30  «وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ»

ترجمه:
30. و آنچه اصابت مى‏كند شما را مصيبتى، پس به واسطؤ اعمال زشت شماست
كه هر عملى اثرى دارد و با اينكه خداوند از بسيار از آن‏ها عفو مى‏فرمايد[= در
مى‏گذرد].
 
تفسير:
[آثار گناهان]
«وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ» مصائب وارده بر انسان منشأهاى مختلف دارد كه از
آن جمله: «فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ» است و مكرر گفته شده كه معاصى
[= معصيت‏ها]آثار وخيمه بسيار دارد، مثل سياهى قلب، قساوت، غفلت، تسلط شيطان،
بُعد [= دورى] از رحمت، رنجش خواطر پيغمبر و ائمؤ اطهار و سلب توفيق و ضعف
ايمان و بسا زوال ايمان و طغيان و سركشى. و من جمله نزول بليات و مصائب كه تمام
اين‏ها در اثر معاصى و نافرمانى است. «وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ» كه بسا مى‏شود به توبه يا به
عمل صالحى يا دعاى مؤنين يا توسل به ائمؤ هدا و شفاعت آن‏ها يا اسباب ديگرى
خداوند عفو مى‏فرمايد.
 
تنبيه:
[حكمتِ بلاهاى وارده بر انسان]
بليات، حِكَم و مصالحى دارد غير از معاصى، مثل اينكه بسا صورتاً [= ظاهراً]
بلاست و در باطن نعمت است و بسا براى امتحان است و بسا براى تزكيؤ نفس است و
تكميل اخلاق مثل صبر و تحمل مشاقّ [= سختى‏ها] و بردبارى و حلم و توجه به خدا و
دعا و امثال اين‏ها، لكن اين‏ها حقيقت مصيبت نيست، بلكه تفضل است و با عموم اين
آيه تنافى ندارد. و اللّه‏ العالم.*    *    *