ديگر علی ز بستر خود پا نمی شود
زخم سر شکسته مداوا نمی شود

دربی که تا کنون به کسی"نه"نگفته بود
اين چند روز روی کسی وا نمی شود

ديگر طبيب زحمت بيخود مکش برو
درد علی که بهتر از اين ها نمی شود

از بس که تب نموده و رنگش پريده است
زردی دستمال هويدا نمی شود

رخسار زرد و ريش سفيد و حنای سرخ
آخر چنين خضاب که زيبا نمی شود

زينب! به کاسه های پر از شير دل نبند
اين چيزها برای تو بابا نمی شود

حرفی بزن علی، به حسينت نگاه کن
دارد ز غصه های تو ديوانه می شود

حال تو را فقط حسنت درک می کند
دردی حريف ماتم زهرا نمی شود

سی سال پيش، جان علی را گرفته اند
خنجر که مَرد کشتن مولا نمی شود

قبری در آسمان بکنيد ای فرشتگان
ماه شکسته روی زمين جا نمی شود

شاعر : داود رحيمی

نوشتن دیدگاه