أَ فَمَنْ يَتَّقِى بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذابِ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ قِيلَ لِلظّالِمِينَ ذُوقُوا ما كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ

ترجمه :
24. آيا پس كسى كه حفظ مى‌كند وجه خود را و پرهيزكار است از بدى عذاب، مثل كسى است كه او را به رو به آتش بيندازند و گفته مى‌شود از براى ظالمين: بچشيد آنچه را كه بوديد كسب مى‌كرديد[1] .
   
تفسير :
]فرق بين متقين و ظالمين[
(أَ فَمَنْ يَتَّقِى بِوَجْهِهِ) تعبير به وجه، يا مراد نفس انسان است، يعنى پرهيز مى‌دهد خود را يا به معنى صورت است، چون عذاب اولاً به صورت متوجه مى‌شود چون به رو به آتش مى‌اندازند و مى‌فرمايد: (وَ تَغْشى وُجُوهَهُمُ النّارُ)[2] .
 (سُوءَ الْعَذابِ) جميع انحاى عذاب سوء است، لكن تفاوت دارد. عذاب سوء سخت‌ترين عذاب است. (يَوْمَ الْقِيامَةِ) كه هر كسى به جزاى خود مى‌رسد و يك جمله در اينجا در تقدير است ]كه[ به واسطه وضوحش ذكر نشده، يعنى آيا اين متقى مثل كسانى است كه خود را در معرض سوء العذاب درآوردند و به آن‌ها گفته مى‌شود: (وَقِيلَ لِلظّالِمِينَ) چه ظلم به دين يا به مسلمين يا به نفس خود كردند: (ذُوقُوا ما كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ) كه مى‌فرمايد: (ما ظَلَمْناهُمْ وَ لكِنْ كانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ)[3] ، (وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لكِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ)[4] .

[1] .  ترجمه ديگر: پس آيا آن كس كه به جاى دست‌ها با چهره خود، گزند عذاب را روزقيامت دفع مى‌كند، مانند كسى است كه از عذاب ايمن است؟ و به ستمگران گفته مى‌شود :آنچه را كه دستاوردتان بوده است بچشيد.
[2] .  و چهره‌هايشان را آتش مى‌پوشاند. سوره ابراهيم: آيه 50.
[3] .  و ما بر آن‌ها ستم نكرديم، بلكه آن‌ها به خود ستم مى‌كردند. سوره نحل: آيه 118.
[4] .  و ما به آنان ستم نكرديم، ولى آنان به خودشان ستم كردند. سوره هود: آيه 101.

نوشتن دیدگاه