21     «وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ ما
          أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَىْ‏ءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهِينٌ»

ترجمه:
21. و كسانى كه ايمان آوردند و متابعت كردند آن‏ها را ذرارى آن‏ها به ايمان، ملحق
مى‏كنيم به آن‏ها، ذرارى آن‏ها را، و كم نمى‏كنيم و ناقص نمى‏گذاريم از اعمال آن‏ها از هر
شيئى، هر كسى به آنچه كسب كرده مرهون است، يعنى در گرو عمل خود هست[1]:
«إن خَيراً فَخَير و إنْ شَرَّاً فَشَرّ»[2]؛ «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ * وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ

شَرًّا يَرَهُ»[3].
 
تفسير:
«وَ الَّذِينَ آمَنُوا» عطف به «إنّ الْمُتَّقِينَ»[4] است و ايمان، اعتقاد به جميع عقايد
حقّه بدون كم و زياد. «وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ» آن ذرارى كه متابعت كردند آباى
خود را در ايمان آوردن و ايمان هم آوردند. «أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ»ذرارى را هم به
آبا ملحق مى‏كنيم و با آن‏ها محشور مى گردانيم كه اين هم يك تفضّل است، چنان‏كه
مى‏فرمايد: «أُولئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدّارِ * جَنّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ
وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيّاتِهِمْ»[5] الآية. و نيز مى‏فرمايد كه حملؤ عرش دعا مى‏كنند در حق
آن‏ها: «رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنّاتِ عَدْنٍ الَّتِى وَعَدْتَّهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ
وَ ذُرِّيّاتِهِمْ»[6] الآية.
 
[معناى «اَلَتْ»]
«وَ ما أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَىْ‏ءٍ» «اَلت» به معنى نقص است «أَلَتْنا» يعنى ناقص
نمى‏گذاريم از عمل آن‏ها از هر قسمتى، چه اعمال قلبيه باشد از ايمان و حب و بغض
و غير اين‏ها، و چه نَفسِيّه باشد از صفات و اخلاق، چه جوارحيه باشد از افعال و اقوال
«كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهِينٌ» انسان گرو اعمال [خود] است خوب و بد هر چه هست،
جزا داده مى‏شود، چنانچه مى‏فرمايد: «كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهِينَةٌ * إِلاّ أَصْحابَ الْيَمِينِ»
الى قوله تعالى: «حَتّى أَتانَا الْيَقِينُ»[7].

[1] .  ترجمه ديگر: و كسانى كه گرويده و فرزندانشان آن‏ها را در ايمان پيروى كرده‏اند، فرزندانشان را به آنان ملحق خواهيم كرد و چيزى از كارهاشان را نمى‏كاهيم. هر كسى در گرو دستاورد خويش است.
 
[2] . اگر خوب باشد جزاى خوب مى‏بيند و اگر بد باشد جزاى بد . ر . ك: التبيان: ج7، ص400؛  كشف الخفاء: ج1، ص332 و فيض القدير «مناوى»: ج5، ص535.
[3] .  پس هر كه هموزن ذرّه‏اى نيكى كند نتيجه آن را خواهد ديد. و هر كه هموزن ذرّه‏اى بدى كند
نتيجه آن را خواهد ديد. سوره زلزله: آيات 7 - 8.
 
[4] .  همين سوره: آيه 17.
 
[5] .  براى ايشان فرجام خوش است. سراى باقى، همان بهشت‏هاى عدن كه آنان با پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان كه درستكارند در آن داخل مى‏شوند. سوره رعد: آيات 22 - 23.
 
[6] .  پروردگارا، آنان را در باغ‏هايى جاويد كه وعده‏شان داده‏اى، با هر كه از پدران و همسران
و فرزندانشان كه به صلاح آمده‏اند، داخل كن. سوره غافرمؤن: آيؤ 8.
 
[7] .  هر كسى در گرو دستاورد خويش است، به جز ياران دست راست... تا مرگ ما در رسيد. سوره مدثر: آيات 38 ـ 47.

نوشتن دیدگاه