اهل بیت (علیهم السلام) را بنا نهادند. كه به فرموده امام صادق (علیه السلام) «إِذَا كُتِبَ الْكِتَابُ قُتِلَ الْحُسَیْنُ علیه السلام ...» هنگامی كه آن صحیفه ملعونه نوشته شد امام حسین (علیه السلام) به شهادت رسید. پس به حقیقت امام حسین (علیه السلام) در كربلا شهید نشد!!!! بلكه ریشه این شهادت در آن روز بود.
ابو بصیر از حضرت امام صادق (علیه السّلام)درباره آیه‏ ما یَكُونُ مِنْ نَجْوى‏ ثَلاثَةٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنى‏ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ ما كانُوا ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ‏ « هر سه نفر كه با هم نجوى كنند خداوند چهارمى آنها است و اگر پنج نفر باشند خداوند ششمى آنها چه كمتر و چه بیشتر باشند خدا با آنها است هر كجا باشند سپس به آنها خبر خواهد داد از كارهایشان در روز قیامت خداوند به هر چیز دانا است. سوره مجادله آیه ۸ » فرمودند : این آیه در باره فلان و فلان و ابو عبیده جراح و عبد الرحمن بن عوف و سالم مولى ابی حذیفه و مغیرة بن شعبه نازل شده چون این ها پیمانى نوشتند و قرار گذاشتند كه وقتى محمّد از دنیا رفت نباید خلافت و نبوت هر دو در بنى هاشم باشد. خداوند این آیه را درباره آنها نازل نمود.....
پرسیدم این آیه چه می شود كه : ‏ أَمْ أَبْرَمُوا أَمْراً فَإِنَّا مُبْرِمُونَ أَمْ یَحْسَبُونَ أَنَّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ بَلى‏ وَ رُسُلُنا لَدَیْهِمْ یَكْتُبُونَ‏.« یا در كارى پافشاری كردند؟ ما [نیز] پافشاری خواهیم نمود. آیا مى ‏پندارند كه ما راز آنها و نجوایشان را نمى‏ شنویم؟ چرا، و فرشتگان ما پیش آنان [حاضرند و] ثبت مى‏ كنند . الزخرف: ۷۹ و ۸۰.» فرمودند : این دو آیه در همین روز (نوشتن صحیفه ملعونه) نازل شد آیا تو روزی را شبیه این روز می دانى جز روز شهادت حضرت امام حسین (علیه السّلام) در علم خدا نیز همین طور بوده كه به پیامبر (صلی الله علیه و آله) اطلاع داده هنگامی كه آن صحیفه ملعونه نوشته شد امام حسین (علیه السلام) به شهادت رسید و این قرارداد ننگین موجب از بین رفتن خلافت از بنى هاشم شد و همه این اتفاقات در آن روز افتاد.
بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج‏۲۴ ؛ ص۳۶۵
متن عربی روایت :
الكافی عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ ما یَكُونُ مِنْ نَجْوى‏ ثَلاثَةٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنى‏ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ ما كانُوا ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ‏ قَالَ نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَةُ فِی فُلَانٍ وَ فُلَانٍ وَ أَبِی عُبَیْدَةَ بْنِ الْجَرَّاحِ وَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ وَ سَالِمٍ مَوْلَى أَبِی حُذَیْفَةَ وَ الْمُغِیرَةِ بْنِ شُعْبَةَ حَیْثُ كَتَبُوا الْكِتَابَ بَیْنَهُمْ وَ تَعَاهَدُوا وَ تَوَافَقُوا لَئِنْ مَضَى مُحَمَّدٌ لَا یَكُونُ الْخِلَافَةُ فِی بَنِی هَاشِمٍ وَ لَا النُّبُوَّةُ أَبَداً فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهِمْ هَذِهِ الْآیَةَ قَالَ قُلْتُ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ أَمْ أَبْرَمُوا أَمْراً فَإِنَّا مُبْرِمُونَ أَمْ یَحْسَبُونَ أَنَّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ بَلى‏ وَ رُسُلُنا لَدَیْهِمْ یَكْتُبُونَ‏ قَالَ وَ هَاتَانِ الْآیَتَانِ نَزَلَتَا فِیهِمْ ذَلِكَ الْیَوْمَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لَعَلَّكَ تَرَى أَنَّهُ كَانَ‏ « أی هل ترى یوم یوم یشبه ذلك الیوم إلّا یوم قتل الحسین علیه السلام؟.» یَوْمٌ یُشْبِهُ یَوْمَ كَتْبِ الْكِتَابِ إِلَّا یَوْمَ قَتْلِ الْحُسَیْنِ ع وَ هَكَذَا كَانَ فِی سَابِقِ عِلْمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ الَّذِی أَعْلَمَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْ إِذَا كُتِبَ الْكِتَابُ قُتِلَ الْحُسَیْنُ ع وَ خَرَجَ الْمُلْكُ مِنْ بَنِی هَاشِمٍ فَقَدْ كَانَ ذَلِكَ كُلُّه‏.