تمام مشكلات و تناقضاتى كه تا كنون بيان كرديم، مربوط به روايات كتب صحاح و سنن و مسانيدِ مكتب خلفاست. زمانى كه به منابع تاريخى مراجعه مى‌كنيم، باز هم تناقضات تازه و بيشتر از آنچه تا كنون بيان كرديم، مى‌يابيم.
سى و شش. در أنساب الأشراف ، از عايشه نقل شده است: پيامبر خدا (ص) فرمود: «مرا به خانۀ عايشه، انتقال دهيد» . زمانى كه اين سخن را شنيدم، برخاستم. من خدمتكارى نداشتم كه كارهاى خانه را انجام دهد. پس خودم خانه‌ام را جارو كردم و براى ايشان، رخت‌خواب، پهن كردم و زير سرِ ايشان، متكايى قرار دادم كه درونش از گياه خشكى [پُر شده] بود. پيامبر (ص) به هنگام نماز فرمود: «كسى را به دنبال ابو بكر بفرست تا براى مردم، امامت كند» . كسى را به دنبال ابو بكر فرستادم. او هم برايم پيغام فرستاد كه: من پير شده‌ام و توانايى عهده‌دارشدن مسئوليت‌هاى پيامبر (ص) و ايستادن در جاى ايشان را ندارم. تو پيامبر خدا (ص) را به عمر، راه‌نمايى كن و در اين كار، از حفصه، كمك بگير. من هم اين كار را انجام دادم. پيامبر (ص) فرمود: «شما، همانند زنان اطراف يوسف هستيد. كسى را به دنبال ابو بكر بفرست» . 1
سى و هفت. در الطبقات الكبرا‌ى ِِِ ابن سعد، چنين روايت شده: پيامبر (ص) در حال بيمارى، به ابو بكر فرمود: «با مردم، نماز بخوان» . سپس حضرت، احساس سبُكى كرد (سنگينى بيمارى ايشان، كمتر شد) و در حالى كه ابو بكر با مردم، نماز مى‌خواند، حضرت، از خانه خارج شده، به مسجد پا نهاد؛ ولى ابو بكر، متوجّه حضور ايشان نشد تا اين كه پيامبر خدا (ص) دستش را روى شانۀ ابو بكر، قرار داد. ابو بكر، به عقب برگشت و پيامبر (ص) در سمت راست ابو بكر نشست. او نمازش را ادامه داد و پيامبر (ص) هم با او، نماز خواند. زمانى كه نماز، تمام شد، حضرت فرمود: «هرگز پيامبرى قبضِ روح نشد، مگر اين كه مردى از امّتش بر او امامت كرد» . 2
سى و هشت. در الطبقات الكبرا‌ى ِ ابن سعد و أنساب الأشراف بلاذرى، از فضيل بن عمرو فقيمى نقل شده كه گفت: ابو بكر، در زمان حيات پيامبر (ص) ، سه بار با مردم، نماز خواند. 3ابن سعد و بلاذرى، شبيه همين روايت را از عِكرمه نيز نقل كرده‌اند. 4
سى و نُه. در حديث ديگرى آمده كه در ايام بيمارى پيامبر (ص) ، ابو بكر، هفده بار با مردم، نماز خواند. 5
چهل. بَلاذُرى، به نقل از مِنهال بن عمر، از سويد بن غَفله، از على (ع) روايت مى‌كند كه ايشان فرمود: «پيامبر خدا (ص) ابو بكر را براى امامت نماز مؤمنان، انتخاب كرد و او در زمان حيات پيامبر (ص) ، نُه روز با مردم، نماز خواند» . 6
چهل و يك. ابن سعد، به نقل از محمّد بن قيس، روايت كرده است كه: پيامبر خدا (ص) ، سيزده روز، بيمار بود و هر زمانى كه احساس سبُكى مى‌كرد، به مسجد مى‌آمد و با مردم، نماز مى‌خواند، و هر گاه، احساس سنگينى مى‌كرد، ابو بكر، نماز مى‌خواند. 7
پاورقی:
1) . أنساب الأشراف، ج1، ص553-554.
2) . الطبقات الكبرى، ج2، ص222(چاپ بيروت) و ج2، بخش دوم، ص22(چاپ ليدن) ، از محمّد بن قيس، عبارت، بدين صورت نقل شده: «لم يقبض نبى حتّى يؤمة رجل من اُمّته» ، يعنى لفظ «قطّ (هرگز)» را ندارد.
3) . الطبقات الكبرى، ج3، ص224(چاپ بيروت) و ج2، بخش دوم، ص23(چاپ ليدن) ؛ أنساب الأشراف، ج1، ص558.
4) . الطبقات الكبرى، ج3، ص180(چاپ بيروت) و ج1، بخش دوم، ص127(چاپ ليدن) .
5) . همان، ج2، ص223(چاپ بيروت) و ج2، بخش دوم، ص23(چاپ ليدن) ؛ تاريخ ابن كثير، ج5، ص235. راويان ديگر، آورده‌اند كه ابو بكر، بيست مرتبه با مردم، نماز خواند.
6) . أنساب الأشراف، ج1، ص555.
7) . الطبقات الكبرى، ج2، ص190.