سوره روم

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداى بخشاينده مهربان

الَّمَّ * غُلِبَتِ الرُّومُ فىَّ اَدْنَى الاَْرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ

الف ، لام ، ميم * مغلوب گشتند روميان در نزديكى اين سرزمين و آنان پس از مغلوب شدنشان غالب خواهند شد

 فى بِضْعِ سِنينَ لِلَّهِ الاَْمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ

 در ظرف چند سال همه كارها جلوتر و عقب تر از اين نيز بدست خدا است و در آن روز

الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشآءُ وَهُوَ الْعَزيزُ الرَّحيمُ * وَعْدَ

مؤ منان از يارى خدا خورسند شوند * كه او هر كه را خواهد يارى كند و هم او نيرومند و مهربان است * وعده

اللَّهِ لا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلكِنَّ اَكْثَرَ النّاسِ لا يَعْلَمُونَ * يَعْلَمُونَ

خدا است و خدا خلف وعده نمى كند ولى بيشتر مردم (اين حقيقت را) نمى دانند * (و فقط) ظاهرى

ظاهِرا مِنَ الْحَيوةِ الدُّنْيا وَهُمْ عَنِ الاْخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ * اَوَلَمْ

از زندگانى دنيا را مى دانند ولى آنها خود از آخرت (و جهان ديگر) بيخبرند * آيا اينان پيش خود

يَتَفَكَّرُوا فىَّ اَنْفُسِهِمْ ما خَلَقَ اللَّهُ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ وَما بَيْنَهُمآ اِلاّ

فكر نمى كنند كه خداوند نيافريده است آسمانها و زمين را و آنچه در ميان آن دو است جز

بِالْحَقِّ وَاَجَلٍ مُسَمًّى وَاِنَّ كَثيرا مِنَ النّاسِ بِلِقآءِ رَبِّهِمْ لَكافِرُونَ *

به حق و براى مدتى معين و براستى كه بسيارى از مردم به ملاقات كردن پاداش پروردگارشان كافرند *

اَوَلَمْ يَسيرُوا فِى الاَْرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ

آيا گردش نمى كنند در روى زمين تا بنگرند كه چگونه بوده است سرانجام كسانى كه پيش از آنان بوده اند

كانُوآ اَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَاَثارُوا الاَْرْضَ وَعَمَرُوهآ اَكْثَرَ مِمّا عَمَرُوها

(آن مردمى ) كه در نيرو سخت تر از اينها بودند و زمين را زير و رو كردند و بيش از آنچه اينان

وَجآئَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَما كانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلكِنْ كانُوآ

آبادش كردند آنها آبادش كردند و پيمبرانشان معجزه ها براى ايشان آوردند، خدا چنان نبود كه با آنها ستم كند ولى خود

اَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ * ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذينَ اَسآؤُا السُّوئَّ اَنْ كَذَّبُوا

آنها بودند كه بر خود ستم مى كردند * سپس سرانجام كسانى كه بد كردند بدتر بود كه تكذيب كردند

بِاياتِ اللَّهِ وَكانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُنَ * اَللَّهُ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ ثُمَّ

آيات خدا را و بدان استهزاء مى كردند * خدا است كه خلق را در آغاز مى آفريند و دوباره بازش گرداند آنگاه شما بسوى

اِلَيْهِ تُرْجَعُونَ * وَيَوْمَ تَقُومُ السّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ * وَلَمْ يَكُنْ

او بازگرديد * و روزى كه قيامت برپا شود نااميد (و يا خاموش ) شوند تبهكاران * و نيست براى آنها

لَهُمْ مِنْ شُرَكآئِهِمْ شُفَعآءُ وَكانُوا بِشُرَكآئِهِمْ كافِرينَ * وَيَوْمَ تَقُومُ

از شريكانى كه براى خدا گرفتند شفيعى و به آن شريكان كافر گردند (و از آنان بيزارى جويند) * و روزى كه قيامت

السّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَتَفَرَّقُونَ * فَاَمَّا الَّذينَ امَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ

برپا شود در آن روز از هم جدا شوند * و اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادند

فَهُمْ فى رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ * وَاَمَّا الَّذينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِاياتِنا وَلِقآءِ

آنان در بوستانى (در بهشت ) شادان باشند * و اما كسانى كه كفر ورزيدند و آيات ما و ديدار آخرت را

الاْخِرَةِ فَاوُلَّئِكَ فِى الْعَذابِ مُحْضَرُونَ * فَسُبْح انَ اللَّهِ حينَ تُمْسُونَ

دروغ شمردند آنان در عذاب احضار گردند * پس تنزيه كنيد خداى را هنگامى كه شام كنيد

وَحينَ تُصْبِحُونَ * وَلَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَعَشِيّا

و هنگامى كه صبح كنيد * و ستايش خاص او است در آسمانها و زمين و شب هنگام

وَحينَ تُظْهِرُونَ * يُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ

و آنگاه كه به نيم روز رسيد * برون آرد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از

الْحَىِّ وَيُحْيِى الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَكذلِكَ تُخْرَجُونَ * وَمِنْ اياتِهِ

زنده و زنده كند زمين را پس از مردگيش و شما نيز اينچنين (از گورها) برون آئيد * و از آيات و نشانه هاى

اَنْ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ اِذا اَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ * وَمِنْ اياتِهِ اَنْ

خدا اين است كه شما را از خاك آفريد آنگاه بشرى گرديديد (كه در زمين ) پراكنده شويد و از نشانه هاى او آن است

خَلَقَ لَكُمْ مِنْ اَنْفُسِكُمْ اَزْواجا لِتَسْكُنُوا اِلَيْها وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً

كه براى شما از جنس خودتان جفتهائى (و همسرانى ) آفريد تا بدانها آرامش يابيد و در ميان شما مهر

وَرَحْمَةً اِنَّ فى ذلِكَ لاَياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ * وَمِنْ اياتِهِ خَلْقُ

ومحبت برقرار فرمود براستى كه در اين كار آياتى (و پندهائى ) است براى آنانكه انديشه مى كنند * و از جمله آيات او خلقت

السَّموتِ وَالاَْرْضِ وَاخْتِلافُ اَلْسِنَتِكُمْ وَاَلْوانِكُمْ اِنَّ فى ذلِكَ

آسمانها و زمين و اختلاف زبانها و رنگهاى شما است و براستى در اين كار (نيز) براى

لاْياتٍ لِلْعالَمينَ * وَمِنْ اياتِهِ مَنامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهْارِ وَابْتِغآؤُكُمْ

براى جهانيان عبرتهائى است * و از جمله آيات او خفتن شما است در شب و روز و طلب كردن روزى شما است

مِنْ فَضْلِهِ اِنَّ فى ذلِكَ لاَياتٍ لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ * وَمِنْ اياتِهِ يُريكُمُ

از فزون بخشيش و براستى در اين (نيز) پندهائى است براى مردمى كه مى شنوند * و از جمله آيات وى آن است كه

الْبَرْقَ خَوْفا وَطَمَعا وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمآءِ مآءً فَيُحْيى بِهِ الاَْرْضَ بَعْدَ

مى نماياند به شما برق را (در آسمان ) براى بيم و اميد، و فرو مى فرستد از آسمان آب (باران ) را و زنده مى كند بدان زمين را

مَوْتِها اِنَّ فى ذلِكَ لاَياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ * وَمِنْ اياتِهِ اَنْ تَقُومَ

پس از مردنش براستى كه در اين (نيز) پندهائى است براى مردمى كه خرد را بكار بندند # و از جمله آيات وى آن است

السَّمآءُ وَالاَْرْضُ بِاَمْرِهِ ثُمَّ اِذا دَعاكُمْ دَعْوَةً مِنَ الاَْرْضِ اِذا اَنْتُمْ

كه آسمان وزمين به فرمان او برپا است سپس هنگامى كه شما را (در قيامت ) از خاك برخواند شما در آن وقت

تَخْرُجُونَ * وَلَهُ مَنْ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ كُلُّ لَهُ قانِتُونَ * وَهُوَ

(از قبرها) بيرون آئيد * و از او است هر چه در آسمانها و زمين است و همگى فرمانبردار اويند * و او است

الَّذى يَبْدَؤُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ وَهُوَ اَهْوَنُ عَلَيْهِ وَلَهُ الْمَثَلُ الاَْعْلى فِى

كه خلق را در آغاز بيافريند و دوباره بازش گرداند و بازگرداندن (روى حساب ظاهر) براى او آسانتر است * و او را است صفات

السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَهُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ * ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلا مِنْ

والا رتبه در آسمانها و زمين و او است نيرومند حكيم * براى شما از (وضع زندگى ) خودتان مثلى

اَنْفُسِكُمْ هَلْ لَكُمْ مِنْ ما مَلَكَتْ اَيْمانُكُمْ مِنْ شُرَكآءَ فيما رَزَقْناكُمْ

مى زند: آيا كسانى كه مملوك شما هستند شريكند با شما در آنچه روزيتان كرده ايم تا (در نتيجه ) شما

فَاَنْتُمْ فيهِ سَوآءٌ تَخافُونَهُمْ كَخيفَتِكُمْ اَنْفُسَكُمْ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الاْياتِ

و آنان در آن (اموال ) يكسان باشيد كه بترسيد از آنها همچنانكه از امثال خودتان مى ترسيد؟ (هرگز چنين نيست )

لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ * بَلِ اتَّبَعَ الَّذينَ ظَلَمُوآ اَهْوآئَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ فَمَنْ

اين چنين شرح دهيم آيات را براى مردمى كه خرد را بكار مى بندند * بلكه مردمان ستمگر از هواهاى نفسانى

يَهْدى مَنْ اَضَلَّ اللَّهُ وَما لَهُمْ مِنْ ناصِرينَ * فَاَقِمْ وَجْهَكَ لِلدّينِ

خويش بدون علم و دانش پيروى مى كنند، پس كيست كه هدايت كند كسى را كه خدا گمراه كرده و آنها را يارانى نيست *

حَنيفا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتى فَطَرَ النّاسَ عَلَيْها لا تَبْديلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِكَ

پس تو توجهت را مستقيماً به اين دين كن دين فطرى خدا كه مردم را برآن سرشته و تغييرى در خلقت خدا نيست اين

الدّينُ الْقَيِّمُ وَلكِنَّ اَكْثَرَ النّاسِ لا يَعْلَمُونَ * مُنيبينَ اِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ

است دين (استوار و) مستقيم ولى بيشتر مردم نمى دانند * بازآمدگان بدرگاه او باشند و از او بترسيد

وَاَقيمُوا الصَّلوةَ وَلا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكينَ * مِنَ الَّذينَ فَرَّقُوا

و نماز را بپا داريد و از مشركان نباشيد * از آن كسانى كه دين خود را پراكنده ساخته

دينَهُمْ وَكانُوا شِيَعا كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ * وَاِذا مَسَّ النّاسَ

و چندين فرقه شدند و هر گروهى به آنچه نزد خود دارند شادمانند * و هنگامى كه به مردم

ضُرُّ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنيبينَ اِلَيْهِ ثُمَّ اِذآ اَذاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً اِذا فَريقٌ مِنْهُمْ

رنج وسختى رسد پروردگارشان را به حال بازگشتگى بسوى او(بيارى ) خوانند، آنگاه چون (خدا) رحمت خود را به آنها بچشاند درآن هنگام

بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ * لِيَكْفُرُوا بِما اتَيْناهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ *

گروهى ازايشان به پروردگارشان مشرك گردند * (بگذار) تا كافر شوند بدان نعمتهائى كه به ايشان داديم و از آنها كام برگيرند كه بزودى

اَمْ اَنْزَلْنا عَلَيْهِمْ سُلْطانا فَهُوَ يَتَكَلَّمُ بِما كانُوا بِهِ يُشْرِكُونَ * وَاِذا

خواهند دانست * آيا (مگر) نازل كرده ايم بر آنها دليلى كه آن دليل سخن مى گويد درباره آنچه را باخدا شريك پندارند * و چون

اَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِها وَاِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِما قَدَّمَتْ اَيْديهِمْ

رحمتى به مردم بچشانيم بدان خوشحال گردند و اگر بواسطه اعمالى (و گناهانى ) كه از پيش كرده اند بلائى و پيش آمد بدى

اِذا هُمْ يَقْنَطُونَ * اَوْلَمْ يَرَوْا اَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشآءُ وَيَقْدِرُ

به آنها رسد آنها نوميد گردند * آيا نديدند كه خداوند روزى هركس را كه خواهد (روى مصالح ) بگستراند يا تنگ گيرد

اِنَّ فى ذلِكَ لاَياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ * فَاتِ ذَاالْقُرْبى حَقَّهُ وَالْمِسْكينَ

براستى كه در اين كارنشانه هائى است براى مردمى كه ايمان دارند * پس بده به خويشاوندان حق او را و هم چنين (حق ) مستمند

وَابْنَ السَّبيلِ ذلِكَ خَيْرٌ لِلَّذينَ يُريدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَاُولَّئِكَ هُمُ

و در راه مانده را كه اين كار بهتر است براى كسانى كه رضايت خاطر خدا را مى خواهند و آنانند

الْمُفْلِحُونَ * وَما اتَيْتُمْ مِنْ رِبا لِيَرْبُوَ فىَّ اَمْوالِ النّاسِ فَلا يَرْبُوا

رستگاران * و آنچه به ربا دهيد تا زياد شود در مال مردم پس زياد نمى شود

عِنْدَ اللَّهِ وَما اتَيْتُمْ مِنْ زَكوةٍ تُريدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَاُولَّئِكَ هُمُ

در نزد خدا و آنچه را براى زكات مى دهيد كه رضايت خاطر خدا را بجوئيد آنهايند

الْمُضْعِفُونَ * اَللَّهُ الَّذى خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُميتُكُمْ ثُمَّ يُحْييكُمْ

فزونى يافتگان * خدا است آنكه شما را آفريد سپس روزيتان داد سپس بميراندتان و باز زنده تان كند

هَلْ مِنْ شُرَكآئِكُمْ مَنْ يَفْعَلُ مِنْ ذلِكُمْ مِنْ شَىْءٍ سُبْحانَهُ وَتَعالى

آيا از بتهاى شما كه شريك خدا سازيد كسى هست كه از اين كارها بكند منزه است خدا و برتر است

عَمّا يُشْرِكُونَ * ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ اَيْدِى

از آنچه با او شريك سازند * آشكار شد فساد و تباهى در خشكى و دريا بواسطه اعمال (و رفتار)

النّاسِ لِيُذيقَهُمْ بَعْضَ الَّذى عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ * قُلْ سيرُوا فِى

مردمان تا بچشاند خداوند سزاى بعضى از اعمالشان را شايد (بسوى حق ) بازگردند # بگو گردش كنيد در

الاَْرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذينَ مِنْ قَبْلُ كانَ اَكْثَرُهُمْ

زمين و بنگريد چسان بوده سرانجام كسانى كه پيش از اين بودند و بيشترشان

مُشْرِكينَ * فَاَقِمْ وَجْهَكَ لِلدّينِ الْقَيِّمِ مِنْ قَبْلِ اَنْ يَاْتِىَ يَوْمٌ لا مَرَدَّ

مشرك بودند * پس تو توجهت را به اين دين مستقيم (و استوار) كن پيش از آنكه بيايد آن روز بازگشت ناپذير (كه كسى

لَهُ مِنَ اللَّهِ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ * مَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَمَنْ عَمِلِ صالِحا

نتواند بازش گرداند) از خدا كه درآن روز (همه از هم ) جدا شوند * هر كه كافر شود وبال كفرش برخود او است و هركس كار شايسته

فَلاَِنْفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ * لِيَجْزِىَ الَّذينَ امَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ مِنْ

كند براى خودشان آماده مى كنند * تا پاداش دهد خداوند به آنانكه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند از

فَضْلِهِ اِنَّهُ لا يُحِبُّ الْكافِرينَ * وَمِنْ اياتِهِ اَنْ يُرْسِلَ الرِّياحَ

فضل و بخششش كه براستى او كافران را دوست نمى دارد * و از جمله آيات خدا اين است كه مى فرستد بادها

مُبَشِّراتٍ وَلِيُذيقَكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَلِتَجْرىَ الْفُلْكُ بِاَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ

را نويد دهنده (به باران ) و تا برساند به شما رحمت خويش را و تا كشتى به فرمان او جريان يابد و از

فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ * وَلَقَدْ اَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ رُسُلا اِلى

فزون بخشيش بجوئيد و شايد سپاسگزاريد * و ما پيش از تو پيمبرانى بسوى

قَوْمِهِمْ فَجآؤُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَانْتَقَمْنا مِنَ الَّذينَ اَجْرَمُوا وَكانَ حَقّا

قومشان فرستاديم و معجزات براى آنهاآوردند و ما انتقام گرفتيم از آنانكه بدكار بودند و

عَلَيْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنينَ * اَللَّهُ الّذى يُرْسِلُ الرِّياحَ فَتُثيرُ سَحابا

يارى مؤ منان بر ما حق و مسلم است * خدا است كه مى فرستد بادها را و بدانوسيله ابرها را برمى انگيزاند

فَيَبْسُطُهُ فِى السَّمآءِ كَيْفَ يَشآءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ

پس آن را بگستراند در آسمان هر طور كه خواهد و روى هم متراكمش كند در اين هنگام قطرات باران را به بينى

مِنْ خِلالِهِ فَاِذا اَصابَ بِهِ مَنْ يَشآءُ مِنْ عِبادِهِ اِذا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ *

كه از خلال آن بيرون آيد و چون برساند آن را به هركس از بندگانش كه خواهد آنان شادمانى كنند *

وَاِنْ كانُوا مِنْ قَبْلِ اَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمُبْلِسينَ * فَانْظُرْ اِلى

وگرچه آنان پيش از آنكه باران بر ايشان نازل گردد نوميد بودند * پس به

اثارِ رَحْمَةِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِى الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها اِنَّ ذلكَ لَمُحْيِى

نشانه هاى رحمت خدا بنگر كه چگونه زنده كند زمين را پس از مرگش براستى كه همين خدا است كه زنده كننده

الْمَوْتى وَهُوَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ * وَلَئِنْ اَرْسَلْنا رِيحا فَرَاَوْهُ

مردگان است و او بر هر چيز توانا است * و اگر بادى بفرستيم و آن كشت و زراعت را زرد شده ببينند

مُصْفَرّا لَظَلُّوا مِنْ بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ * فَاِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى وَلا

دنبال آن به كفران نعمت برخواهند گشت * تو البته نمى توانى (سخنت را) به مردگان بشنوانى و

تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعآءَ اِذا وَلَّوْا مُدْبِرينَ * وَما اَنْتَ بِهادِى الْعُمْىِ عَنْ

هم نمى توانى ندايت را به كَران بشنوانى هنگامى كه به فرار روى بگردانند * و تو راهبر نيستى كوران را از

ضَلالَتِهِمْ اِنْ تُسْمِعُ اِلاّ مَنْ يُؤْمِنُ بِاياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ * اَللَّهُ الَّذى

گمراهيشان و نشنوانى جز كسى را كه به آيات ما ايمان دارند و تسليم و مطيع باشند  خدا است كه شما را

خَلَقَكُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ

از ناتوانى آفريد و پس از ناتوانى نيرو (ى جوانى ) داد و از پس نيرومندى

ضَعْفا وَشَيْبَةً يَخْلُقُ ما يَشآءُ وَهُوَ الْعَليمُ الْقَديرُ * وَيَوْمَ تَقُومُ

ناتوانى و پيرى داد بيافريند هر چه را خواهد و او داناى توانا است * و روزى كه قيامت برپا شود

السّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ ما لَبِثُوا غَيْرَ ساعَةٍ كَذلِكَ كانُوا

سوگند ياد كنند بدكاران * كه جز ساعتى (در دنيا يا در قبر و برزخ ) درنگ نكرده اند، اين چنين بدروغ سرگردان

يُؤْفَكُونَ * وَقالَ الَّذينَ اُوتُوا الْعِلْمَ وَالاْ يمانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فى كِتْابِ

مى شدند * و (درمقابل ) آنان كه دانش و ايمان به آنها داده شده گويند: همانا شما در مكتوب

اللَّهِ اِلى يَوْمِ الْبَعْثِ فَهذا يَوْمُ الْبَعْثِ وَلكِنَّكُمْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ *

خدا (لوح محفوظ) تا روز رستاخيز مكث كرده ايد و اين هم روز رستاخيز و لكن شما نمى دانسته ايد *

فَيَوْمَئِذٍ لا يَنْفَعُ الَّذينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ * وَلَقَدْ

و در آن روز كسانى را كه ستم كرده اند عذرخواهيشان سودشان ندهد و جلب رضايت (ما را) نتوانند كرد * و ما

ضَرَبْنا لِلنّاسِ فى هذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ وَلَئِنْ جِئْتَهُمْ بِايَةٍ لَيَقُولَنَّ

براى مردم در اين قرآن از هرگونه مثل زده ايم و اگر آيه اى (و معجزه اى ) براى ايشان بياورى

الَّذينَ كَفَرُوآ اِنْ اَنْتُمْ اِلاّمُبْطِلُونَ كَذلِكَ يَطْبَعُاللَّهُ عَلى قُلُوبِالَّذينَ

آنانكه كافر شدند گويند شما جز مردمى بيهوده كار نيستيد * اين چنين خدا مُهر زند بر دلهاى كسانى كه

لايَعْلَمُونَ * فَاصْبِرْ اِنَّ وَعْدَاللَّهِ حَقُّ وَلايَسْتَخِفَنَّكَ الَّذينَ لايُوقِنُونَ *

نمى دانند * پس صبر كن كه براستى وعده خدا حق است و به سبكى و شتاب نكشانندت مردمى كه (حساب را) يقين (وباور) نمى دارند *

نوشتن دیدگاه

نام

آدرس سایت

عنوان

تصویر امنیتی جدید

ارسال

لغو