خروج سفيانى وصيحه ى آسمانى

(زمان خواندن: 2 - 3 دقیقه)

 در توقيعى که از ناحيه ى مقدسه براى على بن محمد سمرى صادر شد، خود حضرت صاحب الامر مى فرمايد: (قبل از خروج سفيانى وصيحه ى آسمانى، اگر کسى ادعاى رويت (مرا) کند دروغگو است.) از اين جمله استفاده مى شود که ظهور حضرت بعد از خروج سفيانى وصيحه ى آسمانى است. در روايات متعدد ديگرى نيز به خروج سفيانى قبل از ظهور حضرت اشاره شده است.
ظاهرا مراد از سفيانى، مردى از نسل ابو سفيان (وبه نقلى از اولاد عتبه ابن ابى سفيان) است واز پليدترين مردم خواهد بود.در برخى روايات خصوصيات ظاهرى او نيز ترسيم شده است که صورتى سرخ وسفيد وچشمانى کبود دار وگويد در کيش نصرانيت است وصليبى بر گردن دارد. از بيابان مکه خروج مى کند، شام، حمص، فلسطين، اردن و... را تصرف مى کند. گروه زيادى از شيعيان به دست او گشته مى شوند آنگاه که ظهور حضرت صاحب الامر اطلاع مى يابد لشکريانش را به جنگ حضرت مى فرستد، ولى به آن حضرت دست نمى يابد وبا لشکريانش در بيدا (بيابانى بين مکه ومدينه) در زمين فرو مى رود، وحکومتش بيش از 9 ماه دوام نمى آورد. اينها مطالبى است که نقل شده است ولى آنچه مسلم است اين است که قبل از ظهور صاحب الامر، مدتى بر شيعيان سختى وشدت فرا مى رسد وسپس فرج حاصل مى شود.
صيحه ى آسمانى نيز علامت ديگرى است که در روايات از آن نام برده شده است. امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
در اول صبحى از جانب آسمان صدايى شنيده مى شود که همه ى مردم - هر کس به زبان خودش - آن صدا را مى شنود. آن صدا پيامى چنين بيان مى دارد: آگاه باشيد که حق در پيروى از على وشيعيان او است ودر آخر همان روز شيطان از زمين صدا مى زند ومى گويد آگاه باشيد که حق با سفيانى وپيروان اوست. در آن وقت اهل باطل دچار ترديد مى شوند.(21)
ودر روايت ديگرى مى فرمايد:
در ماه رجب سه مرتبه صداى آسمانى شنيده مى شود، در نداى اول گفته مى شود: الا لعنه الله على القوم الظالمين، لعنت خدا بر ستمکاران باد. در صداى دوم مى گويد: اى اهل ايمان، رستاخيز نزديک است. ودر صداى سوم فردى از جانب خورشيد نمايان مى شود وندايى سر دهد: اين فلانى است از او پيروى کنيد در اين هنگام فرج وراحتى مردم فرا مى رسد.
در هر صورت آنچه مسلم است، اينکه صداى آسمانى از علائم حتمى ظهور است که واقع مى شود ولى اينکه کيفيت آن چگونه است خدا داناتر است.

 

پاورقی:

(21) بحار الانوار، ج 52، ص 206، روايت 40.