23     «يَتَنازَعُونَ فِيها كَأْساً لا لَغْوٌ فِيها وَ لا تَأْثِيمٌ»

ترجمه:
23. به يكديگر تعارف و تعاطى مى‏كنند كأس شراب را كه هيچ لَغْوى در او نيست
و هيچ اثمى[1].
 
تفسير:
[شراب بهشتى، عقل را نمى‏زدايد]
«يَتَنازَعُونَ» «نزاع» در اينجا به معنى جذب است كه مى‏گيرند مثل اينكه به خود
جذب مى‏كنند «فِيها» در آن جنات «كَأسَاً» جام شراب كه يكى از انهار جنت (خَمْرٍ
لَذَّةٍ لِلشّارِبِينَ»[2] است. «لا لَغْوٌ فِيها» كه مست شوند و عقل آن‏ها زايل شود
و كلمات لَغْو و ناشايسته بگويند «وَ لا تَأْثِيمٌ» كه مرتكب اعمال قبيحه و معاصى الهيه
بشوند، چنانچه خمر دنيوى اين آثار وخيمه را دارد؛ هم مزيل عقل است و سكر
مى‏آورد و هم كلمات زشت از آن‏ها صادر مى‏شود و هم اعمال قبيحه و هم معصيت
بزرگى است، وَلَو يك قسمت لذت هم دارد، لذا مى‏فرمايد: «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ
وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما»[3] و مى‏فرمايد: «يا

أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ
لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ * إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِى الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ
وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللّه‏ِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ»[4]، لذا در شريعت مطهّره از براى
خمر و هر مسكرى حدّ معيّن شده، هشتاد تازيانه، و از براى قمار كه مَيْسَر است دون
الحد گفتند و در اخبار داريم كسى كه مشروب كه خمر باشد بياشامد، از شرابِ طهورِ
بهشت ممنوع است، وَلَو تائب شود و بهشت رود[5].
*    *    *
[1] .  ترجمه ديگر: و در آنجا جامى از دست هم مى‏ربايند و بر سرش هم چشمى مى‏كنند كه در آن نه
ياوه گويى است و نه گناه.
 
[2] .  اشاره به آيه 15 سوره محمد  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله «أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشّارِبينَ» .
[3] .  درباره شراب و قمار از تو مى‏پرسند، بگو: در آن دو، گناهى بزرگ و سودهايى براى مردم است، ولى گناهشان از سودشان بزرگ‏تر است. سوره بقره: آيه 219.
 
[4] .  اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، شراب و قمار و بت‏ها و تيرهاى قرعه پليدند و از عمل شيطانند. پس، از آن‏ها دورى گزينيد، باشد كه رستگار شويد. همانا شيطان مى‏خواهد با شراب و قمار، ميانِ شما دشمنى و كينه ايجاد كند، و شما را از ياد خدا و از نماز باز دارد. پس آيا شما دست بر مى‏داريد؟ سوره مائده: آيات 90 - 91.
 
[5] .  ر.ك: مسند احمد: ج2، ص28؛ صحيح مسلم: ج6، ص101؛ سنن ابن ماجه: ج2، ص1119؛
المصنف«ابن ابى شيبه»: ج5، ص508 و تفسير الدر المنثور: ج2، ص322.

نوشتن دیدگاه