15 «أَ فَسِحْرٌ هذا أَمْ أَنْتُمْ لا تُبْصِرُونَ»
16 «اصْلَوْها فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَواءٌ عَلَيْكُمْ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ
تَعْمَلُونَ»
ترجمه:
15. آيا پس اين سحر بوده يا شما چشم بصيرت نداشتيد؟
16. حال بچشيد طعم آن را. پس چه صبر كنيد بر آتش يا صبر نكنيد، مساوى
است بر شما. جز اين نيست كه جزا [= كيفر] داده مىشويد آنچه را كه عمل
مىكرديد[1].
تفسير:
«أَ فَسِحْرٌ هذا» كه مىگفتيد قرآن ـ كه سرتاسرش انذار مىكند و خبر از چنين
روزى مىدهد و شدت عذاب آن را ـ سحر است و پيغمبرى كه خبر مىدهد، ساحرش
مىگفتيد. «أَمْ أَنْتُمْ لا تُبْصِرُونَ» يا شما هم چشم بصيرت نداشتيد به واسطؤ قساوت
قلب و سياهى دل و حب شهوات و هواهاى نفسانى و كِبر و عُجب و نِخوت و عداوت
و تقليد آبا و اطاعت شيطان، چشم قلب شما كور شده و حقايق را درك نمىكند.
[حال وخيم گنهكاران در جهنم]
«اصْلَوْها» حال بچشيد و داخل شويد و مشاهده كنيد و ببينيد كه سحر نبوده
و حقيقت داشته، چنانچه مىگوييد پس از مشاهده كه خداوند بيان مىفرمايد: «وَ لَوْ
تَرى إِذِ الْمُجْرِمُونَ ناكِسُوا رُؤسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ رَبَّنا أَبْصَرْنا وَ سَمِعْنا فَارْجِعْنا نَعْمَلْ صالِحاً إِنّا
مُوقِنُونَ»[2].
«فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَواءٌ عَلَيْكُمْ» چگونه مىتوان صبر كرد بر آتشى كه
مىفرمايد: «وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ»[3] و نيز مىفرمايد: «وَقُودُهَا
النّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤمَرُونَ»[4]
و در دعاى كميل:
«فَكَيفَ اِحتمالي لِبَلاءِ الاْخِرَةِ وَ جَلِيلِ وُقوعِ الْمَكارِهِ فِيها وَهْوَ بَلاءٌ تَطُولُ مُدّتُهُ وَ يَدُومُ
مَقامُهُ وَ لا يُخَفّفَ عَنْ أهلِهِ لِأنّهُ لا يَكُونَ إلاّ عَنْ غَضَبِكَ وَ انْتِقامِكَ وَ سَخَطِكَ وَ هذا ما لا تَقُومُ
لَهُ السّماواتُ والأرض»[5] چه صبر كنيد و چه نكنيد و جزع و فزع كنيد، همين آش است
و همين كاسه. هر چه به ملائكه و مالك و به خداى متعال، اِلْحاح و التماس و جزع
و فزع كنيد، نتيجه ندارد. به خداوند عرض مىكنند: «رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْها فَإِنْ عُدْنا فَإِنّا
ظالِمُونَ» جواب مىفرمايد: «قالَ اخْسَؤا فِيها وَ لا تُكَلِّمُونِ»[6]، به مالك مىگويند: «وَ
نادَوْا يا مالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنا رَبُّكَ قالَ إِنَّكُمْ ماكِثُونَ»[7]، به خزنؤ جهنم مىگويند: «وَ قالَ
الَّذِينَ فِى النّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنّا يَوْماً مِنَ الْعَذابِ * قالُوا أَ وَ لَمْ لَكُ تَأْتِيكُمْ
رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا بَلى قالُوا فَادْعُوا وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ إِلاّ فِى ضَلالٍ»[8].
[خداوند به اندازه گناه عذاب مىكند]
«إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» خداوند خَردَلى زايد بر استحقاق، عذاب
نمىكند. هر كه را به قدر استحقاق عذاب مىكند. بالعكس، در ثواب و اجر داير مدار
استحقاق نيست، زيرا بنده اگر عمر دنيا عبادت كند برابرى نمىكند با نِعَمِ اِلهيه چه رسد
كه استحقاق اجر داشته باشد. تمام تفضّل الهى است، فقط ايمان و عبادت قابليت
تفضل مىآورد. بلى، چون وعده فرموده، البته خلف وعده نمىكند.
* * *
[1] . ترجمه ديگر: آيا اين افسون است؟ يا شما درست نمىبينيد؟15 به آن درآييد، خواه بشكيبيد يا
نشكيبيد، به حال شما يكسان است. تنها به آنچه مىكرديد مجازات مىيابيد16.
[2] . و كاش هنگامى را كه مجرمان پيش پروردگارشان سرهاشان را به زيرافكندهاند مىديدى كه
مىگويند: پروردگارا، ديديم و شنيديم؛ ما را بازگردان تا كار شايسته كنيم؛ چرا كه ما يقين داريم. سوره سجده: آيه 12.
[3] . از آتشى كه سوختش مردمان و سنگها هستند، و براى كافران آماده شده، بپرهيزيد. سوره بقره: آيؤ 24.
[4] . از آتشى كه سوخت آن، مردم و سنگهاست. بر آن آتش، فرشتگانى خشن و سختگير گمارده شدهاند. از آنچه خدا به آنان دستور داده سرپيچى نمىكنند و آنچه را كه مأمورند انجام مىدهند. سوره تحريم آيه 6.
[5] . پس من چگونه طاقت آرم و عذاب عالم آخرت و دردهاى سخت آن عالم را تحمّل كنم و حال آنكه مدت آن عذاب طولانى است و زيست در آن هميشگى است و هيچ بر اهل عذاب در آنجا تخفيفى نيست. چنانكه آن عذاب تنها از قهر و غضب و انتقام توست كه هيچكس از اهل آسمان و زمين تاب و طاقت آن ندارد. ر.ك: مصباح المتهجد: ص847؛ اقبال الأعمال: ج3، ص334 و هدية الزائرين: باب13، دعاى كميل، ص622.
[6] . پروردگارا، ما را از اينجا بيرون بر، پس اگر باز هم به بدى برگشتيم در آن صورت ستمگر خواهيم بود. مىفرمايد: برويد در آن گم شويد و با من سخن مگوييد. سوره مؤنون: آيات 107 - 108.
[7] . و فرياد كشند: اى مالك، بگو پروردگارت جان ما را بستاند. پاسخ دهد: شما ماندگاريد. سوره زخرف: آيه 77.
[8] . و كسانى كه در آتشند به نگهبانان جهنّم مىگويند: پروردگارتان را بخوانيد تا يك روز از اين
عذاب را به ما تخفيف دهد. مىگويند: مگر پيامبرانتان دلايل روشن به سوى شما نياوردند؟ مىگويند: چرا. مىگويند: پس بخوانيد. ولى دعاى كافران جز در بيراهه نيست. سوره غافر مؤن: آيات 49 ـ 50.
آیات 15 و 16
- بازدید: 954