روايات زيادى وجود دارد که در آنها گفته شده نبايد از امام زمان به نام خاص آن حضرت اسم برده شود وفقط بايد از آن حضرت با (امام عصر) و(مهدي) يا (حجت آل محمد) ياد کرد. (در دوران غيبت صغرا شيعيان از آن حضرت به (ناحيه ى مقدسه) ياد مى کردند.) وحتى برخى از فقها با استناد به اين روايات ذکر نام آن حضرت را حرام دانسته اند ودر عين حال گفته اند او هم نام پيامبر است وکنيه ى او کنيه پيامبر است! برخى ديگر از فقها ممنوعيت ذکر نام حضرت را اختصاص به دوران غيبت صغرا مى دانند ومعتقدند اين قضيه براى حفظ جان امام بوده است ودر غيبت کبرا ديگر موضوع منتفى است، لذا ذکر آن حضرت به نام اشکالى ندارد. نايب امام زمان به حميرى گفت: سوال کردن از نام آن حضرت بر شما حرام است، زيرا سلطان گمان کرده که امام يازدهم در گذشته وفرزندى از خود بر جاى ننهاده و ميراثش تقسيم شده است، اگر نام وى فاش شود، آنها در جستجوى او برمى خيزند.(16)
پاورقی:
(16) کافى، ج 1، ص 330.