اعمال ماههاى رومى
امّا اعمال ماههاى رومى پس ما در اينجا اكتفا مى كنيم به آنچه كه در زادالمعاد است سيّد جليل علىّ بن طاوس رَحَمهُاللّهُ روايت كرده است كه روزى جمعى از اصحاب نشسته بودند حضرت رسالت پناه صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله داخل شد و بر ايشان سلام فرمود و ايشان جواب سلام گفتند پس حضرت فرمود كه مى خواهيد تعليم نمايم شما را دوائى كه جبرئيل مرا تعليم كرده است كه محتاج به دواى اطبّا نبوده باشم .
پس حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام و سلمان و ديگران سؤ ال نمودند كه آن دوا چيست حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله به حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام خطاب نمود و فرمود كه در ماه نيسان رومى آب باران مى گيرى و سوره فاتحة الكتاب و آية الكرسى و قل هُوَاللّه و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ و قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ هر يك را هفتاد بار مى خوانى و به روايت ديگر سوره اِنّا اَنْزَلناهُ را نيز هفتاد مرتبه مى خوانى و هفتاد مرتبه اللّهُ اَكْبَرُ و هفتاد مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ مى گوئى و هفتاد مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد مى فرستى و هفت روز در بامداد و پسين از آن آب مى آشامى به حقّ آن خداوندى كه مرا براستى بر خلق مبعوث گردانيده است سوگند ياد مى كنم كه جبرئيل گفت كه حق تعالى بردارد از كسى كه اين آب را مى آشامد هر دردى را كه در بدنش باشد و عافيت بخشد او را و بيرون كند دردها را از بدن او و استخوانهاى او و اگر در لوح دردى براى او مقدّر شده باشد محو نمايد
و به حق پروردگارى كه مرا به حقّ فرستاده اگر فرزند نداشته باشد و فرزند خواهد آب نيسان را به آن نيّت بياشامد او را فرزند روزى گردد و اگر زن عقيم باشد وفرزند نياورد واز اين آب با نيّت بياشامد فرزند از او بوجود آيد و اگر مرد و زن پسر خواهند يا دختر از آن آب بياشامند مقصودايشان به عمل آيد چنانچه حق تعالى مى فرمايد يَهَبُ لِمَنْ يَشاَّءُ اِناثا وَيَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ الذُّكُورَ اَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرانا وَاِناثا وَيَجْعَلُ مَنْ يَشاَّءُ عَقيما يعنى حق تعالى مى بخشد هر كه را خواهد دختران و هر كه را خواهد پسران يا جُفت مى گرداند براى ايشان پسران و دختران يعنى هر دو را به ايشان عطا مى كند و هر كه را خواهد عقيم و بى فرزند گرداند .
پس حضرت فرمود كه اگر كسى درد سر داشته باشد و از اين آب بياشامد صُداع او ساكن گردد به قدرت الهى و اگر درد چشم داشته باشد و در چشمهاى خود قطره اى از اين آب بچكاند و بياشامد و چشمهاى خود را از آن آب بشويد به اذن خداى تعالى شفا يابد و آشاميدن از آن آب بُن دندانها را محكم گرداند و دهان را خوشبو كند و لعاب بُن دندانها را كم كُند و بلغم را كم كُند و تُخَمه و اِمْتِلا به سبب خوردن طعام و آشاميدن آب به هم نرساند و از بادهاى قولنج و غير آن متاءذّى نگردد و درد پشت و درد شكم بهم نرساند و از زُكام آزار نكشد و درد دندان بهم نرساند و درد معده و كرم معده را زايل گرداند و محتاج به حجامت نگردد و از مرض بواسير و خارش بدن و آبله و ديوانگى و خُوره و پيسى و رُعاف و قَىّ نجات يابد و كور و لال و كر و زمينگير نشود و آب سياه در ديده اش نزول نكند و دردى كه موجب افطار روزه و نقصان نماز او باشد او را عارض نگردد و از وسوسه هاى جنّيان و شياطين متاءذّى نگردد پس حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فرمود كه جبرئيل گفت هر كه از اين آب بياشامد و به جميع دردهائى كه در مردم مى باشد مبتلا باشد موجب شفا از جميع آنها گردد .
پس جبرئيل گفت به حقّ خداوندى كه تو را به راستى فرستاده هر كه اين آيات را بر اين آب بخواند و بياشامد حقّ تعالى دلش را مملوّ گرداند از نور و روشنى و الهام خود را در دل او وارد سازد و حكمت بر زبان او جارى گرداند و پر كند دل او را از فهم و بينائى و به او عطا كند از كرامتها آنچه به احدى از عالميان عطا نكرده باشد و هزار مغفرت و هزار رحمت بر او بفرستد و غش و خيانت و غيبت و حسد و بَغْى و كبر و بخل و حرص و غضب را از دل او بردارد و از عداوت و دشمنى مردم و بدگوئى ايشان نجات يابد و موجب شفاء جميع امراض او گردد .
مؤ لّف گويد كه اين روايت مشهور به عبداللّه بن عمر منتهى مى شود و به اين سبب سندش ضعيف است و فقير به خط شيخ شهيد ديدم كه اين روايت را از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده بود با همين خواص و سوره ها امّا آيات و اذكار را به اين روش روايت كرده است كه مى خوانى بر آب نيسان فاتحة الكتاب و آية الكرسى و قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ و سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الاْعْلى و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ وَ قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ و قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ هر يك را هفتاد مرتبه و مى گوئى هفتاد مرتبه لااِلهَ اِلا اللّهُ و هفتاد مرتبه اللّهُ اَكْبَرُ و هفتاد مرتبه اَللّهُمَّ صَلّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ و هفتاد مرتبه سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ و در خواص آن مذكور است كه اگر در زندان باشد و از آن بياشامد از حبس نجات يابد و سردى بر طبع او غالب نگردد و اكثر آن خواص كه مذكور شد در اين روايت نيز مذكور است و آب باران مطلقا مبارك است و منفعت دارد خواه در نيسان ببارد و خواه در غير آن (چنانچه در حديث معتبر از حضرت أمير المؤمنين عليه السلام منقول است كه: بياشاميد آب آسمان را كه پاك كننده بدن شما است و دردها را دفع مىكند چنانچه حق تعالى مىفرمايد وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ يعنى مىفرستد حق تعالى بر شما از آسمان آبى براى آنكه پاك گرداند شما را به آن و ببرد از شما وسوسه شيطان را و دلهاى شما را محكم گرداند و ثابت گرداند به آن قدمهاى شما را)
و در عمل نيسان بهتر آن است كه اگر جمعى خوانند هر يك مجموع آن سورهها و اذكار را هفتاد مرتبه بخوانند و از براى آنها كه مىخوانند فايدهاش عظيمتر و ثوابش بيشتر است و در اين سالها بعد از بيست و سه روز كه از نوروز بگذرد تقريبا داخل نيسان ماه رومى مىشوند و ماه نيسان سى روز است (و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه: در هفتم حزيران البته حجامت بكن و اگر ميسر نشود در چهاردهم بكن) و اول حزيران تقريبا هشتاد و چهارم نوروز است و آن نيز سى روز است و حزيران ماه نحسى است (چنانچه در حديث معتبر منقول است كه: در خدمت حضرت صادق عليه السلام ماه حزيران مذكور شد حضرت فرمود كه اين ماهى است كه حضرت موسى در اين ماه نفرين كرد بر بنى اسرائيل و در يك شب و يك روز سيصد هزار كس ايشان مردند) (و باز به سند معتبر از آن حضرت منقول است كه: حق تعالى اجلها را در ماه حزيران نزديك مىگرداند) يعنى موت در آن بسيار مىباشد و بدان كه ماههاى رومى بنايش بر حركت آفتاب است و عدد آنها دوازده است بدين ترتيب: تشرين الاول، تشرين الآخر، كانون اول، كانون آخر، شباط، آذر، نيسان، ايار، حزيران، تموز، آب، ايلولند و چهار ماه را سى مىگيرند كه آنها تشرين الآخر و نيسان و حزيران و ايلولند و هفت ديگر غير شباط را سى و يك مىگيرند و شباط را در سه سال متوالى بيست و هشت مىگيرند و در سال چهارم كه سال كبيسه ايشان است بيست و نه مىگيرند و سال ايشان سيصد و شصت و پنج روز و ربعى است و تشرين الاول كه اول سال ايشان است در اين سالها موافق نوزده درجه ميزان است و تفصيلش در كتاب بحار الانوار مذكور است و چون اين ماهها در احاديث مذكور شده است مجملى در اينجا ايراد نموديم انتهى
