با دقت عقلى در موجودات ، پى به خصوصيات و شئون وجوديه آنها مى بريم به عنوان مثال در اولين مرحله پى مى بريم به مخلوقات آنها و سپس ‍ به مربوب بودنشان و همين طور به ساير شئون آنها، و هر مقدار موجود از نظر وجودى پيچيده تر باشد شئون وجوديه اش بيشتر و قهرا نيازمنديش نيز مطابق با آن خواهد بود مانند انسان كه علاوه بر پيچيدگى ابعاد مادى ، ابعاد روحى و روانى پيچيده اى دارد كه از مربوبيت ويژه اى برخوردار است ، و شايد به علت اين نيازمندى مفرط انسان باشد كه ، قرآن كريم به او خطاب مى كند: يا ايها الناس انتم الفقراء الى الله و الله هو الغنى الحميد(1447)، (اى مردم ؛ شما نيازمند به سوى خدا هستيد و خداوند بى نياز ستوده شده مى باشد) و هر كارى هم انجام دهد كه به خيال خود بى نياز شود، از نيازمندى خارج نمى شود از اين جهت مى فرمايد: و من يبخل فانما يبخل عن نفسه و الله الغنى و انتم الفقراء(1448)، (و كسى كه بخل ورزد - انفاق در راه خدا نكند - پس بتحقيق از خويش بخل ورزيده در حالى كه خدا بى نياز است و شما فقيران به سوى او هستيد). بنابراين هر يك از خصوصيات موجودات از نيازمندى خاصى حكايت مى كند.

نوشتن دیدگاه