كرامات، معجزات وعناياتى كه از ائمّه اطهار (عليهم السلام) صادر گشته وتوسط راويان مورد اعتماد روايت شده، ودر كتابهاى مورد استناد ثبت گرديده منحصر به صدر اسلام وقرون اوليه اسلام نمى باشد، بلكه هر روز در گوشه وكنار جهان به ويژه در حرم ائمه هدى (عليهم السلام): معجزات وكرامات تازه اى تحقّق مى يابد كه دليل حقّانيّت پيشوايان شيعه ومايه دلگرمى شيعيان مى باشد.
هر يك از شما يك يا چند معجزه در حرم مطهر ثامن الحج امام على بن موسى الرّضا (عليه السلام) ديده و يا شنيده ايد.
اكنون كه دوران فرمانروائى حضرت بقية اللَّه الاعظم - ارواحنا فداه- مى باشد همه روزه دهها نفر در اقطار واكناف جهان با توسل به ذيل عنايت اين حضرت از امراض صعب العلاج وديگر گرفتاريهاى خانمانسوز به طور معجزه آسا رهائى مى يابند وبراى هميشه خود را رهين عنايات آن حضرت مى دانند.
در اينجا يكى از كرامتها را كه در شب دوازدهم جمادى الاولى 1414ه' در مسجد مقدّس جمكران در مورد يك كودك 13 ساله زاهدانى انجام يافته براى نورانيت قلب خوانندگان بخصوص جوانان عزيز وگرامى مى آوريم:
اين كودك (سعيد چندانى) دانش آموز كلاس پنجم ابتدائى است كه در دبستان محمدعلى فائق، در زاهدان متولد شده وبر عقائد اهل تسنن تربيت يافته.
مادر سعيد اگرچه از لحاظ نسب به خاندان عصمت وطهارت منسوب است ولى او نيز سنى واز دسته حنفى ها است.
سعيد يك سال وهشت ماه پيش در يك تعميرگاه ماشين پايش مى لغزد وبه چاهى كه روغن وفاضلاب تعميرگاه در آن مى ريخته مى افتد وجراحتهاى مختلفى بربدنش وارد مى شود اين جراحتها بهبودى مى يابد ولى غده اى در ناحيه شكم پديد مى آيد.
نخست خيال مى كنند كه فتق است، ولى با گذشت چند ماه پزشكان معالج اظهار مى كنند كه غده سرطانى است وبايد او را براى معالجه به تهران ببرند.
او را به تهران مى آورند ودر بيمارستان هزار تختخوابى بسترى مى كنند پس از نمونه بردارى واحراز غده بدخيم سرطانى، او را به بيمارستان الوند منتقل مى كنند وغده اى به وزن يك كيلو ونيم از شكم او بيرون مى آورند ولى در مدت كوتاهى جاى غده پر مى شود وپزشكان اظهار مى كنند كه با اين رشد سريع غده، ديگر كارى از ما ساخته نيست.
مادر سعيد شبى در خواب مى بيند كه به او مى گويند: (سعيد را ببرند به مسجد جمكران)
طبعاً يك زن سنى نمى داند كه مسجد جمكران يعنى چه؟
ولى هنگامى كه خوابش را براى ديگران نقل مى كند. او را به مسجد جمكران قم راهنمايى مى كنند.
وى سعيد را با ديگر فرزندش (محمد نعيم) به قم مى آورد، وبلافاصله به مسجد مقدس جمكران مشرف مى شوند.
سعيد روز سه شنبه 11 جمادى الاولى 1414 ه'ق يك ساعت ونيم بعد از ظهر وارد مسجد جمكران مى شود، خدام مسجد وضع او را كه به اين منوال مى بينند او را در اطاق شماره هشت زائرسراى مسجد اسكان مى دهند.
مادر سعيد اعمال مسجد را فرا مى گيرد، با پسرش محمد نعيم اعمال مسجد را انجام مى دهند، آنگاه عريضه اى تهيه مى كند، وآن را در چاه مى اندازد وبا دلى سرشار از اميد به ذيل عنايت حضرت بقية اللَّه - ارواحنا فداه - متوسّل مى شود.
شب فرا مى رسد وعاشقان حضرت بقية اللَّه - ارواحنا فداه - طبق رسم سنواتى (كه شبهاى چهارشنبه از راههاى دور ونزديك به مسجد مقدس صاحب الزمان در جمكران مشرف مى شوند) دسته دسته مى آيند ودر مسجد به عبادت ونيايش مى پردازند.
مشاهده اين شور وهيجان مردم در دل مادر سعيد طوفانى ايجاد مى كند، او نيز همراه دههاهزار زائر به عبادت ودعا وتضرّع مى پردازد وشفاى فرزندش را از حضرت بقية اللَّه - ارواحنا فداه - با اصرار والحاح مسئلت مى كند.
هنگامى كه به اطاق مسكونى اش در زائرسراى مسجد مى آيد، دو نفر از خادمان با اخلاص به اطاق او مى آيند ودر آنجا عزادارى مى كنند وبراى شفاى سعيد بطور دسته جمعى دست به دعا برمى دارند.
سعيد مى گويد:
(درست ساعت 3 بعد از نيمه شب بود كه در عالم رؤيا ديدم نورى از پشت ديوارى ساطع شد وبه طرف من به راه افتاد، او يك انسان بود، ولى من از او فقط نور خيره كننده اى مى ديدم كه آهسته آهسته به من نزديك مى شد.
من اول مضطرب شدم ولى سعى كردم كه برخودم مسلّط شوم، هنگامى كه نور به من رسيد به ناحيه سينه وشكم من اصابت كرد وبرگشت.
من از خواب بيدار شدم وچيزى متوجه نشدم وباز هم خوابيدم صبح كه از خواب برخاستم، سعى كردم كه خودم را به عصايم نزديك كنم وعصا را بردارم، ناگاه متوجّه شدم كه بدنم سبك شده وآن حالت درد شديد به كلى از من دفع شده است.
در آن وقت متوجّه شدم كه شفا يافته ام وآن نور وجود مقدّس حضرت صاحب الزمان (عجل الله فرجه) بوده است).
اين معجزه باهره وكرامت ظاهره، در شب چهارشنبه 12 جمادى الاولى 1414 هجرى قمرى برابر با 5 آبان 1372 شمسى صادر گرديد.
سعيد با مادر وبرادر خود سه شب در زائرسراى مسجد اقامت كردند تا شب سوم كه شب جمعه بود عنايت ديگرى شد كه اين بار در بيدارى انجام يافت واينكه متن آن واقع از زبان سعيد:
(شب جمعه در اطاق شماره هشت نشسته بودم، مادرم مشغول تلاوت قرآن بود، احساس كردم كه شخصى در كنار من نشست وبراى من رهنمودها ودستورالعمل هايى را بيان فرمود.
چون سخنانش را تمام كرد برگشتم وكسى را نديدم، از مادرم پرسيدم كه: مادر با من بودى؟ گفت: من قرآن مى خوانم با تو نيستم، پرسيدم:
پس اين كى بود كه با من سخن مى گفت؟ مادرم گفت: كسى در اينجا نيست.
در آن موقع پتو را بر سرم كشيدم وهر چه بر مغز خود فشار آوردم كه مطالب آن شخص را به خاطر بياورم چيزى به يادم نيامد).
روز جمعه سعيد ومادرش به تهران بازمى گردند وبه بيمارستان الوند مراجعه مى كنند، پس از عكسبردارى معلوم مى شود كه سعيد صحيح وسالم است واز غده بدخيم سرطانى هيچ خبرى نيست. وبدين گونه اين كودك سعادتمند كه به حق (سعيد) نامگذارى شده از آن معجزه باهره حضرت ولى عصر - ارواحنا فداه - بهبودى كامل خود را مى يابد.
دو هفته بعد (شب چهارشنبه 25 جمادى الاولى برابر 72/8/19 سعيد با مادرش وبرادرش محمدنعيم به جمكران آمده بود تا پيشانى ادب بر آستان مسجد حضرت صاحب الزمان بسايد واز محضر مولا ومقتدايش تشكّر نمايد.
خوشبختانه حقير هم در مسجد بودم واز داستان شفايافتنش آگاه بودم.
(- مؤلف كتاب مسجد جمكران تجليگاه صاحب الزمان).
با او به دفتر مسجد رفتم ودر حضور دهها نفر از دوستان مطالب بالا را از زبان سعيد بدون واسطه شنيدم.
مادرش از خوشحالى درپوست نمى گنجيد وبراى حضرت بقية اللَّه - ارواحنا فداه - پيوسته درود مى فرستاد.
و سخنانى مى گفت كه از يك فرد سُنّى مذهب بسيار جالب بود مثلاً مى گفت:
(من نمى دانم الآن امام زمان (عجل الله فرجه) كجاست؟ آيا در درياها كشتى ها را نجات مى دهد ويا در آسمانها هواپيماها را نجات مى دهد) سعيد در اين سفر با كوله بارى از پرونده هاى پزشكان، عكسها وآزمايشها آمده بود كه آنها را به مشتاقان ارائه دهد.
از اسناد پزشكى او توسط مسئولين مسجد فيلمبردارى شد از خود سعيد ومادرش فيلمبردارى شد وسخنانش ضبط گرديد بى گمان خانواده (چندانى) در ميان خانواده هاى معتقد اهل سنّت مبلّغ صميمى وبى قرار حضرت بقية اللَّه - عجل اللَّه تعالى فرجه الشريف - خواهند بود.

(- مسجد جمكران تجليگاه صاحب الزمان: ص 157). 

نوشتن دیدگاه