[فضيلت قرائت سوره شورى]
أمّا فَضْلَهَا: فعن[1] ابن بابَوَيْه، مسنداً عن سيف بن عميرة[2]، عن الصادق عليه‏السلام فرمود:
كسى كه قرائت كند سورؤ حم عسق را مبعوث مى‏فرمايد خداوند او را روز قيامت مثل
برف سفيد يا مثل خورشيد نورانى. خطاب مى‏رسد از جانب خداوند كه: اى بندؤ من،
ادامه دادى سورؤ حم عسق را و نمى‏دانستى چه ثوابى دارد. اگر مى‏دانستى ملالت از
قرائت او پيدا نمى‏ كردى، ولكن جزا مى‏دهم تو را به جزاى خوب. داخل كنيد او را در
بهشت و از براى او در بهشت قصرى است از ياقوت سرخ كه درها، بالاى آن و پله‏هاى
آن نيز از همان جنس ياقوت سرخ است، كه ظاهرش از باطن و باطنش از ظاهر نمايان
است و ديده مى‏شود، و از براى او حوريه‏هايى و هزار جاريه و هزار غِلمان از ولدان
مخلدين هست كه خداوند توصيف فرموده[3] و اخبارى از خواص القرآن از رسول اللّه‏ و
از حضرت صادق عليهم‏السلام روايت كرده چون مرسل بود، نقل نكرديم.
*    *    *
[1] .  به تعبير ديگر: به نقل از.
[2] .  سيف بن عَميره نخعى كوفى، از شاگردان حضرت امام صادق و امام كاظم عليهماالسلام كه از آن بزرگواران روايت مى‏نمود. همچنين از اَبان بن تَغْلب، ابوبصير، ابوحمزه ثمالى، عبداللّه‏ بن محمد حضرمى، زيد شحّام، عمربن حنظله و بزرگان ديگر روايت مى‏كرد. عده‏اى از بزرگان حديث مانند: على بن حكم، حسن بن محبوب، على بن سيف، على بن اسباط، على بن حديد، محمد بن خالد طيالسى، محمد بن ابى عمير و... از وى روايت مى ‏نمودند. ايشان كثير الروايه بودند و در كتب اربعه 347 مورد نام وى در سلسله روايات آمده است. سيف بن عميره داراى كتابى بود كه محمد بن خالد طيالسى از آن روايت مى‏نمود. وى نزد شيخ طوسى از ثقات به حساب مى‏آمد. سيف بن عميره تا سال 183 قمرى در قيد حيات بودند، لكن سال دقيق وفات وى معلوم نيست. ر.ك: موسوعة طبقات الفقهاء: ج2، ص263.
[3] .  ر.ك: ثواب الأعمال: ص142 و مجمع البيان: ج9، ص31.