دلبری و سروری و محشری
تـو نایـب به حـق پیغمبـری
قبـلـه عشـاق خــدا را ولـی
دوش نبـی جایگـهت یا علی
تا که جهان هست کنی دلبری
در بـر انـهـار چـنـان کوثـری
نور خدا در سر و در سینه ات
جلوه ی رب البشـر آیئـنه ات
علت و معلول تویی یا عـلی (ع)
قابل و مقبـول تویی یا عـلی(ع)
از غضبت زمیـن به لـرزه افتاد
دور سرت طـواف می کنـد باد
صــاحـب روز ازل و آخـــری
شـهـر عـلــوم نـبــوی را دری
زمزمه ی عالمیان دخـت توسـت
شور همه حسینیان دخت توست
نـگـاه ویـژه ای به شـیـعـه داری
کـتـاب و مـذهب و شریعه داری
رازق مـرزوق تـویـی یا عـلی(ع)
عاشق و معشوق تویی یا علی (ع)
چـرخـش ذوالفـقار تو دیدنیـست
نـعـره یا هـوی تـو بشـنیـدنیست
قـلعـه ی خـیـبر به درش ناز کرد
علـی گـشـایـش ز در آغـاز کـرد
باز بـه خـیـبـر عـلـی ع اعـجـاز کرد
نــاخـن حــیـدر ع در او بــاز کــرد
جنـتـیان بـه عـرش حق دف زدند
خدا و عرشـیـان هـمه کــف زدند
شـأن شــب قـدر تـویی یا علی (ع)
بـه اسـمان بـدر تـویـی یا عـلی (ع)
تـو کـاشـف الـکـروب شـیـعـیـانی
جد بـزرگ صـاحب الـزمـانــی (عج)
تـــــو اولـــیـــن منــجی عالـمینی
فـــاتــــح جنـــگ احـــد و حنینی
خود تـــک و تــنها عــلم و سپاهی
به قـــلب شیـــعـــیان تو پادشاهی
هـرکه تـورا داشـت جـهانگیـر شد
مـالـک اشــتــر بــه بـرت پیر شد
شـــاهـد و مشهود تویی یا علی (ع)
حـــامد و محـمود تویی یا علی (ع)
حور و ملک عاــشق سرمست تو
انس و بشر چــاکر دربســـت تو
بال ملک فــرش ره خـــــانه ات
عرش خدا خــانه و کاشـــانه ات
خالق شورو شــرف و عاشـــــقی
بعد خدا تو جــای او لایــــــــقی
نام علی (ع) به شیعه آبــــرو داد
خدا دلش بعد نبی (ص) به او داد
مقصد و مقصود تویی یا عــلی (ع)
به کعبه مولود تویی یا علـــی (ع)
یا علی (ع) ای شافع روز جـــــزا
ریزه خور درگه تــــــو انبــــــیاء
مالک ملــکی و مـــــلــــک پروری
زاده نشد مثل تو جـــــنگـــــاوری
قلب من ازنور علی (ع) روشن است
نام علی (ع) برای دین جوشن است
به قلب من علی (ع) مدد نوشــــتند
خاک مرا ز تربتش ســـرشــــتنــد
عــــالــــم ا سرار تویـی یا علی (ع)
افـــضــل اذکار تویــــی یا علی (ع)
شیعه ندارد غم یــــوم الـــــحساب
زعــــــزت و کـــــرامـــت بوتراب
لطف علی (ع) بیشتر از جرم مــاست
ذکر الهی به علی (ع) ره گشاســـــت
روز قـــیـــامت که هـمه در تـــبنـــد
جــــمــــله ی عالم همه جــان برلبند
حـــیـــدریــــون مـــنتـــظر کوثرند
رقـــص کــــنان پشـــت سر حیدرند ع
قبــــــــله ی حاجات تویی یا علی (ع)
رمـــــــــــز مناجات تویی یا علی (ع)
در صــــــــــــف محشر به نوایی جلی
نعره کـــــــــشم از جگرم یا علی (ع)
به ســـــــــــنیان طعنه زنم این چنین
به محـــــــــــــضر خالق جان آفرین
کای منــــــکران قدرت بوالحسن (ع)
با دل و جـــــان گوش کنید این سخن
بدون حیـــــــــدر (ع) همگی سوختید
ز حب فاطـــــــــمه (س) چه اندوختید
شافع محشــــــــــــر تویی یا علی (ع)
ساقی کوثر تـــــــــــــویی یا علی (ع)
یا علی (ع) ای دلبر نیکو سرشت
نام تو شــــــد اذن دخول بهشت
نام تو بر نگـــــــــــین خاتم بود
حل تمام مشــــــــــــــکلاتم بود
نام تو را به هرکــــــــــــجا اورم
حــــج تمــــــــــتعی به جا آورم
خانه ی حق خانه ی دربــست توست
خود خدا هـــم به خفی مست توست
دلبر و دلــــــــدار تویی یا علی (ع)
کعبه ی ســـــــیار تویی یا علی (ع)
یا علی (ع) ای باعـــث سرمستیم
نذر ره دختر تو هســــــــــــتیم
ساقی من ساغر من دلــــــــــــبرم
دم همه دم نام تو را مــــــــــی برم
تا که بود ذکـــــــــر علی (ع) برلبم
من زغلامــــــــــــان در زینبم(س)
با مدد از حیــــــــدر (ع) و دخت نبی
زینبیـم زینبـــــــــــــیم زینبی (س)
خــــــم لــــــبالب تـویی یا علی (ع)
هستی زینب (س) تویـــی یا علی (ع)
غرق تعجــــــــــب شده علم الیقین
در ادب حـــــــــضرت ام البنین(س)
گر به لبش ذکــر علی (ع) جان نبود
مادر سقا شدن آســـــــــــــان نبود
ام بنین(س) از همه عالــــــم جداست
چون اولین کنیزام البــــــکاست (س)
بس به غریبی علی (ع) گــــــریه کرد
خدا هم عباس (ع) به او هـــــدیه کرد
معدن احســـــــــاس تویی یا علی (ع)
اسوه ی عبـــــــــاس تویی یا علی (ع)
به فلک توحــــــید علی (ع) ناخداست
هرکه علی (ع) داشت بدان با خـداست
لعنت حــــــــــق به سنــی بت پرست
خدا بدون عــــلی (ع) یک شایعه است
لعـنت حق به پــــــــیروان عمـــر (ل)
به حفصه (ل) و عایشه ی (ل) خیره سر
لعنت این مـــــــثنوی و صـــــد غزل
به باعـــــــــــــــث و بانی جنگ جمل
دشمـــــــــــــن کفار تویی یا علی (ع)
سید و ســــــــــــالار تویی یا علی (ع)
ناد علی (ع) زمزمه ی هر شــبم
کلبیه اولاد علــــی (ع)منـــصبم
تا سگ دربار یـــل خیـــبرم (ع)
در نظر فاطمه ی اطــــهرم (س)
کلب علی (ع) شیــــعه بی واهمست
کلب علی (ع) حیدری فاطمست(س)
هستی عالم به فدایــــت علی (ع)
قلاده ام نـخ عبایت عـــــــلی (ع)
گوهر نایاب تویی یا علـــــی (ع)
حضرت ارباب تویی یا عــلی (ع)
مدح علی (ع) کار من و غـیر نیست
احمد(ص) و زهرا نه خدا با علیست
مثنویم قطره ای از بــــحر اوست
هستی عالم همه از بهــــر اوست
زمین و اسمان ز امـــــــــوال او
خورده به طاق عرش تمـــثال او
ز اولین لحظه ی خلــــــق وجود
بین ملائک سـر او جنـــــگ بود
بدان سبب خلق نمــــــوده خدا
فرشته ای به صورت مرتضی (ع)
فارس و جنگاور و شیـــــر حجاز
خوانده به میدان نبرد او نـــــماز
همهمه در بین قبایــــــــل شده
رزم علی (ع) نقل محـــافل شده
تیغ به دستان علی (ع) در تب است
نیست عجـــب او پــدر زینب (س) است
گفته عدو زتـــرس دل دل سوار
یک صدو ده مرتبه یا ذوالفـــقار
حاکم مطلق تویـــــی یا علی (ع)
حی مع الحق تویــــی یا علی (ع)
صحنه جنگاوریـــــــش بی بدیل
دشمن حیدر(ع) همه جا شد ذلیل
به دست او تیغ و ســــپر بی قرار
خون غضب می چــکد از ذوالفقار
دست به دامان عـلی (ع) جــبرئیل
حامل پیـــــغام ز حــــی جلــــیل
گفت علی (ع) غمـزده ای جبرئیل
بین نبرد آمـــــــده ای جبرئیل؟
گفت که ای شیر خدا صف شکن
آمده ام تا که بـــــــــگویم مزن
نعره مزن هو مکـــــــش آرامتر
جان عــــلی (ع) آبرویم را بــخر
زغرشت زلزله حاصــــل شــــده
خاک زخون دشـــــمنت گل شده
ترس به قلب هـــــمه آمیخـــــته
عالم افلاک به هم ریـــــختـــــــه
هر دفعه آقا تو غضــــب می کنـی
روز تمام خلق شـــــب می کنــــی
از غضبت فــــرش پریشان شـــده
خود بنگر عرش پریــــشان شــده
تازه علی (ع) دید که غوغا شده است
عرش خـــــداوند ز هم وا شده است
تیغ که بـــــــالای سرش بـــرده بود
عالم افلاک ترک خــــــورده بــــود
نقطه ی پرگار تـــــــویی یا علی (ع)
حیــــــدر کرار تویـــــی یا علی (ع)
باز دلم مـــــیل رطــــب کرده است
رو بــــه در شاه عـــرب کرده است
در همه احوال علی (ع) غالـــب است
شیر خـدا پور ابـــی طالــــــب است
باز دلم غرق شعـــــف گشتــه است
ملتمس شاه نجـــــف گشــــته است
عشق مرا ســــوی علی (ع) می کشد
باز به دل نقــــــش ولی می کـــشد
یا ولی الله و یا مرتـــضـــــــــی (ع)
ای پدر خــــاک ســـــریع الرضــــا
ذکر شــــما بال و پــــرم می دهـــد
تاج شــــهنـــشــــه به سرم می نهد
با مدد از شـــــــــاه گدا می شــــوم
راهی ایـــــوان طـــــــلا می شــــوم
ای حرمــــت مـــــلـــجاء درماندگان
دور مـــــرانـــــم ز درت الامــان
لایق وصــــل تو اگر نــــیــــستم
با غم عشــــق پـــــسرت زیسـتم
گر که چنین قلب و دلـم در تب است
دلیل زنده ماندنم زینـــب (س) است
عمه ســادات که دخـــــــت شماست
سفیــنه النجاه را ناخـــــــــــــداست
پیــــــر خرابـــــات مــــریدان عشق
شیر زن و مـــرد بیــــــابان عـــــشق
بعـــد حــسین بن علی (ع) رهبر است
بــــزرگ خـــــانــدان پیغـــمبر است
هـر طپـش قـلـب یـل عـــلقـمــــه (ع)
آیـئنـه داره عـصـمـت فـاطـــمــه(س)
انــــکـه خـداونـد ورا مـی ســتــــــود
چــادر مــــشکـــی اش هم از نور بود
آنکه فلک نور از او مــی گــــرفــــت
ز اشــک او خـــاک وضـــو میگـــرفت
اشـــک غم از چـــــشم تــرش چکیده
داغ رقیـــه ی (س) ســــه ساله دیـــده
آه از ایـــــــن رســم بـــــــــد روزگار
یک تـــن بی جــــــان و هــــجوم سوار
آه به دلـــــــها شـــده آتــــش بــــه پا
زجــــنـــــگ نــــا بــــرابـــر کــــربلا
آه ز حــــیـــــله ها و نـــیـــــرنگــشان
بـــغــــض علی (ع) داشــت دل سنگشان
گرچــــه دلــش در تـــه گودال مـــــاند
میان کـــوفه اینچـنین خطبه خـــــوانـــد
صراط مـــــستقیم ابـــوتـــراب (ع) است
نطفه دشــــــمن عــــلی (ع) خـراب است
