شخصيت واقعى و حقيقى انسان وابسته به دو امر است اول بينش او نسبت به ارتباط وجودى به حق تعالى و رجوعش به او، دوم پياده كردن اين بينش در زندگى عملى و رفتارى ، حفظ كردن وجود خود با تمامى تمايلاتش از رفتن برخلاف طريقه اى كه بينش ايمانى و گرايش فطرى او اقتضاء مى كند تقوا ناميده مى شود، به فرموده على عليه السلام التقوى اجتناب (873)، (تقوى اجتناب و دورى است ) و آن يگانه سبب ظهور ايمان و حفظ آن مى باشد، التقوى حصن المؤ من (874)، (تقوى موجب حفظ مؤ من است ) و اساس تمامى خوبيهاى (875) ديگر و قوى ترين پايه (876) ايمان ، و موجب پاك شدن اعمال ،(877) و شريف ترين و بهترين لباس بر قامت انسانيت ،(878) و دواى دردهاى باطنى انسان (879) و بهترين توشه (880) و ذخيره (881) براى عالم آخرت است . براى اهميت آن همين بس كه موجب رسيدن به حيات (882) پاكيزه در دنيا و آخرت و شرافت (883) دنيا و آخرت و سود(884) هر دو مى باشد، و تقريبا تمامى انبيايى كه قرآن (885) دعوت ايشان را ذكر كرده ، دعوت به توحيد و تقوى با هم بوده است .
معناى تقوا و اهميت آن
- بازدید: 666