فضايل سوره حشر
اما الكلام فى فضلها: اخبارى از ابن بابَوَيْه و خواص القرآن از پيغمبر و از حضرت
صادق عليهما الصلاة والسّلام روايت كرده‏اند كه مفاد آن‏ها اين است كه: كسى كه
[سوره حشر را] قرائت كند جنّت و نار و عرش و كرسى و هفت آسمان‏ها و زمين‏ها
و هوا و ريح و طير و شجر و جبال و شمس و قمر و ملائكه بر او صلوات مى‏فرستند
و استغفار مى‏كنند[1]. و از حزب اللّه‏ المفلحين مى‏شود، و اگر در آن روز يا شب بميرد،
از اهل جنّت است و غير اين‏ها كه موجب قضاى حاجت مى‏شود اگر در چهار ركعت
نماز حاجت بخواند و اگر در شب جمعه بخواند ايمن از بلا مى‏شود[2]. و اگر بر خود
معلّق كند، در عقب هر حاجتى برود برآورده مى‏شود[3]، لكن چون اخبار سند معتبرى
نداشت، از نقل عين عبارات آن‏ها صرف نظر كرديم.
*    *    *

[1].  روايت در منابع به اين صورت آمده: «مَنْ قَرأ سُورةَ الْحشرِ لَم تبقِ جنّةٌ ولا نارٌ وَلا عرشٌ وَلا كُرسىّ وَلا حُجُب وَلا السماواتُ السبع ولا الأرضونَ السبع وَالهواءُ وَالرِيحُ وَالطَيرُ وَالشَجرُ وَالجبالُ وَالشمسُ وَالْقمرُ وَالْملائكةُ، إلاّ صَلَّوا عَلَيهِ واستغفروا لَهُ». ر.ك: ثواب الأعمال: ص147.
 
[2].  روايت در منابع به اين صورت آمده است: «مَن قَرأ هذهِ السُورةَ كانَ مِنْ حزبِ اللّه‏ِ المفلِحينَ... وَ إن ماتَ فى يومِهِ أو ليلتِهِ كانَ مِن أهلِ الجنّةِ وَمَن قرأها ليلةَ الْجمعةِ أمِنَ مِنَ البلاءِ حتّى يُصْبِح وَمَن صَلّى أربع ركعاتٍ، يقرأ فِى كلّ رِكعةٍ الْحمدُ وَالْحشرُ وَيتوجّه إلى أىّ حاجةٍ شاءَها وَطَلَبها، قَضاها اللّه‏ُ تعالى، ما لَم تَكُن مَعصِيةً». ر.ك: تفسير البرهان: ج7، ص491، ح2 به نقل از خواص القرآن.
 
[3].  مَن كَتَبها وَعَلَّقها وَتَوَجّه فى حاجةٍ، قَضاها اللّه‏ُ لَهُ، ما لَم تَكُن فِى مَعصِيَةٍ، اگر كسى آن را بنويسد و آويزان كند و در پى حاجتى رود خداوند حاجتش را برآورده مى‏كند اگر در آن گناهى نباشد. همان: ح2.