(قل أرايتم ان اصبح مآؤکم غورا فمن يأتيکم بمآء معين).(33)
على بن جعفر مى گويد از برادرم امام کاظم عليه السلام پرسيدم: تأويل اين آيه چيست؟ حضرت فرمود: (چه خواهيد کرد اگر امامتان را ازدست داده واو را نبينيد).
در روايت ديگر از امام باقر عليه السلام نقل شده که فرمود: (اين آيه در مورد امام نازل شده است سپس فرمود: اگر امامتان از شما غايب گردد).(34)
جان جهان تشنه، آب گواراى توست
هجر تو کرده خزان، فصل همه عمر ما
 
رفع عطش، ديدن روى دل آراى توست
رمز بهار جهان لذت آواى توست