آيه (4)
أَ لا يَظُنُّ أُولئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ
ترجمه :
4. آيا گمان نمى‌كنند اين‌ها كه محققاً آن‌ها فرداى قيامت مبعوث مى‌شوند و از آن‌ها مواخذه مى‌كنند؟[1]
تفسير :
]رفع ضرر احتمالى عقلاً واجب است[
انسان به حكم عقل در جميع امور دنيوى خود از هر چه يقين به ضررش دارد يا ظن به ضرر يا احتمال ضرر دهد، وَلَو وهم باشد كه احتمال ضعيف باشد، اجتناب مى‌كند كه دفع ضرر مقطوع و مظنون و محتمل به حكم عقل واجب است. چنانچه اگر احتمال حيوان گزنده مثل عقرب و مار در فراشش دهد تا يقين به دفعش پيدا نكند در آن فراش نمى‌رود، يا احتمال قطّاع طريق[2] در راه بدهد يا گرفتار دشمن شود از آن
طريق نمى‌رود. گيرم يقين به قيامت نداشته باشند و از فرمايشات انبيا و نصوص قرآن يقين پيدا نكنند، لا اقل احتمال صدق مى‌دهند يا مظنّه پيدا مى‌كنند يا احتمال ضعيف، بايد اجتناب كنند كه مى‌فرمايد مثل اينكه يقين به خلاف دارد: (أَ لا يَظُنُّ أُولئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ)؛
[1] . ترجمه ديگر: مگر آنان گمان نمى‌دارند كه برانگيخته خواهند شد؟
[2] . قطّاع الطريق: راهزن.
آیه 4 «أَ لا يَظُنُّ أُولئِکَ..»
(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)
- بازدید: 555
