برا امام رضا(ع)
آقاجونم برات گِدا اومِدِس
یه گدا اِز همین وَرا اومِدِس
بسکی اینجا مریض میاد و میرد
بازم اِز را یه مُبتلا اومِدِس
نه که دیدِس شوما طبیبی همه ی
با یه مُشت دردی بی دِوا اومِدِس
گرچه دردی دِلاش زیاده ولی
نگو اینجا برا شِفا اومِدِس
اومِدِس محظی خاطری خودتون
اومِدِس گرچه بی حَیا اومِدِس
میشه حاجت روا خودم می دونم
آخه پیشی امام رضا اومِدِس
ایندَفه یُخته فرق داره آقاجون
به امیدی یه کربِلا اومِدِس
جا زِدِس بینی آدِما خودش و
ُاما راسِّش با کفتِرا اومِدِس
جونش اِز ترسی موندِنش پَسی در
تا حالا صد دَفه بالا اومِدِس
بِزا جاروکِشت بِشِد تو حَرم
حالا که این غولوم سیا اومِدِس
اما اِز هرچی بِگذریم آقاجون
پیرَنِ نوکِریت به ما اومِدِس
پُری اشکِس چِشای بارونیمون
بسکی اِسمت تو روضه ها اومدس