دعاء در اعمال روز عرفه

چهارم دعائى است كه در اعمال روز عرفه در ذيل تسبيح سُبْحانَ اللَّهِ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللَّهِ بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ كه در مفاتيح مذكور است بعد از تَبارَكَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ بخوان :

وَالْحَمْدُ لِلَّهِ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ مَعَ كُلِّ

و ستايش خداى را پيش از هر كس و ستايش خداى را بعد از هركس و ستايش خداى را با هر

اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ يَبْقى رَبُّنا وَيَفْنى كُلُّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يَفْضُلُ

كس و ستايش خداى را كه باقى است پروردگار ما و فانى شود هركس و ستايش خداى را ستايشى كه فزونى جويد

حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كَثيراً قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يَفْضُلُ

برستايش ستايش كنندگان ستايش بسيارى پيش از هركس و ستايش خداى را ستايشى كه فزونى جويد

حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كَثيراً بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يَفْضُلُ

ستايش ستايش كنندگان را ستايشى بسيار پس از هركس و ستايش خداى را ستايشى كه فزونى جويد

حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كَثيراً مَعَ كُلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يَفْضُلُ

ستايش ستايش كنندگان را ستايشى بسيار با هركس و ستايش خداى را ستايشى كه فزونى جويد

حَمْدَ الْحامِدينَ حَمْداً كَثيراً لِرَبِّنَا الْباقى وَيَفْنى كُلُّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ للَّهِ

ستايش ستايش كنندگان را ستايشى بسيار براى پروردگار ما كه باقى است و فانى شود هركس و ستايش خداى را

حَمْداً لا يُحْصى وَلا يُدْرى وَلا يُنْسى وَلا يَبْلى وَلا يَفْنى وَلَيْسَ

ستايشى كه بشماره درنيايد و مقدارش دانسته نشود و فراموش نگردد و كهنه نشود و فنا نپذيرد

لَهُ مُنْتَهى وَالْحَمْدُ للَّهِ حَمْداً يَدُومُ بِدَوامِهِ وَيَبْقى بِبَقائِهِ فى سِنىِ

و نهايت نداشته باشد و ستايش خداى را ستايشى كه دوام يابد به دوام او و باقى بماند به بقاى او در طول ساليان

الْعالَمينَ وَشُهُورِ الدُّهُورِ وَاَيّامِ الدُّنْيا وَساعاتِ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ

(بى شمار) جهانيان و ماههاى روزهاى اين جهان و ساعتهاى شب و روز

وَالْحَمْدُ للَّهِ اَبَدَ الاَْبَدِ وَمَعَ الاَْبَدِ مِمّا لا يُحْصيهِ الْعَدَدُ وَلا يُفْنيهِ

و ستايش خداى را به هميشگى هميشه و تا ابد بدان حدّ كه شماره اش نكند شماره و عدد و تمامش نكند

الاَْمَدُ وَلا يَقْطَعُهُ الاَْبَدُ وَتَبارَكَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ (بعد بگو) لا اِلهَ

زمان و مدت و قطع نكند دنباله اش را ابد (و هميشگى ) و بزرگ است خدا كه بهترين آفرينندگان است * * * ((معبودى

اِلا اللَّهُ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ مَعَ

نيست جز خدا)) پيش از هركس و ((معبودى نيست جز خدا)) پس از هركس و ((معبودى نيست جز خدا)) با

كُلِّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ يَبْقى رَبُّنا وَيَفْنى كُلُّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ

هر كس و ((معبودى نيست جز خدا)) كه باقى است پروردگار ما و فانى شود هر كس و ((معبودى نيست جز خدا))

تَهْليلاً يَفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كَثيراً قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا

به يكتا خوانى آن چنانى كه فزونى جويد يكتاخوانى يكتاخوانندگان را فزونى بسيارى پيش از هركس و ((معبودى نيست جز

اللَّهُ تَهْليلاً يَفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كَثيراً بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ

خدا)) به يكتاخوانى آنچنانى كه فزونى جويد يكتاخوانى يكتاخوانان را فزونى بسيارى بعد از هركس و ((معبودى نيست

اِلا اللَّهُ تَهْليلاً يَفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كَثيراً مَعَ كُلِّ اَحَدٍ وَلا

جز خدا)) به يكتاخوانى آنچنانى كه فزونى جويد يكتاخوانى يكتاخوانان را فزونى بسيار با هركس و ((معبودى

اِلهَ اِلا اللَّهُ تَهْليلاً يَفْضُلُ تَهْليلَ الْمُهَلِّلينَ فَضْلاً كَثيراً لِرَبِّنَا الْباقى

نيست جز خدا)) به يكتاخوانى آنچنانى كه برترى جويد يكتاخوانى يكتاخوانان را فزونى بسيارى براى پروردگار ما كه باقيست

وَيَفْنى كُلُّ اَحَدٍ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ تَهْليلاً لا يُحْصى وَلا يُدْرى وَلا

و فانى شود هركس و ((معبودى نيست جز خدا)) به يكتاخوانى آنچنانى كه شماره نشود مقدارش و دانسته نشود و

يُنْسى وَلا يَبْلى وَلا يَفْنى وَلَيْسَ لَهُ مُنْتَهى وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ تَهْليلاً

فراموش نگردد و كهنه نشود و فنا نپذيرد و انتها نداشته باشد و ((معبودى نيست جز خدا)) به يكتاخوانى آنچنانى

يَدُومُ بِدَوامِهِ وَيَبْقى بِبَقآئِهِ فى سِنىِ الْعالَمينَ وَشُهُورِ الدُّهُورِ

كه ادامه يابد به دوام او و باقى ماند به بقاى او در طول ساليان جهانيان و ماههاى روزگاران

وَاَيّامِ الدُّنْيا وَساعاتِ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ اَبَدَ الاَْبَدِ وَمَعَ

و روزهاى اين جهان و ساعتهاى شب و روز و ((معبودى نيست جز خدا)) به هميشگى هميشه و تا

الاَْبَدِ مَمّا لا يُحْصيهِ الْعَدَدُ وَلا يُفْنيهِ الاَْمَدُ وَلا يَقْطَعُهُ الاَْبَدُ وَتَبارَكَ

اَبد بدان حد كه شماره اش نكند عدد و فانيش نكند مدت و دنباله اش را قطع نكند اَبد و بزرگ است

اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ (پس بگو) وَاللَّهُ اَكْبَرُ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَاللَّهُ اَكْبَرُ بَعْدَ

خدا كه بهترين آفرينندگان است * * * و ((خدا بزرگتر است )) پيش از هر كس و ((خدا بزرگتر است )) بعد

كُلِّ اَحَدٍ وَاللَّهُ اَكْبَرُ مَعَ كُلِّ اَحَدٍ وَاللَّهُ اَكْبَرُ يَبْقى رَبُّنا وَيَفْنى كُلُّ اَحَدٍ

از هر كس و ((خدا بزرگتر است )) با هركس و ((خدا بزرگتر است )) كه باقى ماند پروردگار ما و فانى شود هركس

وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً يَفْضُلُ تَكْبيرَ الْمُكَبِّرينَ فَضْلاً كَثيراً قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ

و ((خدا بزرگتر است )) بزرگى آنچنانى كه فزونى جويد بر تكبير تكبيرگويان (بزرگ شمردن بزرگ شمارندگان ) فزونى بسيارى پيش از

وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً يَفْضُلُ تَكْبيرَ الْمُكَبِّرينَ فَضْلاً كَثيراً بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ

هر كس و ((خدا بزرگتر است )) به تكبيرى كه فزونى جويد بر تكبير تكبيرگويان فزونى بسيارى پس از هركس

وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً يَفْضُلُ تَكْبيرَ الْمُكَبِّرينَ فَضْلاً كَثيراً مَعَ كُلِّ اَحَدٍ

و ((خدا بزرگتر است )) به تكبيرى كه فزونى جويد بر تكبير تكبيرگويان فزونى بسيارى با هركس

وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً يَفْضُلُ تَكْبيرَ الْمُكَبِّرينَ فَضْلاً كَثيراً لِرَبِّنَا الْباقى

و ((خدا بزرگتر است )) به تكبيرى كه فزونى جويد تكبير تكبيرگويان را فزونى بسيارى براى پروردگار ما كه باقيست

وَيَفْنى كُلُّ اَحَدٍ وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً لا يُحْصى وَلا يُدْرى وَلا يُنْسى

و فانى شود هركس و ((خدا بزرگتر است )) به تكبيرى كه به شماره درنيايد و مقدارش دانسته نشود و فراموش نگردد

وَلا يَبْلى وَلا يَفْنى وَلَيْسَ لَهُ مُنْتَهى وَاللَّهُ اَكْبَرُ تَكْبيراً يَدُومُ بِدَوامِهِ

و كهنه نشود و فنا نپذيرد و نهايت نداشته باشد و ((خدا بزرگتر است )) تكبيرى كه دوام يابد به دوام او

وَيَبْقى بِبَقآئِهِ فى سِنىِالْعالَمينَ وَشُهُورِ الدُّهُورِ وَاَيّامِ الدُّنْيا وَساعاتِ

و باقى ماند به بقاى او در طول سالهاى جهانيان و ماههاى روزگاران و روزهاى دنيا و ساعتهاى

اللَّيْلِ وَالنَّهارِ وَاللَّهُ اَكْبَرُ اَبَدَ الاَْبَدِ وَمَعَ الاَْبَدِ مَمّا لايُحْصيهِ الْعَدَدُ

شب و روز و ((خدا بزرگتر است )) به هميشگى هميشه و تا اَبد بدان حد كه شماره اش نكند هيچ عددى

وَلا يُفْنيهِ الاَْمَدُ وَلا يَقْطَعُهُ الاَْبَدُ وَتَبارَكَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ

و فانيش نكند مدت و زمانى و قطع كند دنباله اش را اَبد و بزرگ است خدا بهترين آفرينندگان