24 «أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى عَلَى اللّهِ كَذِباً فَإِنْ يَشَإِ اللّهُ يَخْتِمْ عَلى قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللّهُ الْباطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»
ترجمه:
24. بلكه مىگويند كه پيغمبر صلىاللهعليهوآله افترا زده است بر خدا دروغ را. پس اگر چنين بود
خداوند مُهر مىكرد بر قلب تو و حال آنكه خداوند محو و نابود مىكند باطل را و ثابت و
محقق مىفرمايد حق را به كلمات خود. محققاً او عليم است به اسرار قلبى بندگان[1].
تفسير:
«أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى عَلَى اللّهِ كَذِباً» «أمْ» به معنى بل است و شايد اشاره باشد به
اينكه اين مودت ذىالقربى را پيغمبر از پيش خود مىگويد و افترا مىزند كه خدا به من
چنين فرمود كه به شما بگويم و اين دروغ محض است يا اينكه قرآن را مىگويند افترا
و دروغ است.
[دو نحو تفسير اين قسمت از آيه]
«فَإِنْ يَشَإِ اللّهُ يَخْتِمْ عَلى قَلْبِكَ» دو نحوه تفسير شده: يك نحوه در تقدير است،
يعنى اگر قصد افترا و خيال آن بكنى خداوند مهر مىزند بر قلب تو[2]، نظير آيؤ شريفه
«لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ»[3] نحوؤ دوّم كه احتياج به تقدير ندارد، خداوند قوّتى به
قلب تو مىدهد كه تحمل اين جسارتها را بكنى و حلم و صبر نمايى[4]. «وَ يَمْحُ اللّهُ
الْباطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ» چنانچه مىفرمايد: «وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ
الْباطِلَ كانَ زَهُوقاً»[5]. «إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» يعنى آنچه در سينههاى خود مستعد
مىكنند از عداوت و عناد و كفر و شرك و خيالات سوء، خداوند عالم السّر و الخفيات
است: «لا يَخفى عَلَيهِ شَىءٌ»[6].
[1] . ترجمه ديگر: آيا مىگويند: بر خدا دروغى بسته است؟ پس اگر خدا بخواهد بر دلت مُهر مىنهد؛
و خدا باطل را محو و حقيقت را با كلمات خويش پا برجا مىكند. اوست كه به راز دلها داناست.
[2] . اگر شرك ورزى حتماً كردارت تباه و مسلّماً از زيانكاران خواهى شد. سوره زمر: آيؤ 65.
[3] . ر.ك: تفسير ابن زمنين: ج4، ص167 و مجمع البيان: ج9، ص44.
[4] . ر.ك: تفسير سمرقندى: ج3، ص230 و مجمع البيان: ج9، ص44.
[5] . و بگو: حق آمد و باطل نابود شد. آرى، باطل همواره نابود شدنى است. سوره إسراء: آيؤ 81.
[6] . در حقيقت، هيچ چيز بر خدا پوشيده نمىماند. سوره آل عمران: آيه 5.
آیه 24 «أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى عَلَى اللّهِ..»
- بازدید: 781