جناب حجة الاسلام حسن فتح الله پور به نقل از فرد موثقى فرمود:
روزى نزد عارف وارسته اى شرفياب شدم پس از يقين به صحت گفتارش و درك از اين كه او به نزد حضرت تشرفاتى دارد از او سؤ الاتى چند كردم كه بسيار دقيق و پخته پاسخم گفت در حالى كه او هرگز با دروس حوزوى و مباحث فقهى و فلسفى آشنايى نداشت ولى به قدرى بيانش بلند و عالى بود كه مرا سخت شيفته خويش ساخت قسمتى از سؤ ال و جوابهايم كه قابل طرح كردن است، اين بود:
از او پرسيدم: شما كه در ايام محرم گاه به محضر حضرت تشرف مى يابيد، به هنگام عزادارى آن وجود مقدس از كدامين اشعار بيشترين استقبال مى نمايند.
فرمود: اشعار مرحوم كمپانى! هنگامى كه در مجلس آن حضرت، اشعار او خوانده مى شود طوفانى سخت وجود آن حضرت را فرا مى گيرد واو به شدت مى گريد!
باز پرسيدم از ديگر اشعار مورد توجه آن حضرت كدام است؟ او فرمود: اشعار محتشم كاشانى، اشعار فرزدق واشعار حافظ! با تعجب وحيرت پرسيدم: حافظ!
او فرمود: آرى حافظ، او شيعه اى خالص بوده است بجز چند غزل او تمامى اشعارش پيرامون حضرت بقية الله اعظم عليه السلام است! كسانى كه به شرح اشعار حافظ پرداخته اند عرفان او عرفان الوهى پنداشته اند در حالى كه عرفان حافظ عرفان مهدويتى است. مخاطب اصلى كلمات حافظ، شخص حضرت بقية الله اعظم عجل الله تعالى فرجه الشريف است ونه خداوند، چرا كه او خدا را از طريق حضرت بقية الله مى شناخت.
جهت سؤ ال را عوض كرده وپرسيدم: تجليات ائمه عليهم السلام براى انسانها به هنگام مرگ ويا در هنگام توسلات چگونه است؟ آيا تجلييات تصويرى است، يا جسمى اگر جسمى است، مثالى است ويا واقعى؟ چگونه امكان دارد كه در يك لحظه دهها وبلكه هزاران انسان در حال مرگ، على بن ابيطالب عليه السلام را درك كنند و يا هزاران انسان محتاج از يك امام تقاضاى كمك كنند و آن حضرت به امداد همه آنها بپردازد؟
او به آرامى گفت: تجلى ائمه عليهم السلام براى مردم به نحو حقيقى وجسم واقعى - و نه مثالى و تصويرى - است تجلى مثالى كه مال عوام از خواص است و چيز مهمى نيست! اينكه چگونه هزاران انسان در لحظه اى واحد وجود ائمه عليهم السلام و يا على بن ابيطالب را درك مى كند مثل درك خورشيد است كه همه مردم كره زمين، خورشيد واحدى را حقيقتا مى يابند پس وقتى درك از خورشيد اين خاصيت را دارد چگونه درك از وجود ائمه عليهم السلام چنين نباشد!؟
از او پرسيدم: پس تجليات ائمه عليهم السلام وجودات متعدد نيست وجود واحد است.
او گفت بله وجود است نه آنكه جسم هاى متعددى، توسط روح آن حضرت پديد آيد تا آنكه هر كس آن ها را متناسب با خودش بيابد.
پرسيدم: آيا اهل البيت عليهم السلام تنها امام براى اهل زمين هستند ويا آنكه براى ساير موجودات نيز امام هستند؟
فرمود: در جمله لولا الحجة لساخت الارض، زمين تنها يك مثال است چون بشر زمين را مكان خويش مى پندارد چنين گفته شده است در حالى كه واقعيت جمله مذكور آن است كه اگر حجت نباشد عالم امكان از بين رفتنى است.
پرسيدم: به اين ترتيب ائمه عليهم السلام از براى اهالى كرامت آسمانى نيز امامت دارند؟
فرمود: آرى چنين است. به همين دليل است كه ما بارها خود مشاهده كرده ايم كه برخى از اهالى آسمانى جهت گرفتن دستورالعمل به نزد حضرت حاضر مى شوند!
پرسيدم: ائمه عليهم السلام بايد از حقائق وجودى ديگرى نيز بهره داشته باشند تا بتوانند بر اساس قل انما اءنا بشر مثلكم... نقش آفرين باشند يعنى بايد هر يك از امامان به مقتضاى هر نوع وجودى به همان صورت در مقام هدايت در آيند؟ اگر چنين است چگونه مى توان اين سخن را با انتقال ژنتيك ائمه عليهم السلام از زمان حضرت آدم به بعد جمع كرد؟
فرمود: آرى چنين است: وقتى شما به خورشيد نگاه مى كنى شعاعى از آن را درك مى كنى كه از دور به اتاقى خاص عبور كرده و به تو رسيده است حال مى توانى بگويى كه خورشيد همان شعاع است؟ و آيا مى توانى بگويى كه شعاع خورشيد غير از آن خورشيد است. ائمه عليهم السلام حقايقى ماوراى ساير موجودات امكانى اند كه شعاع وجودشان براى اين كره و اين مردمان از طريق انتقال ژنتيك است در حالى كه حقيقت آن ها چيز ديگرى است به خاطر همين است كه بدن ائمه عليهم السلام سايه نداشته است چون بدن آن بدن حجاب دار نبودن و صرفا و نورى است!(1)
پاورقی:
(1) 1 - اگر شناخت هر معروفی نياز به راه دارد؛ و اگر راه، خود نياز به معرفت دارد، پس معرفت به امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف نياز به راه و راه خود نياز به معرفت دارد. معرفت بر راه شناخت از امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف از راه مشرب ذوقى عرفانى و يا مشرب نظرى حكماء امكان پذير نيست؛ زيرا كه طرق فوق كوچكتر وضعيفتر از آن هستند كه بتوانند راه معرفت بر امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف از راه بيانات خود امام عجل الله تعالى فرجه الشريف كه خود احاطه جوهرى و وجودى بر حقيقت امامت امام دارد، ميسور است.
2 - اگر قوام شناخت بر امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف وابسته به شناخت مقام امامت، مقام امام عليه السلام وشخص امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف است؛ واگر مقام امامت همان
مان مقامى است كه امكان معرفت آن بر بشر عادى ميسور نيست:
عن عبدالعزيز بن مسلم: ان الامامة اجل قدرا واعظم شاءنا واعلى مكانا وامنع جانبا وابعد غورا من اءن يبلغها الناس بعقولهم.
عبد العزيز بن مسلم:
مقام امامت عظيمتر وبالاتر وعميقتر از آن است كه مردم با عقلشان آن را درك نمايند
واگر ابراهيم پس از گذر از رتبه ديدن ملكوت آسمانها وزمين:
قرآن كريم: وكذلك نرى ابراهيم ملكوت السموات والارض وليكون من الموقنين.
خدا در قرآن مى فرمايد:
و همچنين ما به ابراهيم ملكوت و باطن آسمانها و زمين را ارائه داديم تا به مقام اهل يقين رسد.
وپيدا كردن مقام دوستى وخليليت با خداوند:
قرآن كريم: اتخذ الله ابراهيم خليلا.
خدا در قرآن مى فرمايد:
آن ابراهيمى كه خدا او را به مقام خاص دوستى خود برگزيده به مقام امامت تشرف يافت:
عن عبدالعزيز بن مسلم: ان الامامة خص الله عزوجل بها ابراهيم الخليل بعد النبوة والخلة مرتبة ثالثة وفضيلة شرفه بها.
عبدالعزيز بن مسلم مى فرمايد:
امامت فضيلت سومى بعد از نبوت وخليليت است كه خداوند ابراهيم خليل را به آن مخصوص ومشرف گردانيد.
واگر واژه تشرف ومضاف اليه شدن ذات مستجمع جميع اوصاف كمالى، اوج عظمت مقام امامت را گوياست؛واگر امام عليه السلام يگانه روزگار بوده وبدل پذير ومثل دار نيست وعلاوه بر اطلاق شمولى فضائل امام عليه السلام، الفاظ دال بر عموم، كله، گوياى جامعيت فضائلى در مقام امام عليه السلام است؛واگر از ميان 182 مقام اختصاصى امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف همين يك جمله متم نوره كافى است؛چرا كه تماميت دين به خاتميت وتماميت وخاتميت به كامل شدن مقام امامت وكامل شدن مقام امامت به وجود مقدس حضرت بقية الله عجل الله تعالى فرجه الشريف است، پس بايد معرفت امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف را بسيار مشكل يافت واز تساوق مصداقى جمله قرآن كريم: يريدون ليطفواء نور الله بافواههم.
خدا در قرآن مى فرمايد:
كافران مى خواهند كه نور خدا را كه چراغ رخشنده علم ودين وكتب وحى الهى است) به نفس تيره وگفتار جاهلانه خود خاموش كنند.
یا قرآن كريم: والليل اذا يغشى
خدا در قرآن مى فرمايد:
قسم به شب تار هنگامى كه جهان را در پرده سياه بپوشاند.
و جمله قرآن كريم: والله متم نوره.
خدا در قرآن مى فرمايد:
خدا نور خود را وكتاب وحى وحكمت دين كامل خود را كامل ومحفوظ خواهد داشت.
یا قرآن كريم: والنهار اذا تجلى.
خدا در قرآن مى فرمايد:
و قسم به روز هنگامى كه عالم را به ظهور خود روشن سازد.
بسيارى از رموز مكنون عالم هستى را يافت، و لو معرفت بر اين غاية الغايات قرآن كريم: هو الذى ارسل رسوله بالهدى ودين الحق ليظهره على الدين كله ولوكره المشركون.
خدا در قرآن مى فرمايد:
اوست خدايى كه رسول خدا را با دين حق به هدايت خلق فرستاد تا بر همه اديان عالم تسلط و برترى دهد هر چند مشركان وكافران ناراضى و مخالف باشند.
و علت نهايى عليت نبوت تمام انبياء و امامت ائمه عليهم السلام، كارى بس مشكل و بلكه ناممكن است.
اشارت:
1 - ضرورت توجه به رفتارهاى خاص و مورد توجه امام عصر عليه السلام در طى مجالس ياد و ذكر آن حضرت.
2 - لزوم شكوفائى ادبيات دينى شعر بر محور عرفان مهدوى.
3 - قابليت تجلى و بروز عينى يك حقيقت به صور و نظرهاى گوناگون.
4 - محوريت وجودى و هدايت حضرت بقية الله عجل الله تعالى فرجه الشريف در تصدى تمام حقائق هستى امكانى و منحصر نبودن سلطه وجودى آن حضرت به كره خاكى.
5 - امكان يافت معرفت هاى پيچيده و سرى معارف دين از ياران يار، در حالى كه آنان در هيچ مكتب و مدرسه اى درس نخوانده اند!
6 - تلاش براى علمى كردن تشرفات به محضر ياران و يا خود حضرت بقية الله عجل الله تعالى فرجه الشريف براى عرضه معارف ناپيداى دينى به جامعه اسلامى.

نوشتن دیدگاه