17     «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِى جَنّاتٍ وَ نَعِيمٍ»

ترجمه:
17. محققاً متقين در بهشت‏ها و نعمت‏هاى الهى هستند.
 
تفسير:
[مراتب تقوا]
مكرر در مكرر مراتب تقوا را تذكر داده‏ايم[1]. اولين مرتبه، تقواى از عقايد فاسده
كه مرادف با ايمان است، سپس تقواى از كبار معاصى، ثُمّ از صفات خبيثه، ثُمّ از كليه
معاصى، ثُمّ از مازاد از ضروريات معاش، ثُمّ از توجه به غير خدا و كلمه «الْمُتَّقِينَ»
جمع محلاّ به الف و لام افاده عموم دارد شامل جميع مراتب مى‏شود كه مؤن هر كه
هست و هر چه هست، در جنات است وَلَو آلوده به معاصى باشد. زيرا معاصىِ او يا [با]
بليات دنيوى تدارك شده يا به توبه آمرزيده شده يا به سختى جان دادن يا به عذاب قبر
يا به دعاى مؤنين يا در عالم برزخ يا فرداى قيامت به شفاعت شفعا تدارك مى‏شود.
و گفتيم كه عمدؤ ضرر معاصى، ضعف ايمان يا خداى نخواسته زوال ايمان و تسلط
شيطان و قساوت قلب و اشباه اين‏هاست.
«فِى جَنّاتٍ» جمع جنت، شامل تمام جنات مى‏شود: جنة الخلد، دار السلام، جنة
العدل و غير اين‏ها. «وَ نَعِيمٍ» نِعَمِ الهيه بسيار است «وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللّه‏ِ لا تُحْصُوها»[2]
بالاخص نِعَمِ بهشت كه تمام شدن ندارد و به آخر نمى‏رسد، آن هم چه نعمت‏هايى كه
«فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنْتُمْ فِيها خالِدُونَ»[3] و در حديث: «وَلا خَطَرَ عَلَى
قَلْبِ بَشَرٍ»[4].

[1] .  توضيح آن در همين جلد: ص161، ذيل تفسير آيه 1 سوره حجرات و ص226، ذيل تفسير آيه 31 سوره ق گذشت.
 
[2] .  اگر نعمت خدا را شماره كنيد، نمى‏توانيد آن را به شمار در آوريد. ابراهيم: آيه 34 و نحل: آيه 18.
 
[3] .  و در آنجا آنچه دل‏ها آن را بخواهند و ديدگان آن را خوش آيد، هست و شما در آن جاودانيد. سوره زخرف: آيه 71.
 
[4] .  و در آنجا آنچه دل‏ها آن را بخواهند و ديدگان آن را خوش آيد، هست و شما در آن جاودانيد.سوره زخرف: آيه 71.

نوشتن دیدگاه