11     «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نافَقُوا يَقُولُونَ لاِءِخْوانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ
          الْكِتابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَ لا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَداً أَبَداً وَ إِنْ
          قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّكُمْ وَ اللّه‏ُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ»
12     «لَئِنْ أُخْرِجُوا لا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَ لَئِنْ قُوتِلُوا لا يَنْصُرُونَهُمْ‏وَ لَئِنْ
          نَصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ»

ترجمه:
11. آيا نمى‏بينى به سوى كسانى كه نفاق مى‏كنند مى‏گويند براى برادران خود
كسانى كه كافر هستند از اهل كتاب: هرآينه اگر شما اخراج شديد هرآينه ما هم با شما
هم‏دست مى‏شويم و خارج مى‏شويم و در مورد شما اطاعت احدى را نمى‏كنيم هرگز و
اگر با مسلمين مقاتله كرديد، هرآينه ما هم شما را يارى مى‏كنيم و خداوند شهادت
مى‏دهد. محققاً اين منافقين دروغ مى‏گويند.

12. اگر كفّار اهل كتاب اخراج شدند، اين‏ها با آن‏ها خارج نمى‏شوند، و اگر هرآينه
مقاتله كردند، آن‏ها را يارى نمى‏كنند، و هرآينه اگر يارى كردند، هرآينه پشت مى‏كنند،
سپس آن‏ها را يارى نمى‏كنند[1].
 
توضيح:
منافقين كه از ترس جان خود اظهار اسلام كردند و در باطن، دشمن سرسخت
اسلام و مسلمين بودند، هميشه در مقام كارشكنى بودند كه دشمنان اسلام را چيره كنند
به مسلمانان و آن‏ها را تشجيع[2] مى‏كردند بر جنگ و جهاد با مسلمين و وعده‏هايى به
آن‏ها مى‏دادند، ولى تمام دروغ بود. من جمله يهود را تشجيع مى‏كردند كه با مسلمانان
بجنگند كه اگر كشته شوند از يهود كشته شده و اگر پيشرفت كردند اين‏ها هم اظهار كفر
خود كنند و از صورت ظاهرى اسلام بيرون روند، لذا به يهود گفتند: ما با شما همراهيم.
 
تفسير:
[منافق همواره دروغگو و خيانتكار است]
«أَ لَمْ تَرَ» يعنى مشاهده نمى‏كنى «إِلَى الَّذِينَ نافَقُوا» منافقين كه دشمن داخلى
بودند «يَقُولُونَ لاِءِخْوانِهِمُ» مراد قوم نسبى نيست، بلكه اخوّت كفرى و عداوتى است
كه همين نحوى كه شما با اسلام مخالفيد و معانديد، ما هم چنين هستيم. «الَّذِينَ كَفَرُوا
مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ» كه يهود بنى نضير و بنى قريظه باشند. «لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ» اگر شما را
اخراج كردند، ما هم شما را تنها نمى‏گذاريم «لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ» و با شما همراهى
مى‏كنيم «وَ لا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَداً أَبَداً» نه اطاعت پيغمبر مى‏كنيم و نه اطاعت مسلمين
در مورد شما كه بگويند با اين‏ها همراهى نكنيد يا با آن‏ها مقاتله كنيد. «وَ إِنْ قُوتِلْتُمْ»
مثل بنى قريظه «لَنَنْصُرَنَّكُمْ» ما هم شما را يارى مى‏كنيم.
«وَ اللّه‏ُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ» نه با بنى نضير خارج مى‏شوند و نه بنى قريظه را
يارى مى‏كنند در مقاتله، چنانچه مى‏فرمايد: «لَئِنْ أُخْرِجُوا لا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ» چنانچه
بنى نضير اخراج شدند و احدى از منافقين با آن‏ها همراهى نكردند. «وَ لَئِنْ قُوتِلُوا لا
يَنْصُرُونَهُمْ»چنانچه بنى قريظه مقاتله كردند، و احدى از اين منافقين آن‏ها را يارى
نكردند، و اين آيؤ شريفه يكى از معجزات است كه قبلاً خبر مى‏دهد از رفتار منافقين با
يهود.
«وَ لَئِنْ نَصَرُوهُمْ» قضيّؤ فرضيّه كه بر فرض اگر آن‏ها را يارى مى‏كردند با اينكه
نكردند. «لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبارَ»پشت مى‏كردند و فرار مى‏كردند و آن‏ها را در ميدان جنگ
وا مى‏گذاردند «ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ»پس يارى نمى‏كردند.
*    *    *

[1].  ترجمه ديگر: مگر كسانى را كه به نفاق بر خاستند نديدى كه به برادران اهل كتاب خود ـ كه از در
كفر درآمده بودند ـ مى‏گفتند: «اگر اخراج شديد، حتماً با شما بيرون خواهيم آمد، و عليه شما هرگز از كسى فرمان نخواهيم برد؛ و اگر با شما جنگيدند، حتماً شما را يارى خواهيم كرد». و خدا گواهى مى‏دهد كه قطعاً آنان دروغگويانند11 اگر يهود اخراج شوند، آن‏ها با ايشان بيرون نخواهند رفت، و اگر عليه آنان جنگى درگيرد منافقان، آن‏ها را يارى نخواهند كرد، و اگر يارى‏شان كنند، حتماً در جنگ پشت خواهند كرد و ديگر يارى نيابند12.
 
[2].  تشجيع: تشويق.

نوشتن دیدگاه