در یکی از آیات سوره ی مبارکه ی شوری خداوند در ابتدا می فرماید ملک آسمان و زمین متعلق به من است و من هر چه بخواهم می آفرینم .به بعضی از افراد دختر داده وبه برخی پسر می دهم . در ادامه ی آیه می فرماید برخی از افراد هم پسر داشته و هم دختر دارند . برخی نیز اصلاً فرزند ندارند .نکته ی اول این است که ما تسلیم مشیت الهی باشیم . همان خدایی که می گوید ملک آسمان و زمین متعلق به من است ، همان خدا می فرماید مشیت من این است که به برخی دختر داده و به برخی پسر بدهم . و به بعضی از افراد نیز اصلاً فرزند ندهم . پس از خدایی خدا کم نمی شود اگر به همه فرزند بدهد . خدا در ابتدا می فرماید که در قدرت من ضعفی نیست . و در پایان می فرماید که من عالم به مصالح انسان ها هستم . این توصیفاتی که در انتهای آیه می آید با مضمون آیه هماهنگی دارد. مفسرین پیامبران الهی را نیز مشمول این آیه دانسته اند . یعنی در مورد آنها نیز این چهار تقسیم وجود دارد . پیامبران بزرگ الهی بوده اند که فقط فرزند دختر داشته اند . شعیب پیامبر پسر نداشت . پیامبرانی هم بودند که فقط پسر داشتند . مانند حضرت ابراهیم که هفت یا هشت پسر داشت و اصلاً دختر نداشت . پیامبرانی هم بودند که هم پسر و هم دختر داشتند مانند پیامبر اسلام . روی این نکته تأکید می کنم که پیامبرانی داشتیم که اصلاً فرزند نداشتند . ولی در عین حال آوازه ی آنها عالم را پر کرده است . مثلاً حضرت عیسی و حضرت یحیی فرزند نداشتند ولی پیام و سخن آنها عالم گیر شده است . پس ما در ابتدا باید تسلیم مشیت الهی باشیم . خدایی که صاحب ملک و سماوات است، به مصالح ما علیم است . نکته ی دوم این است که گاهی ما فکر می کنیم همه ی خیرات در داشتن فرزند است . فکر می کنیم که تنها با داشتن فرزند است که باقیات صالحات از ما باقی می ماند . همه ی خیرات به داشتن فرزند نیست . متأسفانه ما فکر می کنیم که اگر چیزی را نداشته باشیم همه ی درها بسوی ما بسته شده است . در حالی که اینطور نیست . برخی عالمان بزرگ و طراز اول شیعه بوده اند که از نظر خدمت همتا نداشته اند. از جمله می توان از شیخ صدوق ، شیخ مفید و مرحوم کلینی نام برد . به شیخ صدوق ، شیخ المحدثین می گفتند . ایشان سیصد کتاب تألیف کرده است . کلینی صاحب یکی از کتب اربعه است . آیا نام این افرادی که ما نظیر آنها را در تاریخ شیعه نداشته ایم، به چه علت باقی مانده است . ما الان کسی را نمی توانیم از نسل کلینی به عنوان فرزند یا نوادگان ایشان نام ببریم . اما کتاب این بزرگوار جاودانه شده است . تألیفات شیخ صدوق و شیخ مفید جاودانه شده است . ما مدیون تعلیفات این بزرگواران هستیم . اگر تألیفات این سه بزرگوار را جمع کنند ، خزانه ی ما خالی می شود . چه باقیات و صالحاتی بهتر از این است . راز ماندگاری صرفاً در داشتن فرزند نیست . خیلی از افراد هستند که آثار فراوانی از خود بجا گذاشته اند . مساجد و مدارسی ساخته و کارهای خیری انجام داده اند . صدها سال است که آنها از دنیا رفته اند اما آثار آنها باقی است . معلوم نیست که فرزندان ما آنقدر که ما فکر می کنیم در آینده به یاد ما باشند . چقدر ما الان به فکر پدرها و پدر بزرگ های خود هستیم . اگر در ابتدا تسلیم مشیت الهی بودیم و خواستیم برای خود باقیات و صالحات باقی بگذاریم ، خداوند این راه را برای ما قرار داده است . فکر نکنیم اگر خداوند به ما فرزند نداده حتماً ما گناهی را مرتکب شده ایم که لیاقت آن را نداشته ایم . یکی از علمای بزرگ بودند که دارای فرزند نمی شدند .خیلی از این جهت نگران بوده و بسیار به سید الشهدا متوسل می شدند . در عالم رویا ، سید الشهدا (علیه السلام) را خواب دیدند . آقا به این عالم فرمودند که اصرار نکن ، مصلحت تو نیست. این عالم بزرگوار گفتند که من بعد از این رویا یک آرامش روحی پیدا کردم . لازم نیست که ما حتماً رویا ببینیم تا به آرامش برسیم . خداوند در قرآن فرموده که به مصالح ما آگاه است . و همه ی راه ها نیز به فرزند منتهی نمی شود . اگر انسان تسلیم مشیت الهی بوده و برآن چیزی که خداوند برای او مقدر کرده صبر داشته باشد ، قطعاً پاداش دارد .
حجت الاسلام والمسلمین حسینی قمی
