بسم الله الرحمن الرحيم
به نام او كه:
بى نام او جهان صفا ندارد، بى ياد او جانها بها ندارد، بى عشق او دلها نوا ندارد، بى لطف او عالم بقا ندارد، بى جلوه او ارض وسماء جلا ندارد، بى نور او خورشيد وماه ضيا ندارد، بى جود او درد ما شفا ندارد، بى مهر او مشكلها دوا ندارد، بى مهر او اعمال ما امضا ندارد، بى ظهور او غم هجران انتها ندارد، اى همه غمها را تو پايان، اى همه دردها را تو درمان، اى همه آشفتگيها را تو سامان، اى نور يزدان، اى مهر تابان، اى فروغ بى پايان،اى خورشيد هميشه فروزان، تو بيا تا ز پرتو رويت، شب تاريك سحر گردد، ورنه اى مهر تابان، بى تو هر لحظه تيره تر گردد.
من در اين غار خسته ودلتنگ، انتظار تو را ستاره كنم، در اين شب تار وحشت زا، لحظه هاى تو را شماره كنم.
گر بيائى ستاره هاى سحر، در نگاه تو رنگ مى بازند، گر بيائى كبوتران اميد، لانه هارا دوباره مى سازند.
دنيائى كه در آن زندگى مى كنيم دردآلود ودرد زاست، سراسر درد واندوه است وآينده اى كه در برابر ديدگانمان ترسيم مى شود: تاريك، ابهام آميز وياءس آور است.
انسانها مى آيند ومى روند والتهاب سوزان اين: (فرداى بهتر) را با خود به گور مى برند، لكن روزى ديگر، انسانى ديگر، اين اميد بى پايان را از نو آغاز مى كند.
اميد به بهروزى وانتظار (فردائى نكوتر) حديث نفس انسانها وخواست مشترك توده هاست.
اين انتظار واميد به نوار خاصى از مكان ومقطع خاصى از زمان محدود نمى شود، بلكه همه انسانها، در همه اعصار وامصار، در تب وتاب اين انتظار مى سوزند ومى گدازند، تا روزى دست نيرومند الهى از آستين غيبت بيرون آيد وآرزوى ديرينه جامعه بشرى را برآورده سازد ورؤ ياهاى طلائى افلاطون را تحقق بخشد وجامعه اى برتر از (مدينه فاضله) براساس عدالت وآزادى بنياد نهد.
اگر نقاشهاى چيره دست روزگار دور هم نشينند وتابلوئى به پهناى جهان هستى ترسيم نمايند، هرگز نتوانند كه فرازهاى برجسته جهان پر فروغ عصر ظهور را منعكس سازند، كه فروغ بى پايان آن جمال الهى هرگز در آيينه بشرى منعكس نشود.
بديهى است كه ما نيز در اين سطور در پى آن نيستيم كه دور نماى جهان بعد از ظهور را در اين نوشتار منعكس نماييم، بلكه مى خواهيم با اقتباس از سخنان نغز وپر مغز معصومين (عليه السلام) گامى هر چند ناچيز در ارائه سيماى تابناك جهان بعد از ظهور برداريم وبا منتظران ظهورش زمزمه كنيم:
اگر او بيايد:
1- جهان با فروغ جمال عالم آرايش منور گردد.(1)
2- راهها امن شود.(2)
3- ثروت به طور مساوى تقسيم گردد.(3)
4- همه گنجها را استخراج نمايد.(4)
5- جهان در آسايش وآرامش بى نظير قرار گيرد.(5)
6- همگان از حكومت حضرتش خشنود باشند.(6)
7- زمين بركاتش را خارج سازد.(7)
8- پرچم اسلام بر فراز گيتى به اهتزاز درآيد.(8)
9- امت اسلامى مجد وعظمت فوق العاده اى پيداكند.(9)
10- حكومتهاى جابرانه ريشه كن شوند.(10)
11- شرق وغرب جان به تسخير آن حضرت درآيد.(11)
12- نداى اسلام در تمام اقطار واكناف جهان طنين انداز شود.(12)
13- فرهنگ بشرى به والاترين حد خود برسد.(13)
14- جهان در ثروت وآبادانى غوطه ور شود.(14)
15- انسانها از رشد عقلانى برخوردار شوند.(15)
16- همه بدعتهاى جاهلى ريشكن شود.(16)
17- حسد وحيله از بين برود.(17)
18- كينه توزى ودغلبازى رخت بربندد.(18)
19- تبهكاران نادم شوند وخود را ملامت كنند.(19)
20- معيارهاى اخلاقى در جهان حكمفرما شوند.(20)
21- امتيازهاى طبقاتى از بين برود.(21)
22- روابط انسانها بر اساس صفاو وفا استوارگردد.(22)
23- همه بى نياز شوند واز پذيرش پول امتناع كنند.(23)
24- نياز همگان برطرف شوند وكسى حاضر به پذيرش زكات نباشد.(24)
25- همگان در دل خود احساس بى نيازى كنند.(25)
26- نشانى از شرك وكفر در روى زمين باقى نماند.(26)
27- همه گردنكشان در برابر آن حضرت تسليم شوند.(27)
28- همه شيعيان جهان از اقطار واكناف جهان در اطراف شمع وجودش گرد آيند.(28)
29- در هر نقطه اى بانگ وحدانيت پروردگار وشهادت به رسالت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) طنين انداز شود.(29)
30- مردم را به ولايت اميرمؤ منان (عليه السلام) وبرائت از آن حضرت فراخواند.(30)
31- روى زمين از لوث دشمنان اهلبيت (عليه السلام) پاك شود.(31)
32- قلب مؤ من از فولاد استوارتر شود.(32)
33- مردم آرزو كنند كه اى كاش نياكانشان زنده بودند وآن روز فرخنده را مى ديدند.(33)
34- هر حقى به صاحب حق برمى گردد.(34)
35- شمش هاى طلا را با خود حمل كنند تا در راه خدا خرج كنند ولى هيچكس نمى پذيرد.(35)
36- عمرها به قدرى طولانى شود هركس 1000 فرزند ذكور از نسل خود را درك كند.(36)
37- همه حقوق حق تعالى، وهمه حقوق خاندان عصمت وطحارت استيفاء شود.(37)
38- عدالت در همه جا گسترده شود، احدى مورد ستم قرار نگيرد.(38)
39- شيعيان در عصر ظهور از شير دلير تر واز شمشير برنده تر شوند.(39)
40- در روى زمين ويرانه اى نمى ماند، جز اين كه آباد گردد.(40)
سرگذشت كتاب
به سال 1390ه در ايام ارتحال مرجع فقيد شيعه: مرحوم آيه الله حاج سيد محسن حكيم (قدس سره) در يكى از مجالس ياد بود ايشان، به هنگام بحث از موقيعيت مراجع تقليد ونيابت عامه آنان از قطب عالم امكان، حضرت صاحب الزمان (عليه السلام) به مناسبت بحث از نقش امام زمان در بقاى جهان هستى، تعبير:(هسته مركزى جهان آفرينش) بر زبان جارى شد ويك مرتبه به نظر قاصر رسيد كه شايد به همين جهت است كه در احاديث معصومين (عليه السلام) وجود اقدس حضرت بقيه الله ارواحنا فداه در عصر غيبت به خورشيد نهان در پشت ابر تشبيه شده است، اين مطلب پى گيرى شد وبه صورت نوشتارى در آمد وتحت عنوان: (نقش امام زمان در جهان هستى) در تيتراژ وسيعى انتشار يافت.
يكسال بعد،از طرف مجله (نسل جوان) مسابقه مقاله نويسى پيشنهاد شد ونوشتارى تحت عنوان: (او خواهد آمد) تقديم گرديد، پس از بررسى مقالات، مقاله ياد شده ممتاز شناخته شد ودر (سالنامه جوانان) چاپ گرديد.(41)
دوست دانشمندم نويسنده ومحقق گرانقدر آقاى (داود الهامى) پيشنهاد نمودند كه اين دو مقاله، به پيوست دو مقاله ديگر ازايشان به صورت كتابى منتشر شود، پيشنهاد ايشان عملى گرديد وبا مقدمه اى از مرحوم علامه طباطبائى (قدس سره) در 128 صفحه جيبى در آستانه نيمه شعبان 1392 ه منتشر شد.
اين كتاب در مدت 10 سال بيش از هفت بار تجديد چاپ شده در تيراژى بالغ بر يكصد هزار نسخه انتشار يافت.
به سال 1403 ه ويرايش مختصرى به عمل آمده چاپ هشتم آن با تجديد نظر واضافات در 176 صفحه رقعى در 20000 نسخه چاپ ومنتشر شد.
دست اندركاران طبع ونشر كتاب مى دانند كه انتشار يك كتاب در تيراژى بالغ بر 120000 نسخه در جهان مطبوعات به ندرت اتفاق مى افتد.
اين استقبال پرشور شيفتگان حضرت بقيه الله ارواحنا فداه ايجاب مى كرد كه ويرايش جديدى از اين كتاب به عمل آمده، به صورت جامعتر وجالبترى به راهيان نور ومنتظران ظهور تقديم گردد.
در اين ميان حاج آقاى الهامى مقالات خود را گسترش دادند وعناوين فراوانى را به آنها افزوده، كتاب ارزشمندى را تحت عنوان: (آخرين اميد) انتشار دارند.
اين كمترين نيز دو مقاله ياد شده را يكبار ديگر ويراستارى نموده، عناوينى را به آنها افزوده، در آستانه يكهزار ويكصد وشصت وسومين سالروز ميلاد مسعود بنيانگذار حكومت واحد جهانى بر اساس عدالت وآزادى، به صورتى كه ملاحظه مى فرماييد به شيفتگان كوى ومنتظران ظهورش تقديم نمود.
واينك اشاره اى كوتاه به عناوين كتاب:
1- مطلع نور، پيش در آمدى بر ميلاد نور
2- پيوند نور، اسامى شريفه وعاء نور
3- گزارش نور، گزارش دقيق ومستند حوادث شگفت انگيز در امپراطورى روم، نسبت والاى ملكه اسلام حضرت نرجس خاتون (عليه السلام) بررسى جنگهاى واقع شده در ميان مسلمانان وقيصر روم، آمار وارقام اسراى جنگى، تاريخ دقيق مبادله اسيران وكيفيت انتقال يافتن حضرت نرجس خاتون از دربار قيصر روم به دودمان امامت ونبوت.
4- ميلاد نور، گزارش دقيق تولد نور، شاهدان نور، باريافتگان به حضور نور وتصريح 20 تن از دانشمندان شيعه و20 تن از علماى عامه به ولادت نور در نيمه شعبان 255 هجرى.
5- ضرورت شناخت امام زمان (عليه السلام)،بررسى دقيق ومستند حديث شريف من مات ولم يعرف امام زمانه، مات ميته جاهليه ونقل 30 متن از دهها منبع مورد اعتماد واستناد شيعه وسنى.
6- او خواهد آمد، بررسى نويدهاى موعود كعبه، در كتب يهود، نصارى، مجوس وديگر كتب مقدسه، گزارش بيش از 6000 حديث صادره از معصومين (عليه السلام) وكتابنامه 140 جلد كتاب مستقل پيرامون آن حضرت از علماى عامه.
7- نقش امام زمان در جهان هستى، بررسى رمز بقاى نظام هستى از ريزترين موجودات (اتم) تا بزرگترين آنها (كهكشان)، جهت تشبيه امام غائب از نظر به خورشيد پنهان در پشت ابر، وبررسى حديث شريف: لولا الحجه لساخت الارض باهلها:
(اگر يك لحظه حجت خدا در روى زمين نباشد، زمين ساكنانش را در كام خود فروبرد).
به اميد روزى كه خورشيد فروزان جهان هستى از پشت ابرهاى غيبت طالع گشته، جهان هستى را با فروغ رويش منور ساخته، كاخ ستمگران را بر سرشان فرو ريخته، شالوده حكومت واحد جهانى را بر اساس عدالت وآزادى بنياد نهد.
حوزه علميه قم
على اكبر مهدى پور
پاورقی:
(1) بحار: ج 552 ص 337.
(2) ارشاد مفيد: ص 364.
(3) عقد الدرر: ص 40.
(4) الحاوى للفتاوى: ج 2 ص 146.
(5) سنن ابن ماجه: ج 2 ص 1366.
(6) مسند احمد: ج 3 ص 37.
(7) بحار: ج 52 ص 338.
(8) كمال الدين صدوق: ج 2 ص 327.
(9) مستدرك حاكم: ج 4 ص 558.
(10) منتخب الاءثر: ص 471.
(11) كمال الدين: ج 2 ص 332.
(12) منتخب الاءثر: ص 293.
(13) بحار: ج 52 ص 352.
(14) كمال الدين: ج 1 ص 190.
(15) بحار: ج 53 ص 336.
(16) بهار: ج 52 ص 352.
(17) صحيح مسلم: ج 1 ص 94.
(18) بحار: ج 52 ص 316.
(19) سنن ترمذى: ج 3 ص 334.
(20) بحار: ج 53 ص 336.
(21) بحار: ج 52 ص 309.
(22) بحار: ج 51 ص 78.
(23) صحيح مسلم: ج 1 ص 94.
(24) ارشاد مفيد: ص 343.
(25) مسنداحمد: ج 3 ص 37.
(26) كمال الدين: ج 2 ص 670.
(27) تفسير قمى: ص 118.
(28) تفسير عياشى: ج 1 ص 66.
(29) ينابيع الموده: ص 508.
(30) بحار: ج 52 ص 308.
(31) عقد الدرر: ص 159.
(32) غيبت نعمانى: ص 167.
(33) مستدرك حاكم: ج 4 ص 465.
(34) ارشاد مفيد: ص 343.
(35) صحيح بخارى: ج 2 ص 136.
(36) بحار: ج 52 ص 337.
(37) مدينه البلاغه: ج 1 ص 232.
(38) بحار: ج 52 ص 322.
(39) حليه الاولياء: ج 3 ص 184.
(40) اعلام الورى: ص 433.
(41) سالنامه جوانان، سال 1351 ش. ص 144 - 161.
