تا کى گل باغ زهرا (ع)، در انتظارت بمانم؟       اى آشناى غم ما، در انتظارت بمانم
تا کى گل باغ زهرا (ع)، من باشم وبيقرارى       من باشم ودر هوايت، همواره چشم انتظارى
من شاخهاى بى بهارم، يک شعله آتش سراپا    عمرى ست شب زنده دارم، تنهاى تنهاى تنها
عمرى گذشت ونديدم از ماه رويت نشانى         در انتظارم بيايى، اى مژده زندگانى!
عمريست تنهاى تنها، همواره در جستجويم       تا کى در آتش بسوزد، بال وپر آرزويم؟
بى تو پناهى ندارد اين دل، دل بى شکيبم         اى مژده سبز باران! من بى پناهى غريبم
تا کى بمانم به راهت، با يک دل زار خسته         با يک دل بى نصيب در آرزويت نشسته
اى آفتاب درخشان در قلب شام سياهم!          بر جاده هاى خيالت، تا کى بماند نگاهم؟
اى کاش! باز آيى اى جان! تا ماه رويت ببينم       در آرزوى شکفتن، در سايه سارت نشينم
اى نورسبز محمد (ص) مانديم درحسرت ودرد!    اى آرزوى هميشه!برگرد، برگرد، برگرد

نوشتن دیدگاه