معرفى سوره

(زمان خواندن: 2 - 3 دقیقه)

 معرفى سوره[1]

[1] .  سوره مباركه مُزَّمِّل در ترتيب مصحف فعلى هفتاد و سومين سوره از قرآن و به ترتيب نزول،سومين سوره‌اى است كه در مكه مكرّمه بعد از سوره قلم و قبل از سوره مدّثر بر نبى مكرم اسلامنازل شد. البته برخى معتقدند بعضى از آيات اين سوره مدنى است و برخى نيز همه آن را مدنىمى‌دانند. تفاوت لحن آغاز و انجام سوره نشان مى‌دهد كه در ميان اين آيات فاصله زمانى قابلملاحظه‌اى بوده است كه بعضى از مفسران آن را «هشت ماه» و بعضى «يك سال» و بعضى حتى«ده سال» نوشته‌اند.تعداد آيات اين سوره 20 آيه (البته در اين مورد نيز اختلاف وجود دارد) و كلمات آن  285كلمه و حروف آن 838 حرف است. نامگذارى آن به «مُزَّمِّل»، به علت وقوع اين كلمه در اول آناست. اين سوره از نظر حجم جزء مُفصلات است. نكته جالبى كه در سوره مزّمل وجود دارد اين است كه مخاطب در آيات ابتدايى اين سوره،پيامبر است، ولى نه به عنوان «يا ايها الرسول» و «يا ايها النبى» بلكه به عنوان «يا أيُّهَا المُزَّمِّلُ»،اشاره به اينكه دوران «جامه به خود پيچيدن» و در انزوا نشستن سر آمده و دوران قيام وخودسازى و آمادگى براى انجام رسالتى عظيم است.انتخاب شب براى اين كار به اين علت است كه اولاً، چشم و گوش دشمنان در خواب است وثانياً، كارهاى زندگى تعطيل مى‌باشد و به همين دليل انسان آمادگى بيشترى براى انديشه و تفكر وتربيت نفس دارد.همچنين انتخاب «قرآن»به‌عنوان متن اصلى اين برنامه به‌اين دليل است كه تمام درس‌هاى لازمرا در اين زمينه در بردارد و بهترين وسيله تقويت ايمان و استقامت و تقوا و پرورش نفوس است.در آيات آغاز سوره، خداوند پيامبر را به قيام شبانه براى عبادت و تلاوت قرآن و ذكر نامپروردگار متعال و توجه قلبى و توكل به او دعوت مى‌كند، و براى آمادگى جهت پذيرش يك برنامهسنگين آماده مى‌سازد ]1 -  9[. سپس او را به صبر و شكيبايى و مقاومت و مدارا با مخالفان در اينمقطع خاص دعوت مى‌كند ]10 ـ  11[. بعد از آن به پاره‌اى از عذاب‌هاى مخالفان پيامبر در قيامتاشاره مى‌كند ]12 ـ  13[. در ادامه در آيه 14 به شرح روز قيامت مى‌پردازد و برخى از حوادث اينروز را بيان مى‌فرمايد. سپس به مقايسه ميان بعثت پيامبر و مخالفت زورمندان عرب، و قيام موسىبن عمران در مقابل فرعونيان پرداخته و عذاب آن‌ها را بيان مى‌كند ]15 ـ  16[. در آيات 17 تا  19مجدداً به ذكر احوال قيامت مى‌پردازد و از مطالب ذكر شده به عنوان تذكر و يادآورى ياد مى‌كند.آخرين آيه از اين سوره كه طولانى‌ترين آيه آن است، بار ديگر به تلاوت قرآن، خواندن نماز،پرداختن زكات و انفاق فى سبيل الله و استغفار دعوت مى‌نمايد.