حضرت امیر علیه السلام از کودکی در دامان پیامبر اکرم صلی‏اللّه‏علیه و آله تربیت شده و اکثر اوقات همراه آنحضرت بود و معارف دین را مستقیماً از آنحضرت فرا می‏گرفت. در اولین باری که قرآن بصورت وحی الهی بر پیامبر اکرم صلی‏اللّه علیه و آله نازل شد حضرت امیر علیه السلام حضور داشت و صدای فرشته و ناله شیطان را شنید.
خود آنحضرت در خطبه قاصعه بعد از آنکه به مصاحبت طولانی خود با پیامبر صلی‏اللّه علیه و آله از کودکی اشاره می‏کند می‏فرماید: نور وحی و رسالت را می‏دیدم و بوی خوش نبوت را استشمام می‏کردم و هنگامیکه وحی بر آن حضرت نازل شد ناله شیطان را شنیدم و از پیامبر صلی‏اللّه علیه و آله پرسیدم: ناله چیست؟ پیامبر صلی‏اللّه علیه و آله فرمود: شیطان است از اینکه مردم پیرویش کنند ناامید شده، همانا، آنچه من می‏شنوم تو می‏شنوی و آنچه من می‏بینم تو می‏بینی، جز آنکه پیامبر نیستی لکن وزیر هستی و بر راه خیر و هدایتی. (181)
آنحضرت درباره استفاده علمی خود از پیامبر اکرم صلی‏اللّه علیه و آله می‏فرماید:
برای من منزلتی نزد رسول خدا صلی‏اللّه علیه و آله بود که برای هیچکس نبود. هر روز صبح زود بخانه آنحضرت می‏رفتم و از پشت در به آنحضرت سلام می‏کردم. اگر پیامبر صلی‏اللّه علیه و آله آمادگی نداشت اعلان می‏فرمود و من بخانه خود باز می‏گشتم وگرنه داخل حجره حضرت می‏شدم.(182)
حضرت امیر علیه السلام خصوصاً شرح و بیان و تفسیر و شأن نزول آیات قرآن را از پیامبر بطور کامل فرا گرفته و آنها را می‏نوشت. خود حضرت در این باره می‏فرماید:
قسم بخدا آیه ‏ای نازل نشد مگر آنکه دانستم درباره چه و کجا نازل شده است. همانا پروردگارم قلبی فراگیر معانی بمن عنایت فرموده است. (183)
در سنن ابن ماجه روایت شده است که حضرت امیر علیه السلام روزی دو بار بر پیامبر وارد می‏شد: یکی اول شب، یکی آخر صبح (184) خود آنحضرت می‏فرماید:
اگر از پیامبر صلی‏اللّه علیه و آله سؤال می‏کردم پاسخم می‏داد و چون سؤالهایم تمام می‏شد، پیامبر صلی‏اللّه علیه و آله ابتدا می‏کرد - و مطالبی برایم بیان می‏فرمود - پس آیه‏ای در شب یا روز در باره آسمان و زمین و دنیا و آخرت و بهشت و جهنم و دشت و کوه و روشنی و تاریکی بر پیامبر صلی‏اللّه علیه و آله نازل نشد مگر آنرا بر من می‏خواند و املاء می‏کرد و من با دستم می‏نوشتم و پیامبر صلی‏اللّه علیه و آله تأویل و تفسیر محکم و متشابه، خاص و عام آنرا بمن می‏آموخت.(185)
استفاده علمی و معنوی حضرت امیر علیه السلام از پیامبر اکرم صلی‏اللّه علیه و آله تا آخرین لحظات زندگی پیامبر صلی‏اللّه علیه و آله ادامه داشت بطوریکه هنگام وفات، سر مقدس پیامبر صلی‏اللّه علیه و آله بر زانو و سینه حضرت امیر علیه السلام بود و در آخرین لحظات عمر مدتی با او نجوا نمود و آخرین تعالیم الهی را به آنحضرت منتقل ساخت.

نوشتن دیدگاه