إِنِّى آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ

ترجمه :
25. محققاً من ايمان آوردم به پروردگار شما پس از من بشنويد.
تفسير :
]سه نفرى كه هيچ گاه كافر نشدند[
(إِنِّى آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ) ايمان آورده بود از ابتداى امر، چنانچه گذشت كه پيغمبر فرمود: سه نفر لَمْ يَكْفُروا بالله طرفة عين: علىّ بن ابى طالب، و حبيب نجّار، و آسيه زن فرعون[1] ، و سه نفر صدّيق: «مومن آل فرعون وحبيب نجّار  مومن آل يس، وعلى بن ابى طالب وهو أفضلهم»[2]  و ممكن است مراد از  (آمَنْتُ)، تصديق انبيا ]و[ مرسلين باشد و تعبير (بِرَبِّكُمْ) نه تعبير به ربّى، اشاره به اين است كه شما هم بايد ايمان بياوريد و تصديق انبيا او را بكنيد، زيرا شما را تربيت فرموده، نعمت وجود و هستى و نعم باطنيّه و ظاهريّه عطا فرموده. (فَاسْمَعُونِ) دو نحوه تفسير شده: يكى خطاب به همان مشركين[3]  و مراد از  سماع اطاعت و فرمانبردارى است، يعنى شما هم حرف مرا بشنويد و ايمان بياوريد و اطاعت كنيد. ديگر خطاب به مرسلين[4]  كه شما شهادت مرا بشنويد و نزد پروردگار شهادت دهيد، و معناى اوّل اظهر است و در موضوع حبيب نجّار و معامله قوم با او اختلاف زيادى است بين مفسّرين. بعضى گفتند: او را زير پاهاى خود پايمال كردند تا مرد، بعضى گفتند: سنگسار كردند حتّى مات[5] ، بعضى  گفتند: او را كشتند سپس خداوند او را زنده كرد، بعضى گفتند: اراده قتل او را كردند، ولى خداوند او را بالا برد، چنانچه با حضرت عيسى7 فرمود، لكن در كافى از حضرت باقر7 روايت كرده كه فرمود روز اوّل او را مكتّع كردند، يعنى انگشت‌هاى او را شكستند. خداوند دو مرتبه به او اعاده فرمود. روز بعد آمد آن‌ها را دعوت كرد او را كشتند[6] . [7] . بنابراين حديث داخل در مقتولين فى  سبيل الله مى‌شود و مصداق آيه شريفه (وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ * فَرِحِينَ بِما آتاهُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ)[8]  الآيه.
 
[1] .  الخصال: باب سوم، ص202، ح230؛ تاريخ بغداد: ج14، ص160؛ مناقب آل ابى طالب :ج2، ص202 و بحارالأنوار: ج13، ص161، ح2.
[2] .  تفسير الثعلبى: ج8، ص126؛ مناقب آل ابى طالب: ج2، ص11؛ الرسالة السعدية: ص24؛الصراط المستقيم: ج1، ص282 و بحارالأنوار: ج3، ص58.
[3] .  ر.ك: معانى القرآن «نحاس»: ج5، ص487؛ المحرر الوجيز فى تفسير الكتاب العزيز: ج4،ص451 و مجمع البيان: ج8، ص658.
[4] .  همان.
[5] .  ناسخ التواريخ: (كتاب عيسى 7): ج1، ص81، اين مطلب درباره مؤمن آل ياسين(حبيبنجار) وارد شده است.
[6] .  كافى: ج3، ص326، ح20 در اين روايت فقط اشاره شده كه مومن آل فرعون مكتعالاصباع شده بود. همچنين روايت از امام صادق  7 مى‌باشد.
[7] .  روايتى از على بن ابراهيم از امام صادق 7 نقل شده كه امام 7 فرمودند: «وَالله لَقَد قَطّعوهإرباً إرباً ولكن وَقاه اللهُ أن يَفتنوه في دينِهِ؛. سوگند به خدا كه او را قطعه قطعه كردند ولكنخداوند وى را از اينكه مردم بتوانند از دينش برگردانند حفظ نمود». تفسير قمى: ج2،ص229.
[8] .  هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‌اند، مرده مپندار، بلكه زنده‌اند كه نزدپروردگارشان روزى داده مى‌شوند. به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند.سوره آل عمران: 169 ـ 170.